همانطور که شاهد شکوفا شدن و تبدیل کودک یک‌ساله‌تان به یک کودک مستقل هستید، مشاهده خواهید کرد احساسات او به صورت پاندولی از مقاومت سرسختانه در یک لحظه به خزیدن مشتاقانه به آغوش والدین در لحظه دیگر در نوسان است. کوچولوی کاشف و شجاع شما بدون ترس تاتی‌تاتی می‌کند. اما یک صدای بلند او را می‌ترساند و چنان پای شما را در بر می‌گیرد که گویی دنیا زیر پای او در حال فرو ریختن است. در هنگام قدم زدن در خیابان، با #خنده شادمانه‌ای از شما دور می‌شود اما هنگامی که او را فرا می‌خوانید حاضر نیست به‌سوی شما برگردد و طوری رفتار می‌کند که گویی نمی‌تواند برگردد. او نیاز دارد شما به طرفش بروید و گریه کنان در جای خود می‌ایستد تا اين کار را انجام دهید. کودک یک‌ساله در لحظه‌ای، محکم به والدینش می‌چسبد و در لحظه دیگر، آن‌ها را رها می‌کند. هنگامی که می‌خواهید او را محکم در آغوش بگیرید او میل به #جدایی دارد، اما اگر قبل از آمادگی لازم شما او را رها کند، حتی محکم‌تر از قبل به شما می‌چسبد. برای پدر و مادر تفسیر آنچه کودک در این لحظات احساس می‌کند یا نیاز دارد، بسیار مشکل است. خود کودک هم این مسئله را نمی‌داند. اگر سیر رشد و #پیشرفت کودک پیوسته و یکنواخت باشد، والدین بیشتر می‌توانند به فرزندانشان برای رسیدن به #استقلال کمک کنند. کودکان در این مسیر، یک قدم به جلو برمی‌دارند و گاهی نیز جهش می‌کنند، ولی بعد دو قدم به عقب برمی‌گردند. کودکان با مهارت یافتن در یک زمینه از امور زندگیشان اغلب انگیزه فعالیت در زمينه دیگر را از دست می‌دهند. درست بعد از یادگیری یک مورد جدید و هیجان‌ انگیز، او ممکن است دوباره به #آغوش شما بخزد و دوباره به نوزاد تبدیل شود، گویی می‌خواهد برای آماده شدن برای #چالش بعدی از شما نیرو بگیرد. هنگامی که کودکان درباره دنیای اطرافشان مطالبی می آموزند غالبا دچار واهمه می‌شوند. ترس آن‌ها، به‌نظر والدین که می‌دانند کودکشان در معرض خطر قرار ندارد، ممکن است منطقی نباشد. در هر صورت دانستن آنچه کودک یک #تهدید تلقی می‌کند، مشکل است. چون تجربه او از جهان بسیار محدود است. یک صدای بلند، #گوش‌ های کودک را آزار می‌دهد آیا این صدای بلند چیز بدی نیست؟ یک #دلقک با یک فرد عادی متفاوت است. پس او چه کاری ممکن است انجام دهد؟ کودک در هنگام ترس برای حمایت و حفاظت به دامان والدینش پناه می‌برد و پدر و مادر باید به او اطمینان دهند می‌تواند روی آن‌ها حساب کند. به کار بردن کلمه «نترس» کمکی به کودک نمی‌کند، چون او قادر به کنترل احساساتش نیست. در چنین مواقعی، والدین باید آرام بمانند و به کودک اجازه دهند با تجربه جدید خو بگیرد و به‌تدریج احساس راحتی و #امنیت کند. ممکن است مدتی طول بکشد تا کودک #شجاعت کافی برای رها کردن شما پیدا کند و شاید لازم باشد از قرار دادن کودک در موقعیت‌هایی که هنوز برخورد با آن‌ها برای کودک زود است، اجتناب شود. به مرور زمان و با افزايش سن کودک، او می‌تواند بیاموزد که آژیر بلند برای این است که مردم از نزدیک شدن ماشین #آتش‌_نشانی باخبر شوند و دلقک‌ها افرادی عادی هستند با #آرايش صورت یا صورتک‌های مختلف. اما کودک یک‌ساله این توضیحات را نمی‌فهمد. او فقط به احساس ایمنی نیاز دارد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

بعد از یک‌ساله شدن فرزندتان، متوجه خواهید شد الگوهای #خواب او به‌طور فزاینده‌ای منظم می‌شوند، کودک یک‌ساله در هر ۲۴ ساعت حدود ۱۳-۱۴ ساعت خواهد خوابید. کودک یک‌ساله، به‌طور طبیعی ۱۰-۲ ساعت در طول شب می‌خوابد و در طول روز دو نوبت #خواب_کوتاه خواهد داشت. اولین مرحله خواب حدود دو ساعت بعد از #بیدار_شدن در صبح و دومین مرحله خواب در بعدازظهر است. گاهی در طول این سال، کودک ممکن است صبح بیدار بماند ولی در بعد از ظهر به مدت طولانی بخوابد. در زمان رسیدن به دومین جشن تولدش، نیاز کلی او به خواب به‌ اندازه سابق يا کمی کمتر خواهد بود ولی احتمالاً در بعد ازظهر یک خواب یک تا سه‌ساعته خواهد داشت. این مقدار، میانگین خواب مورد نیاز است، درحالی‌که بعضی کودکان کمتر و عده‌ای بیشتر از بقیه به خواب احتیاج دارند. درهرصورت کودکانی که به اندازه کافی نمی‌خوابند، اغلب #بدخلق و بهانه گیر می‌شوند، نه #خسته. اگر به نظر می‌رسد کودکتان به خواب کمتری نیاز دارد ولی غالبا بدخلق است، شاید لازم باشد به #عادات_خواب او نگاهی بیندازید. برای اينکه کودک به اندازه کافی بخوابد و از الگوهای خواب خوبی برخوردار شود باید کارهای عادی شب را طوری برنامه‌ریزی کنید که به #آرامش او لطمه‌ای نزند و او را برای رفتن به #رختخواب آماده کنید. اگر کودکان زمان خواب مشخصی داشته باشند بهتر می‌خوابند. سعی کنید زمانی را برای خواب انتخاب کنید که هم برای شما و هم برای کودکتان مناسب باشد. والدین شاغلی که در طول روز از کودکانشان دور هستند، در مقایسه با والدینی که در طول روز می‌توانند کودکانشان را ببینند، غالبا میل دارند فرزندشان مدت بیشتری بیدار بماند. به‌هرحال کودکی که تا دیروقت بیدار می‌ماند از شدت #خستگی زیاد #تحریک‌_پذیر و #عصبانی می‌شود. برای پیشگیری از چنین حالتی به سرنخ‌هایی که کودک می‌دهد توجه کنید؛ اگر چشم‌هايش را می‌مالد یا #سست و #بی‌_حال به‌نظر می‌رسد، کودک برای خواب آماده است، حتی اگر بعد از وقوع چنان حالاتی بعد از مدت کوتاهی مجددا تجدید قوا کند و سرحال و #قبراق شود. #مراقبت_از_کودک #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

اگر به‌نظر برسد کودک یک‌ساله‌تان دارای ذهن بسیار متمرکزی است، آیا تاکنون توجه کرده‌اید که همراهی کردن با این صفت خلقی دارای مزایا و نیز مشکلاتی است؟ کودک بسیار متمرکز هنگامی که به کاری که از آن لذت می‌برد، مشغول است، بسیار ساده کنترل و مهار می‌شود. او می‌تواند تنها با یک یا دو #اسباب‌_بازی سرگرم شود و به #کشف و بررسی هر آنچه در اتاق وجود دارد، نیازی ندارد. همچنین اگر مصر و با #پشتکار باشد، احساس خواهید کرد در ضمن اينکه با خشنودی و رضامندی سرگرم است، می‌توانید بسیاری از کارهای شخصی‌تان را انجام دهید. هنگامی که می‌خواهید با او بازی کنید یا داستانی برایش بخوانید، او درگیر و علاقه‌مند باقی می‌ماند، حتی اگر عوامل مخل وجود داشته باشند. احتمالاً دریافته‌اید که منحرف کردن ذهن کودک کار ساده‌ای نیست. اگر بخواهد با #کامیون #قرمز کودک دیگری بازی کند، کامیون زردی را که در اختیار او قرار می‌دهید، قبول نخواهد کرد. اگر با خوشحالی مشغول #آب‌_بازی در حمام است، از شما به‌خاطر اینکه می‌خواهید او را از حمام بیرون بیاورید عصبانی می‌شود. برای والدین کودک بسیار متمرکز منصرف کردن فرزندشان از یک فعالیت و انجام کار دیگر بسیار سخت است؛ حتی اگر بازی دوم چیزی باشد که او دوست دارد و از آن لذت می‌برد. اگر به‌نظر می‌رسد نمی‌توانید ذهن کودکتان را منحرف کنید، سعی کنید از جنبه‌های مثبت این ویژگی لذت ببرید تا بتوانید با جنبه‌های منفی آن کنار ببایید. هنگامی که میل دارید توجه کودک را جلب کنید، مطمئن شوید روشتان بسیار ملایم و شفاف باشد. به طرف او بروید در چشمانش خیره شوید و به آرامی صحبت کنید. درصورت نگاه نکردن به چشمان او تصور کنید صدای شما را اصلاً نمی شنود. برای انجام کارها، او را به شنیدن غرولند عادت ندهید، چون به اين ترتیب یاد می‌گیرد، بیش از پیش شما را نادیده بگیرد. سعی کنید قبل از شروع کاری، او را از آنچه که بعداً پیش خواهد آمد آگاه کنید. مثلا می‌توانید بگویید «تا سه دقیقه دیگر می‌توانی در حمام باشی و بعد وقت بیرون آمدن است.» وقتی زمان موردنظر به پایان رسید، از او بخواهید خارج شود ولی اگر به بازی ادامه داد شیر آب را ببندید (راه آب وان را باز کنید) و او را بیرون بیاورید. ممکن است کودک دوباره به طرف حمام بدود ولی دیگر آب تمام شده است. این شیوه برای کمک به کودک برای توجه به محدودیت‌های درنظر گرفته‌شده بیش ازحد موثر خواهد بود. او سردرگم و پریشان نخواهد شد ولی خواهد آموخت هنگامی که صدای شما را می‌شنود که می‌گویید «من جدی می‌گویم»، به شما توجه کند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

بعضی والدین درمی‌یابند که کودکشان در بعضی زمینه‌ها منظم‌ تر از بقیه موارد است. اگر کودک یک‌ساله‌تان بسیار منظم و مرتب است، احتمالاً تاکنون توانسته‌اید زندگی‌تان را بر محور نیازهای او برنامه‌ریزی کنید. زندگی با کودکان منظم, عموماً آسان‌تر است، چون به‌راحتی قابل پیش‌بینی هستند. در هرصورت چنانچه برنامه‌های شما با ساعت درونی کودکتان مغایرت داشته باشند، احتمالاً دچار مشکل می‌شوید. کودکان منظم هنگام مسافرت یا موقعیت‌های مخصوص که موجب به‌هم‌ریختگی برنامه‌هایشان می‌شود ممکن است اوقات سختی را بگذرانند. والدین کودکان تقریباً بی‌نظم ممکن است درک نکنند از دست دادن خواب روز و یا میان‌ وعده غذایی صبح برای کودکشان مشکل است. والدین کودکان نامنظم تا زمانی که متوجه شوند این الگوهای رفتاری کودک به علت نداشتن ساعت درونی است، گاهی فکر می‌کنند اين نوع کودکان بسیار مشکل می‌خوابند، بد اشتها و بهانه گیرند. به‌محض اینکه والدین کودک نامنظم متوجه شوند کودک آن‌ها در عين غیرقابل پیش‌بینی بودن در حقیقت قابل پیش‌بینی است، می‌توانند واکنش‌هایشان را نسبت به رفتار او تنظیم نمایند، به‌نحوی که نظم و ترتیب به زندگی تمام خانواده برگردد. کودک نامنظم معمولاً به برنامه‌ای که با ملایمت اعمال شود واکنش بسیار خوبی نشان می‌دهد. با داشتن زمان معینی برای به رختخواب رفتن (نه لزوماً به خواب رفتن) و در دسترس قرار دادن غذا (حتی اگر خورده نشود)، کودک می‌آموزد که زندگی روزانه قابل پیش‌بینی است. حتی اگر آهنگ‌های درونی او آماده نباشند. با رشد کودک نامنظم، عدم وجود ساعت درونی در او، حتی می‌تواند یک امتیاز باشد، چون به او اجازه می‌دهد نیازش را به استراحت و غذا بر طبق خواسته‌ها و برنامه‌هایش عملی کند. مشکل‌ترین بخش مسئولیت والدین #کودک_نامنظم، آموزش #خودکنترلی و استفاده از #توالت است. اگر کودک شما دارای نیاز و زمان بسیار غیرقابل پیش‌بینی برای تخلیه مثانه و روده‌ها باشد، استفاده مرتب از لگن برای او بسیار مشکل‌تر خواهد بود و اگر او در این زمینه نامنظم است، نسبت به شروع زودهنگام آموزش کنترل خود و استفاده از توالت بسیار هشیار باشید. با وجودی که کودک ممکن است موفقیت‌های گاه‌ به گاه داشته باشد، خشک و تمیز ماندن کودک نامنظم ممکن است به زمان طولانی‌تری نیاز داشته باشد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلیدهای رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

در طول دوران نوزادی #دهان کودک اصلی‌ترین قسمت ایجاد لذت و #رضایت اوست. او از مکیدن سینه مادر یا #شيشه و نوشیدن #شیر گرم یا مکیدن انگشت‌ها یا شست خود لذت می‌برد. تقریباً با رسیدن به شش‌ماهگی، او وارد مرحله #دندان درآوردن می‌شود و علاوه بر خوشی و آرامشی که با مکیدن و از راه دهان به آن دست پیدا می‌کند از گاز زدن به اشیای اطراف خود هم لذت می‌برد. البته کودکان فقط برای #لذت و #آرامش هرچیزی را در دهان خود نمی‌گذارند، بلکه آنها از دهان خود برای #کشف کردن نیز استفاده می‌کنند. آنها با چشیدن اشیاء چیزهای مربوط به آنها را یاد می‌گیرند، حالت آنها را احساس و آنها را #آزمایش می‌کنند. تا رسیدن به سن دوسالگی کودک هر چیزی را که با آن بازی می‌کند در دهانش می‌گذارد. او هر چیزی را از روی زمین برمی‌دارد و در دهانش می‌گذارد. حتی بندی را هم که او را روی #صندلی #کالسکه می‌بندد، می‌جود و حتی سعی می‌کند دسته کلیدهای پدر و مادرش را هم در دهان بگذارد. برای کودک در این مرحله مفهوم #خطرناک یا بی‌خطر معنا ندارد. والدین باید به دقت از او #مراقبت کنند. اگر کودکتان در مرحله شناخت دهانی است، شما باید کرک و موهایی که روی زمین می‌ریزد، خرده‌های #نان و #اسباب‌_بازی های کوچک را مرتباً از روی زمین جمع کنید تا او آنها را به طور اتفاقی در دهان نگذارد تا در گلویش گیر کند. همچنین باید مطمئن شوید اشیایی که او در دهانش می‌کند تمیز هستند. شاید از نظر شما این مرحله از رشد طولانی و خسته کننده به نظر برسد اما اگر حتی اشیای بی‌خطر را هم، از دهان کودکتان بیرون بکشید یا به او بگویید که «فقط باید غذا را در دهانش بگذارد» او را از لذت بردن و استفاده از فرصت کشف کردن محروم کرده‌اید. در عوض سعی کنید این حقیقت را بپذیرید که او به این دلیل هر چیزی را در دهانش می‌گذارد که برای کودک، دهان تنها وسیله‌ای است که می‌تواند محیط اطراف خود را بشناسد. #مراقبت_از_کودک #مراقبت_جسمی_کودک "منبع: کتاب راهنمای کامل والدین " :https://www.bamano.life/post/19791