باید درک کنیم که کودک در دوره اول #رشد درک درستی از خوب و بد ندارد و در دوره دوم رشد این توانایی را به دست می‌آورد. از این رو #تنبیه و فشار بیش از حد توانایی او صحیح نبوده و باعث #اضطراب و عدم #مسئولیت_پذیری و کاهش #اعتماد_به_نفس در او می‌شود. در این دوره هنگام بروز اشتباهات توسط کودک، ناراحت شدن از کار او یا توضیح درباره آن اشتباه باید با #مهربانی و پذیرش و #حمایت بدون قید و شرط همراه باشد. اگر والدین اینطور رفتار کنند بعد از مدتی رفتار کودک اصلاح می‌شود. بنابراین در پاسخ به این سوال می‌توان گفت: احتمالا پدر و مادر کودک زیاد دعوایش می‌کنند یا طاقت اشتباهاتش را ندارند و بچه تحت فشار است. اگر اینطور باشد پدر و مادر باید رفتارشان را تعدیل کنند و برای هر اشتباهی کودک را تخطئه نکنند و بگویند پیش می‌آید، اشکالی ندارد و در کنارش راه #جبران را نشان دهند. مثلا اگر کودک ظرفی را شکسته بگویند ایرادی ندارد بیا با هم جمع کنیم. این وسیله خراب شد بیا با هم درستش کنیم ... . اگر والدین اینطور رفتار کنند بعد از مدتی رفتار کودک اصلاح می‌شود. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

نوع #انتظارات و همچنین #بازخواست کودک در دوره‌های مختلف رشد متفاوت است. اساسا در دوره اول رشد بازخواست شدید نداریم. اما #تغافل کردن نیز در هر جایی لزومی ندارد. کودک اگر کار اشتباه می‌کند باید او را متوجه کرد. مثلا اگر کسی را #گاز می‌گیرد اگر ما همواره تغافل کنیم متوجه اشتباه بودن کارش نمی‌شود و بدتر می‌شود. نوع انتظارات در این دوره عدم باید و نباید مستقیم و همراه با اکراه است، نه اینکه بچه را کلا #محدود نکنیم. بسیاری از اوقات لازم است نشان دهیم از چیزی #ناراحت هستیم یا از چیزی #خوشحال شده‌ایم. اين #هنر والدین است که چگونه برخورد کنند. مثلا در مورد کودکی که دیگران را گاز می‌گیرد، می‌توان در قالب قصه پیامدهای منفی کار را بیان کرد و مثلا قصه بچه‌ای را گفت که دیگران را #کتک می‌زد و اذیت می‌کرد و دیگر کسی با او دوست نمی‌شود. یا به طور عینی او را متوجه پیامد کارش کرده و می‌گوییم هر وقت کسی را گاز بگیری یکی از #اسباب‌_بازی‌ هایت را برمی‌دارم و يا تو را روی تختت می‌گذارم تا کمی فکر کنی. همچنین می‌شود از خودش پرسید دلش می‌خواهد کسی او را گاز بگیرد؟ لازم است این موضوع مورد توجه قرار بگیرد که در صورتی ناراحتی والدین موجب تکرار نشدن کار اشتباه توسط کودک خواهد شد که والدین همواره #شاد و با محبت باشند و وقتی ناراحت می‌شوند حالت ایشان برای کودک محسوس باشد و عدم تکرار آن کار برایش مهم گردد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

در مورد #تکالیف بایستی کودک را آزاد بگذارند و اجازه دهند تا آزمون و خطا کند. کودک می‌تواند در اين سنین به سمت انتخاب درست پیش برود یا نرود. اگر والدین فشار درسی و آموزشی به کودک بیاورند باعث عدم ایجاد #علاقه و #تمرکز در کودک می‌شود. #آموزش در همه سنین باید با #آرامش خاطر و میل کودک و نیز با تجربه و عمل همراه باشد. یک علت بی‌علاقگی کودک به #تکلیف این است که آن تکلیف جذاب نیست و لذا کودک حق دارد که تکلیف را انجام ندهد. بخشی از آن نیز برمی‌گردد به اينکه تکلیف فراتر از توان کودک است و کودک توانایی انجام آن را ندارد یا ممکن است به این علت باشد که کودک هنوز به سنی نرسیده که بتواند شیطنت‌ها و فعالیت‌ها و #انرژی زیادش را کنترل کند و بنشیند و تکلیف انجام بدهد. بنابراین تا وقتی این فهم در کودک فعال نشود و محبت معلم در دل او جای نگیرد و احساس نیاز به یادگیری در او ایجاد نشود، از انجام آن به نوعی طفره می‌رود. انجام تکالیف مسأله‌ای است که نیاز به بررسی موردی دارد ولی در بیشتر موارد نباید کودک را تحت فشار قرار داد و باید فرصت بدهیم اين فهم در کودک ایجاد شود که انجام تکلیف برای من مفید است. البته #معلم هم در ایجاد این فهم نقش مهمی دارد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

شروع به #تنهایی_خوابیدن کودکان در بازه سنی #تولد تا #هفت_سالگی، سن مشخصی ندارد. بسته به میزان #وابستگی کودکان و نیز دختر یا پسر بودنشان این مطلب متفاوت است. پدر ‌و مادر می توانند کودک را به این کار ترغیب کنند به اینگونه که اتاقش را جذاب کنند و یا مراسمی بگیرند و این #مستقل شدن را به بزرگ شدن او نسبت دهند. بهتر است این کار از حدود ۲-۳ سالگی به بعد اتفاق بیفتد و کودک برای خوابیدن در اتاق جدا ترغیب شود و در ابتدا پدر یا مادر در اتاقش بخوابند و بعد از اینکه کودک خوابید، آن جا را ترک کنند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

#خلاقیت یعنی توان تفصیل بهتر و #کشف مسیرهای جدید و نو برای مسائلی که با آن مواجه می‌شویم. این توان به طور فطری در همه افراد وجود دارد و دوره اول فرصت خوبی برای #پرورش آن است. چند راه برای افزایش خلاقیت در کودکان پیشنهاد می‌شود: ۱. پرسش از کودک در مورد راه‌ حل‌ های مختلف. ۲. پرهیز از #رفاه کامل و موقعیت‌های خوشایند. ( بهتر است موقعیت‌های سخت و #مشکل_آفرین و نیز تفریحاتِ نیازمند به #صبر و پایداری را برای کودک ایجاد کرد.) ۳. ارتباط بیشتر با #طبیعت و مشاهده موجودات و #حیوانات. ۴. پرهیز از تجربه #استرس‌های مکرر و شدید مانند #دعوا و مشاجرات... ۵. مواجهات بیشتر و بهتر با اسباب‌بازی‌ها و محیط و استفاده از #اسباب‌بازی‌ هایی که کودک در آن فعال است نه منفعل. ۶. دادن #مسئولیت به کودکان و پذیرش اشتباهات آنها. ۷.‏ خواندن #کتاب‌ های متعدد و کتاب‌های مربوط به #فلسفه کودک. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

آنچه ما درباره #تربیت_دینی فکر می‌کنیم لزوما چیزی نیست که باید به کودک در این سن آموزش داد. آموزش احکام، توحید، عبادت و شریعت مربوط به این سن نیست. مقدمه آموزش معارف و فهم آن، رابطه عاطفی خوب با پدر و مادر و مشاهده رفتارهای دینی است. در محیط طیّب بودن و در معرض دیدنی‌ها و شنیدنی‌های طیّب بودن؛ اینها همگی مقدمه #خداشناسی و #توحید هستند. اگر #آموزش را زودتر از موعد شروع کنیم، مانع از شکل‌گیری تفکر و احساس نیاز در کودک می‌شویم. نکته دوم اينکه باز نشدن مفاهیم انتزاعی به این معنا نیست که اصلا از خدا و #قرآن و... صحبتی نکنیم، اتفاقاً #حفظ_قرآن در این سنین در صورتی که همراه با میل و رغبت کودک باشد و کودک نسبت به آن کراهت نداشته باشد بسیار عالی است و سبب انس کودک با قرآن و کلمات طیّب می‌شود. ما درباره خدا و امام و... می‌توانيم با کودک صحبت کنیم ولی مسائل را متناسب با سطح درک و فهم کودک برایش توضیح می‌دهیم. مشاهده #نماز خواندن والدین در تربیت دینی کودک بسیار موّثر است و سبب انس او با نماز می‌شود. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ