#خلاقیت یعنی توان تفصیل بهتر و #کشف مسیرهای جدید و نو برای مسائلی که با آن مواجه می‌شویم. این توان به طور فطری در همه افراد وجود دارد و دوره اول فرصت خوبی برای #پرورش آن است. چند راه برای افزایش خلاقیت در کودکان پیشنهاد می‌شود: ۱. پرسش از کودک در مورد راه‌ حل‌ های مختلف. ۲. پرهیز از #رفاه کامل و موقعیت‌های خوشایند. ( بهتر است موقعیت‌های سخت و #مشکل_آفرین و نیز تفریحاتِ نیازمند به #صبر و پایداری را برای کودک ایجاد کرد.) ۳. ارتباط بیشتر با #طبیعت و مشاهده موجودات و #حیوانات. ۴. پرهیز از تجربه #استرس‌های مکرر و شدید مانند #دعوا و مشاجرات... ۵. مواجهات بیشتر و بهتر با اسباب‌بازی‌ها و محیط و استفاده از #اسباب‌بازی‌ هایی که کودک در آن فعال است نه منفعل. ۶. دادن #مسئولیت به کودکان و پذیرش اشتباهات آنها. ۷.‏ خواندن #کتاب‌ های متعدد و کتاب‌های مربوط به #فلسفه کودک. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

درباره #کندن_پوست_لب به نظر می‌آید ناشی از #اضطراب باشد. در درجه اول باید علت #نگرانی و اضطراب را پیدا کرد. مادر دقت کند چه وقت این کار بیشتر است. در جمع یا خانه، در #مهد یا #مهمانی، پنهان یا در برابر دیگران و به این ترتیب منبع و منشا اضطراب را پیدا کند. می‌توان پوست لب را چرب کرد که نتواند آن را بکند. اگر این رفتار  خیلی شدید است، می‌توان ماده تلخی به لبش بزنند.

اگر ارتباط والدین با فرزند قوی و با کیفیت باشد، کودک بیشترین اثر را از پدر و مادر خویش می‌گیرد؛ فارغ از اینکه دیگران چه رفتار، خصوصیات و شرایطی دارند. اما این باعث نمی‌شود که ما از ارتباطاتی که داریم غافل شویم، چون دیگران هم به نوبه خود بر کودک ما اثر دارند به خصوص در سنین نوجوانی. پدر و مادر باید از ابتدا سعی کنند تا روابط خوبی برای کودک ایجاد کنند به این معنا که با خانواده‌هایی رفت و آمد کنند که با آنها هماهنگی بیشتری دارند؛ خانواده‌هایی که بچه‌های همسن با فرزندان آنها دارند و از لحاظ #عقیدتی و سبک زندگی شبیه‌شان هستند. توصیه ما این نیست که با #اقوام قطع ارتباط شود نه! این اشتباه است. اما می‌توان روابط با اقوام را در صورت لزوم محدود کرد و درکنار آن حتما روابطی را جایگزین کرد. مثل روابطی که می‌شود با دوستان #مسجدی و #هیئتی و خانواده‌های هم سبک خود برقرار کرد. این حلقه‌ها و شبکه‌ها می‌تواند بسیار مفید و موثر باشد و پدر و مادر باید برای این جمع‌ها، برنامه‌ها و #هیئت‌ها برنامه داشته باشند تا هم به بچه‌ها خوش بگذرد و هم متناسب با سن‌شان از جمع بهره‌مند شوند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

ابتدا باید توانمندی ها و #مهارت های دیگر او در زمینه های #هنر، #ورزش، #علم و ... را تقویت نمود و سپس به تدریج اهمیت مسائل درونی و #معنوی را نسبت به مسائل ظاهری به او فهماند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

. بسیاری از این سوالات را می توان پاسخ نداد و حواس کودک را پرت کرد، زیرا فهم خدا نیاز به #درک_انتزاعی دارد و اگر پاسخی داده شود کودک آن با #ادراک_حسی خود می فهمد و تصویر اشتباهی از #خدا در ذهنش شکل می گیرد که ممکن است تا آخر عمر همراه او باشد. برای کودکانی که در اواخر دوره اول هستند خدا را می توان #نور معرفی کرد. وقتی نور هست همه چیز را می توان دید و وقتی نیست هیچ چیز دیده نمی شود، این تمثیل سبب می شود کودک خدا را شبیه انسان نداند و وقتی بزرگ تر شد همه چیز را در سایه هستِ خدا ببیند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

پدر و مادر می توانند #مسجد رفتن را با یک #خرید لذت بخش همراه کنند اما نباید کودک را به مورد خاصی شرطی نمود. این اشکال ندارد و بلکه لازم است کودکان بدانند که بعد از مسجد همیشه اتفاق جالبی برای آنها می افتد ولی سعی کنند این اتفاق روی جریان خاصی مانند #بستنی خریدن متمرکز نشود. می توان یک بار گفت "بچه ها ما به مسجد می رویم بعد از آن بستنی می خریم، چه کسی با ما می آید؟" و بار دیگر گفت "بچه ها ما به مسجد می رویم و بعد از آن #پارک می رویم؟" یا "بچه ها دوست دارید بعد از مسجد، برویم منزل #مادربزرگ؟" و دفعاتی را نیز می توان با چیزی همراه نکرد. اگر کودک والدین خود را دوست داشته باشد معمولا دست رد به سینه شان نمی زند. باید دانست که بچه هایی که زیاد شرطی شوند، #انگیزه درونی خود را از دست می دهند و این موضوع در سال های بعد به شکل #توقع در آنها باقی خواهد ماند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ