همانطور که شاهد شکوفا شدن و تبدیل کودک یک‌ساله‌تان به یک کودک مستقل هستید، مشاهده خواهید کرد احساسات او به صورت پاندولی از مقاومت سرسختانه در یک لحظه به خزیدن مشتاقانه به آغوش والدین در لحظه دیگر در نوسان است. کوچولوی کاشف و شجاع شما بدون ترس تاتی‌تاتی می‌کند. اما یک صدای بلند او را می‌ترساند و چنان پای شما را در بر می‌گیرد که گویی دنیا زیر پای او در حال فرو ریختن است. در هنگام قدم زدن در خیابان، با #خنده شادمانه‌ای از شما دور می‌شود اما هنگامی که او را فرا می‌خوانید حاضر نیست به‌سوی شما برگردد و طوری رفتار می‌کند که گویی نمی‌تواند برگردد. او نیاز دارد شما به طرفش بروید و گریه کنان در جای خود می‌ایستد تا اين کار را انجام دهید. کودک یک‌ساله در لحظه‌ای، محکم به والدینش می‌چسبد و در لحظه دیگر، آن‌ها را رها می‌کند. هنگامی که می‌خواهید او را محکم در آغوش بگیرید او میل به #جدایی دارد، اما اگر قبل از آمادگی لازم شما او را رها کند، حتی محکم‌تر از قبل به شما می‌چسبد. برای پدر و مادر تفسیر آنچه کودک در این لحظات احساس می‌کند یا نیاز دارد، بسیار مشکل است. خود کودک هم این مسئله را نمی‌داند. اگر سیر رشد و #پیشرفت کودک پیوسته و یکنواخت باشد، والدین بیشتر می‌توانند به فرزندانشان برای رسیدن به #استقلال کمک کنند. کودکان در این مسیر، یک قدم به جلو برمی‌دارند و گاهی نیز جهش می‌کنند، ولی بعد دو قدم به عقب برمی‌گردند. کودکان با مهارت یافتن در یک زمینه از امور زندگیشان اغلب انگیزه فعالیت در زمينه دیگر را از دست می‌دهند. درست بعد از یادگیری یک مورد جدید و هیجان‌ انگیز، او ممکن است دوباره به #آغوش شما بخزد و دوباره به نوزاد تبدیل شود، گویی می‌خواهد برای آماده شدن برای #چالش بعدی از شما نیرو بگیرد. هنگامی که کودکان درباره دنیای اطرافشان مطالبی می آموزند غالبا دچار واهمه می‌شوند. ترس آن‌ها، به‌نظر والدین که می‌دانند کودکشان در معرض خطر قرار ندارد، ممکن است منطقی نباشد. در هر صورت دانستن آنچه کودک یک #تهدید تلقی می‌کند، مشکل است. چون تجربه او از جهان بسیار محدود است. یک صدای بلند، #گوش‌ های کودک را آزار می‌دهد آیا این صدای بلند چیز بدی نیست؟ یک #دلقک با یک فرد عادی متفاوت است. پس او چه کاری ممکن است انجام دهد؟ کودک در هنگام ترس برای حمایت و حفاظت به دامان والدینش پناه می‌برد و پدر و مادر باید به او اطمینان دهند می‌تواند روی آن‌ها حساب کند. به کار بردن کلمه «نترس» کمکی به کودک نمی‌کند، چون او قادر به کنترل احساساتش نیست. در چنین مواقعی، والدین باید آرام بمانند و به کودک اجازه دهند با تجربه جدید خو بگیرد و به‌تدریج احساس راحتی و #امنیت کند. ممکن است مدتی طول بکشد تا کودک #شجاعت کافی برای رها کردن شما پیدا کند و شاید لازم باشد از قرار دادن کودک در موقعیت‌هایی که هنوز برخورد با آن‌ها برای کودک زود است، اجتناب شود. به مرور زمان و با افزايش سن کودک، او می‌تواند بیاموزد که آژیر بلند برای این است که مردم از نزدیک شدن ماشین #آتش‌_نشانی باخبر شوند و دلقک‌ها افرادی عادی هستند با #آرايش صورت یا صورتک‌های مختلف. اما کودک یک‌ساله این توضیحات را نمی‌فهمد. او فقط به احساس ایمنی نیاز دارد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگر به‌نظر برسد کودک یک‌ساله‌تان دارای ذهن بسیار متمرکزی است، آیا تاکنون توجه کرده‌اید که همراهی کردن با این صفت خلقی دارای مزایا و نیز مشکلاتی است؟ کودک بسیار متمرکز هنگامی که به کاری که از آن لذت می‌برد، مشغول است، بسیار ساده کنترل و مهار می‌شود. او می‌تواند تنها با یک یا دو #اسباب‌_بازی سرگرم شود و به #کشف و بررسی هر آنچه در اتاق وجود دارد، نیازی ندارد. همچنین اگر مصر و با #پشتکار باشد، احساس خواهید کرد در ضمن اينکه با خشنودی و رضامندی سرگرم است، می‌توانید بسیاری از کارهای شخصی‌تان را انجام دهید. هنگامی که می‌خواهید با او بازی کنید یا داستانی برایش بخوانید، او درگیر و علاقه‌مند باقی می‌ماند، حتی اگر عوامل مخل وجود داشته باشند. احتمالاً دریافته‌اید که منحرف کردن ذهن کودک کار ساده‌ای نیست. اگر بخواهد با #کامیون #قرمز کودک دیگری بازی کند، کامیون زردی را که در اختیار او قرار می‌دهید، قبول نخواهد کرد. اگر با خوشحالی مشغول #آب‌_بازی در حمام است، از شما به‌خاطر اینکه می‌خواهید او را از حمام بیرون بیاورید عصبانی می‌شود. برای والدین کودک بسیار متمرکز منصرف کردن فرزندشان از یک فعالیت و انجام کار دیگر بسیار سخت است؛ حتی اگر بازی دوم چیزی باشد که او دوست دارد و از آن لذت می‌برد. اگر به‌نظر می‌رسد نمی‌توانید ذهن کودکتان را منحرف کنید، سعی کنید از جنبه‌های مثبت این ویژگی لذت ببرید تا بتوانید با جنبه‌های منفی آن کنار ببایید. هنگامی که میل دارید توجه کودک را جلب کنید، مطمئن شوید روشتان بسیار ملایم و شفاف باشد. به طرف او بروید در چشمانش خیره شوید و به آرامی صحبت کنید. درصورت نگاه نکردن به چشمان او تصور کنید صدای شما را اصلاً نمی شنود. برای انجام کارها، او را به شنیدن غرولند عادت ندهید، چون به اين ترتیب یاد می‌گیرد، بیش از پیش شما را نادیده بگیرد. سعی کنید قبل از شروع کاری، او را از آنچه که بعداً پیش خواهد آمد آگاه کنید. مثلا می‌توانید بگویید «تا سه دقیقه دیگر می‌توانی در حمام باشی و بعد وقت بیرون آمدن است.» وقتی زمان موردنظر به پایان رسید، از او بخواهید خارج شود ولی اگر به بازی ادامه داد شیر آب را ببندید (راه آب وان را باز کنید) و او را بیرون بیاورید. ممکن است کودک دوباره به طرف حمام بدود ولی دیگر آب تمام شده است. این شیوه برای کمک به کودک برای توجه به محدودیت‌های درنظر گرفته‌شده بیش ازحد موثر خواهد بود. او سردرگم و پریشان نخواهد شد ولی خواهد آموخت هنگامی که صدای شما را می‌شنود که می‌گویید «من جدی می‌گویم»، به شما توجه کند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

یک روش سالم و متعادل برای نظم‌بخشی به کودکتان می‌تواند شامل سه بخش باشد: انتظارات واقع‌بینانه، اصلاح و تعدیل محیط و تعیین محدودیت‌ها. #انتظارات_واقع_بینانه - برای تربیت مناسب یک کودک، باید بدانید کودک در چنین سنی چگونه رفتاری باید داشته باشد. از کودک یک‌ساله چه انتظاری می‌توانید داشته باشید؟ می‌دانید که ممکن است با اقتدار و اعتبار شما تقابل‌های زیادی صورت گیرد! هنگامی که والدین چگونه رفتار کردن با کودک یک‌ساله را بیاموزند بهتر خواهند توانست در مقابله با افزون‌طلبی‌های کودک، یکدیگر را #حمایت کرده و در موارد عدم موافقت با یکدیگر به صحبت و تبادل نظر بپردازند و را‌حل‌هایی برای #مشکلات پیدا کنند. #اصلاح_و_تعدیل_محیط - کودک یک‌ساله باید در محیط قرار بگیرد تا به‌ آسانی بتواند رفتار درستی از خود نشان دهد، به این معنا که محیط خانه باید طوری آراسته شود تا ضمن اينکه کودک در اطراف گشت می‌زند و اکتشاف می‌کند هم #ایمنی او و هم ایمنی لوازم و اموال شما حفظ شود. در داخل و بیرون منزل باید فضاها و فرصت‌ها به گونه‌ای ایجاد شوند که کودک بتواند با دویدن و بالا رفتن از اشیای موجود #انرژی خود را به مصرف برساند. اگر کودک مجبور شود برای مدت طولانی، آرام در یک گوشه بنشیند یا از دست زدن به اشیائی که به‌نظرش جالب هستند منع شود، به‌سختی قادر به نشان دادن رفتار درستی خواهد بود. یک کودک یک‌ساله همچنین به مقداری قدرت پیش‌بینی در طول روز، نیاز دارد به‌طوری که بتواند در زمان خواب روز، تغذیه، بیرون رفتن و به‌موقع به رختخواب رفتن همکاری کند. در نهایت کودک یک‌ساله همچنین نیاز به والدینی دارد که گاه گاهی از او دور شوند! علاقه شدید او به #مستقل بودن، گاه‌گاهی می‌تواند منزل را به یک #میدان_جنگ تبدیل کند و بد نیست والدین برای پیشگیری از ازدیاد فشار و کشمکش در خانه، از کودک دور شده و زمانی برای خود داشته باشند. #تعیین_محدودیت‌ها - باید محدودیت‌هایی برای رفتار کودک تنظیم کنید، یعنی شما در منزل باید دارای قوانینی باشید. قوانین ایجاد شده باید به اندازه‌ای دارای اهمیت باشند که مایل به اجرای مداوم آن‌ها باشید. چون به کارگیری و اجرای گاه‌به‌گاه و توأم با تردید، معمولاً نه تنها منجر به کاهش رفتار ناشایست نمی‌گردد، بلکه سوء رفتار بیشتری از طرف کودک را موجب می‌شود. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

بسیاری از یک‌ساله‌ها، برای #آرامش یافتن به شیء مخصوص و معینی وابسته می‌شوند. این اشیای مورد علاقه، گاهی #اشیای_انتقالی نامیده می شوند. این اشیاء به طفل کمک می‌کنند #گرما و احساس آرامش و راحتی را که در نوزادی در #آغوش مادر تجربه کرده است به شیء قابل در آغوش گرفتن، منتقل کند و دوره نوزادی را ترک کرده، رویارویی با دنیای بزرگ‌تری را آغاز کند. فرزندتان ممکن است شیء محبوبی را انتخاب کند که با احساسات دوران نوزادی مانند #مکیدن، #بوییدن یا احساس بافت معینی روی صورتش، در ارتباط باشد. #پتو ها، #حیوانات پشمالو یا حتی #ژاکت‌ ها، می‌توانند به #شیء_مورد_علاقه تبدیل شده و وابستگی‌های شدیدی را در کودک ایجاد کنند. گاهی والدین درباره اينکه علاقه کودشان به یک چنین شیئی به معنی احساس #عدم_امنیت است، نگران می‌شوند ولی درحقیقت کودکی که می‌تواند برای آرام کردن خودش به شیء مخصوص عادت و دوباره احساس امنیت کند، شایستگی و لیاقت زیادی از خود نشان داده است. زمانی که کودک یک ساله شروع به جدا شدن از منبع اولیه #امنیت - والدینش - می‌نماید، می تواند احساس استقلالش را با حمل یک #شیء_جایگزین ارتقا بخشد. اگر والدین در زمان خواب کودک یک #حیوان پشمالو یا یک پتو - که قابل #درآغوش‌_گرفتن باشد - کنار او قرار دهند، کودک ممکن است علاقه‌مند شود ولی این شگرد همیشه موثر نیست. به‌نظر می‌رسد بعضی کودکان هرگز به چنین شیئی احتیاج ندارند و بعضی دیگر در وابستگی به شیء شور و #حرارت از خود نشان می‌دهند. چنانچه کودکتان شیء معینی را برای آرامش یافتن انتخاب کرده است، به این نیاز او احترام بگذارید. در فکر باشید که یکی دیگر از آن را خریداری کنید تا کودک بتواند هنگامی که یکی را می‌شویید از دیگری استفاده کند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

در طول دوران نوزادی #دهان کودک اصلی‌ترین قسمت ایجاد لذت و #رضایت اوست. او از مکیدن سینه مادر یا #شيشه و نوشیدن #شیر گرم یا مکیدن انگشت‌ها یا شست خود لذت می‌برد. تقریباً با رسیدن به شش‌ماهگی، او وارد مرحله #دندان درآوردن می‌شود و علاوه بر خوشی و آرامشی که با مکیدن و از راه دهان به آن دست پیدا می‌کند از گاز زدن به اشیای اطراف خود هم لذت می‌برد. البته کودکان فقط برای #لذت و #آرامش هرچیزی را در دهان خود نمی‌گذارند، بلکه آنها از دهان خود برای #کشف کردن نیز استفاده می‌کنند. آنها با چشیدن اشیاء چیزهای مربوط به آنها را یاد می‌گیرند، حالت آنها را احساس و آنها را #آزمایش می‌کنند. تا رسیدن به سن دوسالگی کودک هر چیزی را که با آن بازی می‌کند در دهانش می‌گذارد. او هر چیزی را از روی زمین برمی‌دارد و در دهانش می‌گذارد. حتی بندی را هم که او را روی #صندلی #کالسکه می‌بندد، می‌جود و حتی سعی می‌کند دسته کلیدهای پدر و مادرش را هم در دهان بگذارد. برای کودک در این مرحله مفهوم #خطرناک یا بی‌خطر معنا ندارد. والدین باید به دقت از او #مراقبت کنند. اگر کودکتان در مرحله شناخت دهانی است، شما باید کرک و موهایی که روی زمین می‌ریزد، خرده‌های #نان و #اسباب‌_بازی های کوچک را مرتباً از روی زمین جمع کنید تا او آنها را به طور اتفاقی در دهان نگذارد تا در گلویش گیر کند. همچنین باید مطمئن شوید اشیایی که او در دهانش می‌کند تمیز هستند. شاید از نظر شما این مرحله از رشد طولانی و خسته کننده به نظر برسد اما اگر حتی اشیای بی‌خطر را هم، از دهان کودکتان بیرون بکشید یا به او بگویید که «فقط باید غذا را در دهانش بگذارد» او را از لذت بردن و استفاده از فرصت کشف کردن محروم کرده‌اید. در عوض سعی کنید این حقیقت را بپذیرید که او به این دلیل هر چیزی را در دهانش می‌گذارد که برای کودک، دهان تنها وسیله‌ای است که می‌تواند محیط اطراف خود را بشناسد. #مراقبت_از_کودک #مراقبت_جسمی_کودک "منبع: کتاب راهنمای کامل والدین " :https://www.bamano.life/post/19791

اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318