شاید اولین چیزی که بعد از شنیدن این جمله به ذهنمون برسه اینه که خب، من که به بچم اعتماد دارم، پس این شامل حال من نمیشه! حالا سوال اینجا است که آیا این قدر اعتماد داری که اگه تا آخر بشقابش را نخورد تصور نکنی نمی‌فهمه واقفا گرسنه هست یا نه! آیا اون قدر اعتماد داری که لازم نباشه تایم دستشویی رفتن را مرتب بهش گوش زد کنی؟ آیا اون قدر اعتماد داری که خودش میفهمه کی باید بره بخوابه! دائما فکر نکنی آیا امروز، میوه خورد، گوشت خورد؟ گروه‌های مختلف غذایی بهش رسیده؟ اون قدر به نوجوانتان اطمینان داری که بتونی بهش اجازه بدی بره با دوستاش بیرون، و بتونه از خودش مراقبت کنه؟ اصلا اون قدر اطمینان داری که صبح که از خواب بیدار شد و گفت صبحانه نمیخوام، بهش اعتماد کنی که اگه گشنه باشه خودش میره یه املت درست میکنه و نوش جان میکنه؟ تخم مرغ درست کردن فکر کنم حداقل از ۵ سالگی دیگه امکان پذیر باشه، یا نه از اون والدینی هستیم که تا چهل سالگی هم باید زنگ بزنیم و جزئیات روزانه اش را سوال کنیم، انگار نه انگار که خودش میتونه مدیریت کنه! تو کامنت برام بنویسید که کجاها بوده که اعتماد کردن به بچه ها سخت بوده، خیلی سخت! #والدین_موفق #روانشناسی #روانشناسی_کودک #اعتماد #ارزش #انگیزشی #شاد #آرامش #موفقیت

فیلم سینمایی "خورشید" اثر پر افتخار مجید مجیدی را به شدت پیشنهاد میکنم. این روزها بعد از بازی درخشان جواد عزتی در زخم کاری، چهره آرام تر و مثبت تری از او در خورشید را خواهید دید که بیشتر بازی بدن داره تا دیالوگ، و از طرفی شگفت زده خواهید شد با بازی های درخشان نوجوانان فیلم که همگی واقعا کودکان خیابانی بودند. و توسط کارگردان کار درست کشورمون مجید مجیدی زندگی شون زیر و رو شده. به نظرم این فیلم برای هر مدل فکر و سلیقه ای می‌تواند جذاب باشد از آنجا که با روح عمیق انسانی سر و کار دارد. اسم مجید مجیدی که میاد آمیزه از بازی رنگ و نور و آب و پاکی روح نابازیگر را در جلوه های بصری به همراه دارد. طوری که دقایق اولیه فیلم آب تنی بچه های کار در حوض وسط شهر از زیبا ترین سواحل جهان جذاب تر و زلال تر به نظر میرسه. فیلم به نظرم مناسب بالاتر از ۱۵ سال باشه. با وجود بازیگران اصلی نوجوان، و انگیزه و تلاشی که در دقیقه دقیقه آن موج می‌زند، پیشنهاد میکنم همراه با نوجوانان و جوانان به تماشا بشینید. برای بچه های کوچک تر صحنه های دردناکی از واقعیت های تلخ داره. ولی تلاش و پشت کار خیلی جدی و پیدا کردن گنج های درونی تقریبا در بین فیلم های ایرانی مثال زدنی است. دروغ چرا من این حجم از تلاش را اغلب تو فیلم های پلیسی و اکشن آمریکایی دیده بودم. واقعا انگیزه و انرژی فوق العاده ای نشون میده که کمیاب بود. طوری که بعد از تمام شدن فیلم نا خودآگاه لبخند تلخی به لب خواهید داشت. لبخند برای تلاش و انگیزه ای که از روح زلال بچه ها گرفتید. و تلخ و سخت برای واقعیت های اجتماعی سنگینی که فیلم نمایش میده! #معرفی_فیلم #فیلم_سینمایی_خورشید #نامزد_اسکار #فیلم_نوجوان #فیلم_اجتماعی #مجید_مجیدی #زخم_کاری #جواد_عزتی

قسمت های مشخصی از کتاب‌های بالا و کاربرد آنها در موقعیت های فرزند پروری قطعا بخش اعظمی از کارگاه در پیش رو خواهد بود. علاوه بر مقالات زیادی در همین باره. به نظر من هر کارگاهی در هر زمینه ای شامل دانش آکادمیک به علاوه تجربیاتی زیسته است. تجربه کاربرد تئوری ها در فضای زندگی واقعی در کارگاه‌های والدین یا جلسات‌ مشاوره. آنجا که کتاب‌ها و تئوری‌ها در لحظات زندگی جای خودشون را پیدا می‌کنند. ‏اصلا به عقیده من حتی بهترين کارگاهای آشپزی یا شیرینی پزی در دنیا قطعا شامل دستورهای غذایی ارزشمند، به اضافه ذوق و هنر سر آشپز هستند. فرزند پروری و فضای تربیت یک انسان، آمیخته با عشق و برآمده از جانه، آنچه که شاید بیشتر از هر چیز دیگری نیاز به یادآوری داره برگشت به آن صدای عشق و اعتماد درون است. بالندگی ، آرامش و لذت از کنار هم بودن تهفه ای است که در پی آن هستیم. #فرزندپروری_آگاهانه #کودک_شاد #کلاس_ آن_لاین #کلاس_مجازی #پکیج #والدین_موفق ‏ ‏

حدودا نه یا ده سال پیش، دو تا بودند. دم ایستگاه اتوبوس سرکوچه ما ایستاده بودند، نه اون قدر بلند قد و تنومند ، نه خیلی نازک و بچه سال، در مورد سن درخت ها چیزی نمیدونم، ولی احتمالا شش سال داشتند، همسال و هم‌ جنس، پاییز بود و من هر روز که منتظر اتوبوس می‌ایستادیم خواسته یا ناخواسته نگاهم بهشون می‌افتاد. یکی پاییزی شده بود. با برگ های زرد و قرمز و نارنجی، ولی دومی چنان سبزی را در خودش حفظ کرده بود که گویی هیچ رنگی به جز سبز شایسته ستایش نیست. و من گمان میکردم عجب مقاومتی! ‏درخت اول رنگ به رنگ شد تمام زرد و قرمز تجلی کامل پاییز. دومی همچنان سبز باقی ماند، انگار که زیر بار پاییز نرفته باشد. سرمای زمستان اما قوی تر از آن بود که بخواهد تمام سال را دوام بیاورد! یک ماه نشد که برگ ها همان طور سبز ولی بی جون و بی رمق ریختند. و هر دو درخت بی برگ آماده زمستان شدند. آن یکی پاییز را به تمامی چشیده و با رنگ رنگ‌ برگ ها چشم رهگذران را نوازش کرده بود. و دومی با مقاومت در برابر فصل برگ ریز بدون هیچ تغییر رنگی از فصل عبور کرد. قصه این دو درخت در پاییز آن سال عبرت روزگار من شد‌، گاهی مقاومت در برابر تغییر و اصرار بر سبزی گذشته رنگارنگ پاییزمان را بی رمق می‌کند.

چندین بار ازم پرسیده بودید که منتالیزیشن چیه؟ این تعریف اکادمیک از مادری با قابلیت ذهنی سازي با همه پیچیدگی هاش شاید بتونه کمی توصیف کنه که چه طور میتونیم تاثیر افکار و احساسات خودمون را در دیگران تماشا کنیم. این که از خودمون بیایم بیرون و از بیرون شروع کنیم به تماشا کردن خودمون. هیچ تا حالا فکر کردیم که وقتی ناراحتیم چه شکلی هستیم. چه طوری داریم با نگرانی رفتار میکنیم؟ عذاب وجدان هامون را در رابطه با فرزندمان چه طوری خودش را داره بروز میده؟ شاید توجه به این که کدوم یک از این روش ها را از روشی که والدینمون داشتند وام گرفتیم؟ و بدون اینکه حواسمون باشه داریم ادامه میدیم؟ اگه دلتون خواست جواب این سوال ها را در کامنت برام بنویسید تا با هم روش فکر کنیم. #منتالیزیشن #ذهنی_سازی #ظرفیت_تاملی #فرزندپروری_آگاهانه #مادر #خودکاوی #خودشناسی

ما مادران جدید. خصوصا هر چه قدر که بیشتر خونده و شنیده باشیم. احساس گناه عجیبی را با خود حمل میکنیم. انتظارات و انتقادات که معمولا به صورت نا امید کننده ای ادامه پیدا می‌کنند. وقتی که معتقدیم باید یه تعداد کار مشخص را به روش خاصی انجام بدیم و هیچ راه تخطي وجود نداره! خودمون را در ناامیدی و احساس گناه می‌اندازیم و شرمساری درونی ایجاد میکنیم! برچسب تو خوب نیستی را گاهی چه قدر ساده برای خودمون در نظر می‌گیریم. که برای دیگران تا این حد خشن نیستیم! و یا برعکس سخت گیرانه و بی رحمانه به صورت نظامی وار سعی در انجام همه وظایف محوله هستیم که برای خودمون تعیین کردیم! به نظر شما چه طور میتونیم این جریان آزار دهنده را از حرکت باز داریم؟ شما چه سخت گیری هایی برای خودتون دارید که فکر میکنید بی مورد باشه؟ #مادر # والدین_آگاه #سختگیری_والدین #انتقاد