کودک در اولین سالروز #جشن تولدش می‌تواند چند کلمه‌ای ادا کند. الفاظی نظیر: «دا»، «با» و «ما» برای نامیدن مهم‌ترین افراد و اشیاء زندگیش مورد استفاده قرار می‌گيرند. او به‌تدریج #کلمه یا بیشتر را بر زبان جاری می‌کند و چند جمله یا پرسش دو کلمه‌ای را نیز با هم ادا می‌کند. در همان زمان او به‌سرعت معنی کلمات شما را فرا می‌گیرد. کودک می‌آموزد به قسمت‌هایی از بدنش اشاره کند، دستورات ساده را انجام دهد، تصاویر یک کتاب را پیدا می‌کند، به پرسش‌های شما واکنش نشان دهد و حتی وقتی که نمی‌تواند کلمات را بر زبان براند، با #فریاد و #غرولند کردن، اشاره کردن و نشان دادن آنچه منظور اوست با شما و سایرین ارتباط برقرار می‌کند. در طول دومین سال از زندگی کودک می‌توانید کمک به‌مراتب بیشتری به رشد مهارت‌های زبانی کودک بنمایید. تحقیقات نشان داده است کودکانی که والدین و پرستاران آن‌ها به‌طور مرتب و مستقیماً با آنان صحبت می‌کنند- در هنگام رسیدن به سنین #پیش_دبستانی از مهارت‌های زبانی بسیار قوی برخوردارند. در طول روز با کودکتان گفت‌وگو کنید. درباره کاری که انجام می‌دهید حرف بزنید. با استفاده از کلمات کاری را که او انجام می‌دهد تشریح کنید. «من دارم با #قاشق به‌هم می‌زنم. تو هم یک قاشق داری. تو داری با قاشق ضربه می‌زنی.» هنگامی که کودک با اصواتی نامفهوم و گنگ که هنوز به‌صورت کلمات قابل فهم درنیامده‌انده حرف می‌زند، گویی کامل حرف می‌زند، بهتر است واکنش نشان دهید. اجازه دهید دریابد تلاشش برای حرف زدن سودمند و باارزش است. درنتیجه او به تلاش بیشتر تحریک می شود. «قا» «اوه. تو یک قاشق می‌خوای؟ بیا این یکی رو بگیر. همین رو می‌خواستی؟» هنگامی که کودک از یک کلمه استفاده می‌کند کلمه‌ها را به جمله‌های کوتاه گسترش دهید. «بچه؟». «بله اون یه بچه است. بچه داره گریه می‌کنه.» کودکان یک‌ساله هنگامی که بتوانند چیزی را لمس يا مشاهده کنند بهتر می‌آموزند. با او درباره اشیائی که در معرض دید و یا برای #لمس کردن در دسترس قرار دارند صحبت کنید. می‌توانید به‌ اتفاق هم به تصاویر یک #کتاب نگاه کنید و درباره آنچه او می‌بیند، حتی اگر هنوز آمادگی شنیدن #قصه را ندارد، حرف بزنید. صداهای پس زمینه مثل صدای #رادیو و #تلویزیون را در حداقل نگه دارید. شاید شما بتوانید صداهای مزاحم را هنگام صحبت کردن و با شنیدن #موسیقی، از ذهن خود حذف کنید و به فردی که با شما صحبت می‌کند گوش فرا دهید. اما بسیاری از بچه‌های کوچک قادر به این کار نیستند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

بسیاری از یک‌ساله‌ها، برای #آرامش یافتن به شیء مخصوص و معینی وابسته می‌شوند. این اشیای مورد علاقه، گاهی #اشیای_انتقالی نامیده می شوند. این اشیاء به طفل کمک می‌کنند #گرما و احساس آرامش و راحتی را که در نوزادی در #آغوش مادر تجربه کرده است به شیء قابل در آغوش گرفتن، منتقل کند و دوره نوزادی را ترک کرده، رویارویی با دنیای بزرگ‌تری را آغاز کند. فرزندتان ممکن است شیء محبوبی را انتخاب کند که با احساسات دوران نوزادی مانند #مکیدن، #بوییدن یا احساس بافت معینی روی صورتش، در ارتباط باشد. #پتو ها، #حیوانات پشمالو یا حتی #ژاکت‌ ها، می‌توانند به #شیء_مورد_علاقه تبدیل شده و وابستگی‌های شدیدی را در کودک ایجاد کنند. گاهی والدین درباره اينکه علاقه کودشان به یک چنین شیئی به معنی احساس #عدم_امنیت است، نگران می‌شوند ولی درحقیقت کودکی که می‌تواند برای آرام کردن خودش به شیء مخصوص عادت و دوباره احساس امنیت کند، شایستگی و لیاقت زیادی از خود نشان داده است. زمانی که کودک یک ساله شروع به جدا شدن از منبع اولیه #امنیت - والدینش - می‌نماید، می تواند احساس استقلالش را با حمل یک #شیء_جایگزین ارتقا بخشد. اگر والدین در زمان خواب کودک یک #حیوان پشمالو یا یک پتو - که قابل #درآغوش‌_گرفتن باشد - کنار او قرار دهند، کودک ممکن است علاقه‌مند شود ولی این شگرد همیشه موثر نیست. به‌نظر می‌رسد بعضی کودکان هرگز به چنین شیئی احتیاج ندارند و بعضی دیگر در وابستگی به شیء شور و #حرارت از خود نشان می‌دهند. چنانچه کودکتان شیء معینی را برای آرامش یافتن انتخاب کرده است، به این نیاز او احترام بگذارید. در فکر باشید که یکی دیگر از آن را خریداری کنید تا کودک بتواند هنگامی که یکی را می‌شویید از دیگری استفاده کند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

در طول دوران نوزادی #دهان کودک اصلی‌ترین قسمت ایجاد لذت و #رضایت اوست. او از مکیدن سینه مادر یا #شيشه و نوشیدن #شیر گرم یا مکیدن انگشت‌ها یا شست خود لذت می‌برد. تقریباً با رسیدن به شش‌ماهگی، او وارد مرحله #دندان درآوردن می‌شود و علاوه بر خوشی و آرامشی که با مکیدن و از راه دهان به آن دست پیدا می‌کند از گاز زدن به اشیای اطراف خود هم لذت می‌برد. البته کودکان فقط برای #لذت و #آرامش هرچیزی را در دهان خود نمی‌گذارند، بلکه آنها از دهان خود برای #کشف کردن نیز استفاده می‌کنند. آنها با چشیدن اشیاء چیزهای مربوط به آنها را یاد می‌گیرند، حالت آنها را احساس و آنها را #آزمایش می‌کنند. تا رسیدن به سن دوسالگی کودک هر چیزی را که با آن بازی می‌کند در دهانش می‌گذارد. او هر چیزی را از روی زمین برمی‌دارد و در دهانش می‌گذارد. حتی بندی را هم که او را روی #صندلی #کالسکه می‌بندد، می‌جود و حتی سعی می‌کند دسته کلیدهای پدر و مادرش را هم در دهان بگذارد. برای کودک در این مرحله مفهوم #خطرناک یا بی‌خطر معنا ندارد. والدین باید به دقت از او #مراقبت کنند. اگر کودکتان در مرحله شناخت دهانی است، شما باید کرک و موهایی که روی زمین می‌ریزد، خرده‌های #نان و #اسباب‌_بازی های کوچک را مرتباً از روی زمین جمع کنید تا او آنها را به طور اتفاقی در دهان نگذارد تا در گلویش گیر کند. همچنین باید مطمئن شوید اشیایی که او در دهانش می‌کند تمیز هستند. شاید از نظر شما این مرحله از رشد طولانی و خسته کننده به نظر برسد اما اگر حتی اشیای بی‌خطر را هم، از دهان کودکتان بیرون بکشید یا به او بگویید که «فقط باید غذا را در دهانش بگذارد» او را از لذت بردن و استفاده از فرصت کشف کردن محروم کرده‌اید. در عوض سعی کنید این حقیقت را بپذیرید که او به این دلیل هر چیزی را در دهانش می‌گذارد که برای کودک، دهان تنها وسیله‌ای است که می‌تواند محیط اطراف خود را بشناسد. #مراقبت_از_کودک #مراقبت_جسمی_کودک "منبع: کتاب راهنمای کامل والدین " :https://www.bamano.life/post/19791

به یاد داشته باشید اغلب کودکان یک‌ساله پر سروصدا و #هیجان‌_زده هستند و اگرچه رفتار آنان گاهی ناخوشایند است، اما این واکنش‌های شدید، خیلی غیرعادی نیستند. بعضی اوقات کودک یک‌ساله ملایمی که معمولاً به اندازه سایر همسالانش #عصبانی و ناراحت نمی شود ممکن است به گونه دیگری رفتار کند. کودک شما چه #احساساتی باشد و چه دارای خلق و خوی ملایم، مهم‌ترین وظیفه شما به‌عنوان والدین، آموختن واکنش به احساساتی است که او برای ابراز وجود به کار می‌برد که البته همیشه کار ساده‌ای نیست. اگر کودکتان بسیار #پرتنش و احساساتی است، همیشه قادر به درک احساس او نخواهید بود. او ممکن است در زمان #عصبانیت يا ناراحتی فریاد بزند چون از نظر او چیز بسیار ناراحت‌کننده‌ای اتفاق افتاده است. همچنین ممکن است وقتی کمی عصبی است از مسئله‌ای که اصلاً مشکل اساسی به‌نظر نمی‌رسد، ناراحت باشد، #فریاد بزند. شما باید سعی کنید زمانی که او واقعاً تحت فشار است آرام واکنش نشان دهید اما هنگامی که دچار هیجان کاذب است، سرکشی و طغیان‌های او را کم اهمیت تلقی کنید يا نادیده بگیرید. در تلاش برای توضیح و تشریح واکنش‌های او، ممکن است دچار اشتباهات زیادی بشوید، اما هرچه با دقت بیشتری رفتارهای او را مورد مشاهده قرار دهید، واکنش بهتری می‌توانید نشان دهید. اگر کودکتان دارای خلق و خوی بسیار ملایمی است کنار آمدن با او بسیار ساده‌تر از کودک احساساتی است. اما او در هرحال به کمک شما احتیاج خواهد داشت، چون به اندازه سایر کودکان #پر_سروصدا یا #مطالبه‌_گر نخواهد بود. شما برای برآورده کردن نیازهایش در منزل و در دنیای خارج از خانه، باید به او کمک کنید. کودک ملایم گاهی از طرف والدین یا سایر بزرگ‌ترها نادیده گرفته می‌شود. #آموزگار ممکن است از او به‌عنوان «دانش آموزی که اصلاً دردسری ندارد» یاد کند و همین مسئله سبب شود کودک در کلاس توجه لازم را دریافت نکند، چون کودکانی که بسیار احساساتی و پر سروصدا هستند تمام توجه آموزگار را جلب می‌کنند. در این سن، نمی‌توانید به او بیاموزید #جسور و #پرمدعا باشد، بلکه شما باید به‌جای او #سمج و #پرجرئت باشید. با بالا رفتن سن کودک می‌توانید به او بیاموزید #استوار و #راسخ باشد و از #حقوق خودش دفاع کند، حتی اگر این کار را با روش آرام مخصوص به خودش انجام دهد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

یکی از کارهای مهمی که کودک یک‌ساله‌تان در این سال انجام می‌دهد تمایل به #مستقل شدن از شماست. داشتن احساس خوب در کودک نسبت به خودش به‌عنوان یک فرد باارزش و #دوست‌_داشتنی به نحوه مراقبت و #محبت‌ های شما در زمان نوزادی بستگی دارد. اگر احساس نماید در محاصره بزرگسالان مهربان و قابل اعتمادی است که در هنگام نیاز به آن‌ها نسبت به او واکنش نشان می‌دهند، آموخته است که شخص بسیار مهمی است. اين احساس مهم بودن، پایه و اساس رشد و پیشرفت سالم روانی برای بقيه دوران زندگی او خواهد بود. تمام عشق و محبتی که در طول سال گذشته نثار فرزندتان کرده‌اید اینک او را در ایستادن بر پای خود توانا می‌کند. انديشه درباره تلاش یک کودک نوپا برای #استقلال هنگامی که او هنوز بسیار به والدینش نیازمند است، شاید به‌نظر نامعقول باشد، اما اگر عجز و ناتوانی او در زمان تولد را با توانایی‌های امروز او مقایسه کنید می‌توانید ببینید او هم‌ اینک تا حدود زیادی از شما مستقل شده است. به‌ تدریج که فرزندتان رشد می‌کند، نیاز او به استقلال موجب می‌ شود نسبت به افرادی که بیشترین تکیه‌گاه او هستند، رفتار متفاوتی داشته باشد. او در اغلب اوقات، به یک روش منفی، وجود خود را اثبات می‌کند. هنگامی که تلاش‌های بی‌وقفه برای مستقل شدن، او را از پای درمی‌آورند، برای جلب #حمایت #آغوش والدینش را می‌طلبد. ضرب‌المثلی می‌گوید «هنگامی که آرامش #باغ و #بوستان کافی نیست، همیشه مقابله با دنیا وجود دارد. هنگامی که مقابله با دنیا کافی نیست، همیشه آرامش باغ و بوستان وجود دارد.» #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318