. چقدر این جملات برایمان آشناست؟ روزی چندبار به او گوشزد می کنید که همیشه در حال اشتباه است و #آینده سیاهی در انتظار اوست؟ چندبار برایش تصویر کشیده اید که چقدر شکست می خورد؟ شما چقدر برای او #پیشگویی می کنید ؟

١. يک چيز را بگو كه امروز باعث شد بخندي یا #لبخند بزني ٢. يک چيز را بگو كه باعث شد امروز #گريه كني ٣. يه چيز را بگو كه امروز ياد گرفتي يا فهميدي جواب شماره يك كمک مي كند کودک #دعا كردن را ياد بگيرد و با هم #خدا را شكر مي كنيد. جواب شماره ٢ به کودک ما ياد مي دهد بدي ها و ناراحتي ها بالاخره تمام می شوند و آرامش باز بر می گردد. پس نگران نباش و اميدوار باش. جواب شماره ٣ باعث مي شود کودک تمام عمر به دنبال ياد گرفتن و فهميدن باشد و به اين كه چيزي مي داند افتخار كند. همه اين ارتباط باعث مي شود که کودک ما عادت كند با ما صحبت کند و مشكلاتی که در سنین بالاتر دارد با ما در ميان بگذارد‌. این رفتار موجب می شود که ما هم بيشتر كودكمان را بشناسيم و اگر در طول روز سوء تفاهمي میانمان پيش آمده و يا اشتباهي در ارتباط با کودک خود انجام داده ایم متوجه شویم و به طور كلي، با فرزندمان لحظات خوبي را قبل از خواب بگذرانيم.

. این کاملا طبیعی است که شما نگران فرزندتان باشید و لازم باشد به او توصیه هایی کنید. اما یادتان باشد هشدارهای همیشگی شما سر هر مساله ای اولا باعث می شود کم کم این هشدارها عادی شود و اثر مطلوب خود را در جای لازم از دست بدهد، دوما موجب می شود کودتان احساس #ناامنی کند و #ترس یار همیشگی اش شود و سوما، با این کار شما کسی می شوید که همواره در حال گوشزد کردن است و خب، اینجور آدم ها حوصله همه را سر می برند.

شاید این یکی از سوالاتی باشد که تقریبا تمام بچه‌ها از والدینشان می‌پرسند و آنها را با یک معضل مواجه می‌کنند. بچه‌ها تا قبل از 7سالگی هنوز قدرت انتزاع ندارند فلذا نمی‌توان از آنها انتظار داشت بفهمند خدا هست ولی دیده نمی‌شود یعنی چه! آنها می‌خواهند خدا را تصور کنند، بدانند کجا زندگی می‌کند، چه می‌خورد و چه‌طور حواسش به همه جا هست؟ جواب والدین به این پرسش‌ها اهمیت به سزایی در شکل‌گیری تصور کودکان دارد و مبنایی برای تصورات و باورهای بعدی او خواهد شد. پس مهم است بدانیم چگونه به خطا نرویم و آنها را هم دچار اشتباه نکنیم. خیلی از بچه ها وقتی دو سه سالشون میشه و میبینن که ما خدا رو شکر میکنیم، از خدا کمک میخوایم و کارایی رو برای رضایت خدا انجام میدیم، براشون سوال میشه، پس این #خدا چه شکلیه؟ - بابا! خدا کجاست؟ -خدا همه جا هست. هرجایی که تو باشی و ما باشیم. -چرا نمیبینمش؟ از کجا میفهمیم هست؟ -ممم...سوال خوبیه! راستی به نظرت مامانت ناهار چی درس کرده؟ -قیمه! -تو دیدی؟ -نه ولی بوی قیمه داره میاد! -مگه تو بوی قیمه رو میبینی؟ -نمیبینم! -از کجا پس میفهمی هست. - ... -حسش کردی، نه؟ -اوهووم -ما خدا رو نمیبینیم ولی حسش میکنیم. -خدا چه شکلیه؟ -خدا مثل یه #نور قشنگ... که همه جا هست... -تو میبینیش؟ -نه! منم حسش میکنم. خدا تو رو به ما داده و ما خیلی بابت این ازش ممنونیم ☺ سعی کنید خیلی این بحث رو کش ندید چون بچه ها سوالای عجیب و غریب میپرسن! اما طوری هم رفتار نکنید که فک کنه دارید می پیچونیدش و یادتون باشه قرار نیست تا ته سوالاش و جواب بدین! تا یه جایی جواب بدین و باهاش بحث کنید تا با هم به یه نتیجه برسید، اما خوبه که ذهنش کمی هم درگیر ماجرا بمونه. و همین که وقفه کوتاهی شد موضوع رو سمت دیگه ای ببرین؛ مثلا: خب حالا میتونیم بریم ببینیم مامانت برای آماده کردن میز چه کمکایی میخواد!

۲ ماهگی: زمزمه می کنند و صداهای خوشایندی از خود در می آورند. 4 ماهگی به بعد: نوزادان #غان_و_غون می کنند، به صداهای #زمزمه خود، حروف بی صدا اضافه و هجاها را تکرار می کنند. 7ماهگی: غان و غون کردن تعدادی صداهای زبان گفتاری را شامل می شود. هنگامی که با اون #بازی های نوبتی مانند #دالی_موشه می کنند، #نوزاد با علاقه توجه نشان می دهد. 8 تا 12 ماهگی: نوزاد برخی #کلمات را درک می کند. با افزایش درک، نوزاد به هر چیزی که آن را می بیند و افراد اطرافش نام می برند، دقیق تر می شود. 12ماهگی: غان وغون کردن، الگوهای صدا و #لهجه زبان کودک را شامل می شود.

. بچه ها سوالاتی می‌پرسن که خیلی وقتا توضیح دادن جوابش برای اونا سخته چون ممکنه متوجهش نشن و بعضی مفاهیم هنوز براشون بزرگ باشه! با کودکانتون دیالوگ‌هایی برقرار کنید که ذهن کودکانه اونا بتونه درکش کنه. طبیعیه که بچه ها تا سن 4-5 سالگی هنوز زیاد مفهوم پول درآوردن رو درک نکنن و ندونن چرا باید آدما #کار کنن. سارا خیلی به پدرش وابسته ست و از این که بیشتر روز و باید دور از اون بگذرونه ولی در عوض مادرش توی #خونه ست، کلافه میشه. اون روز سراغ مامانش اومد و گفت: چرا بابا میره #سرکار؟ مامانش مشغول پختن غذا: همه باید برن سرکار! -پس تو چرا نمیری؟ -من توی خونه کارای زیادی دارم که باید انجام بدم. من و پدرت توی کارا به هم کمک میکنیم. -خب چرا اون نمیمونه خونه؟ -خب برای اینکه اگه بیاد خونه خیلی از آدمایی که به کمک بابا احتیاج دارن، کارشون میمونه. -چرا اونا خودشون کاراشون و انجام نمیدن؟ -چون اونا چیزایی که بابای تو بلده رو بلد نیستن. -بابا اینا رو از کجا یاد گرفته؟ -خب پدرت خیلی درس خونده، رفته مدرسه، دانشگاه، کلی کتاب خونده و چیزای زیادی یاد گرفته. -چرا بقیه خودشون درس نمیخونن؟ -هر کس باید یه کاری و بلد بشه تا همه به هم کمک کنن. اگه همه برن یه درس و بخونن، اون وقت کی میوه بفروشه؟ یا مثلا کی موهای تورو کوتاه کنه؟ یا کی ماشینمون و وقتی خراب شد درست کنه؟ هرکس باید یه چیزی و یاد بگیره که به بقیه کمک کنه. تو دوس داری چه کاری و یاد بگیری؟ -من میخوام #نقاشی یاد بگیرم مثل خانوممون بشم. تو خودت چه کاری بلدی؟ -من بلدم برای شماها غذا درست کنم، از تو مراقبت کنم، بلدم برات چیزای خوشگل بسازم! کارای دیگه هم بلدم، ولی فعلا میخوام پیش تو باشم که بیشتر به تو کمک کنم ☺ -بابا نمیخواد به من کمک کنه؟ -بابات وقتی میبینه من هستم پیشت، خیالش راحت میشه و میتونه به دیگرانم برسه. و بقیه هم برای تشکر بهش #پول میدن که بابات باهاش برای تو چیزایی که دوس داری و بخره. -اون خیلی مهربونه. -اوهوم... تو رو هم خیلی دوس داره. نباید فقط جنبه مادی کار کردن رو برای بچه ها پررنگ کنیم. اونا باید قدرشناس افرادی که در #جامعه خدمت میکنن باشن. این مکالمه رو با #خلاقیت خودتون میتونید به سمت و سوهای مختلف بکشونید.