کودک در اولین سالروز #جشن تولدش می‌تواند چند کلمه‌ای ادا کند. الفاظی نظیر: «دا»، «با» و «ما» برای نامیدن مهم‌ترین افراد و اشیاء زندگیش مورد استفاده قرار می‌گيرند. او به‌تدریج #کلمه یا بیشتر را بر زبان جاری می‌کند و چند جمله یا پرسش دو کلمه‌ای را نیز با هم ادا می‌کند. در همان زمان او به‌سرعت معنی کلمات شما را فرا می‌گیرد. کودک می‌آموزد به قسمت‌هایی از بدنش اشاره کند، دستورات ساده را انجام دهد، تصاویر یک کتاب را پیدا می‌کند، به پرسش‌های شما واکنش نشان دهد و حتی وقتی که نمی‌تواند کلمات را بر زبان براند، با #فریاد و #غرولند کردن، اشاره کردن و نشان دادن آنچه منظور اوست با شما و سایرین ارتباط برقرار می‌کند. در طول دومین سال از زندگی کودک می‌توانید کمک به‌مراتب بیشتری به رشد مهارت‌های زبانی کودک بنمایید. تحقیقات نشان داده است کودکانی که والدین و پرستاران آن‌ها به‌طور مرتب و مستقیماً با آنان صحبت می‌کنند- در هنگام رسیدن به سنین #پیش_دبستانی از مهارت‌های زبانی بسیار قوی برخوردارند. در طول روز با کودکتان گفت‌وگو کنید. درباره کاری که انجام می‌دهید حرف بزنید. با استفاده از کلمات کاری را که او انجام می‌دهد تشریح کنید. «من دارم با #قاشق به‌هم می‌زنم. تو هم یک قاشق داری. تو داری با قاشق ضربه می‌زنی.» هنگامی که کودک با اصواتی نامفهوم و گنگ که هنوز به‌صورت کلمات قابل فهم درنیامده‌انده حرف می‌زند، گویی کامل حرف می‌زند، بهتر است واکنش نشان دهید. اجازه دهید دریابد تلاشش برای حرف زدن سودمند و باارزش است. درنتیجه او به تلاش بیشتر تحریک می شود. «قا» «اوه. تو یک قاشق می‌خوای؟ بیا این یکی رو بگیر. همین رو می‌خواستی؟» هنگامی که کودک از یک کلمه استفاده می‌کند کلمه‌ها را به جمله‌های کوتاه گسترش دهید. «بچه؟». «بله اون یه بچه است. بچه داره گریه می‌کنه.» کودکان یک‌ساله هنگامی که بتوانند چیزی را لمس يا مشاهده کنند بهتر می‌آموزند. با او درباره اشیائی که در معرض دید و یا برای #لمس کردن در دسترس قرار دارند صحبت کنید. می‌توانید به‌ اتفاق هم به تصاویر یک #کتاب نگاه کنید و درباره آنچه او می‌بیند، حتی اگر هنوز آمادگی شنیدن #قصه را ندارد، حرف بزنید. صداهای پس زمینه مثل صدای #رادیو و #تلویزیون را در حداقل نگه دارید. شاید شما بتوانید صداهای مزاحم را هنگام صحبت کردن و با شنیدن #موسیقی، از ذهن خود حذف کنید و به فردی که با شما صحبت می‌کند گوش فرا دهید. اما بسیاری از بچه‌های کوچک قادر به این کار نیستند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

#کودک_نوپا، در طول دومین سال زندگی، قدرت یادگیری با افزایش مهارت در استفاده از دست‌ها و مچ‌ها، هم‌زمان با گسترش مهارت‌های انجام کارهای حساس و دقیق، افزايش می‌یابد. او درحالی‌که #اسباب‌_بازی‌هایش را در ظرف می‌گذارد و یا از آن بیرون می‌آورد، در ضمن اینکه توپ‌ها و مکعب‌های خود را به این طرف و آن‌طرف می‌زند یا پرت می‌کند با ساختن برج‌هایی که سرپا می‌مانند یا فرو می‌ریزند خواص #فیزیکی دنیای خودش را کشف می‌کند. درک مفاهیمی نظیر: #خشن و #نرم، بزرگ و کوچک، پر و خالی را کودک با به کارگیری عضلات ظریفش و لمس کردن درمی‌یابد. او همچنین به‌تدریج با عقاید شما آشنا می‌شود. چنانچه او «نه»های زیادی بشنود یا دریابد از لمس کردن هر آنچه میل دارد منع شده است، ممکن است این احساس در او به‌ وجود آید که تلاش کنجکاوانه او مطبوع طبع و مورد پذیرش شما نیست. اگر با در اختیار قرار دادن اشیای #ایمن ولی تحریک‌کننده، او را به فعالیت‌های مختلف تشویق کنید تنها علاقه او را برای یادگیری تحریک کرده‌اید بلکه به‌عنوان یک #پاداش اضافی، درخواهید یافت زمان #بازی او افزایش یافته است و شما چند دقیقه وقت اضافی برای خود خواهید داشت! در طول این سال از عمر کودک، متوجه خواهید شد کودکتان در به‌کارگیری اشیای کوچک دارای مهارت بیشتری شده است. یکی از بهترین اسباب‌بازی‌ها برای کودک یک‌ساله، #مکعب‌های ۴ سانتی متری با رنگ‌های غیرسمی است. کودک یک‌ساله دارای قدرت دید و درک لازم برای قرار دادن یک مکعب روی مکعب دیگر است. او دهانش را به‌ عنوان یک #اندام_حسی به کار می‌برد. بنابراین بیشتر اسباب‌بازی‌ها و سایر اجسامی را که در اختیار دارد با دهانش مزه مزه می کند. والدین کودک یک‌ساله از اينکه کودکشان «همه چیز را به دهان می‌برد» ناراحت می‌شوند. اما اين کار عملی است که هر کودک عادی باید انجام بدهد. خالی کردن ظروف فعالیت عادی کودک است. هم‌زمان با رشد فکری کودکتان او شروع به چیدن مکعب‌ها و سایر اسباب‌بازی‌ها خواهد کرد که انعکاس دهنده افزايش مهارت‌های ادراکی اوست. او ممکن است مکعب‌ها را روی هم بچیند يا آن‌ها را به‌صورت نمادین به‌عنوان خانه یا قطعه‌ای از لوازم خانه برای یک عروسک به‌کار ببرد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

درست همان‌طور که بعضی نوزادان بسیار #فعال یا بسیار #آرام هستند، کودکان یک‌ساله نیز بسیار فعال یا بسیار آرام هستند. چون کودکان یک‌ساله روی‌هم‌رفته فعال هستند، ممکن است فکر کنید نحوه رفتار کودکتان در سال گذشته، چه اهمیتی دارد. اهمیت مسئله در این است که رفتار روزانه یک کودک طبیعتاً بسیار فعال، با رفتار کودک طبيعتاً آرام، متفاوت است. حتی اگرچه هر دو کودک ممکن است برای مدت کوتاهی به یک ترتیب از اشیاء و اجسام بالا بروند، بدوند و یا حرکت کنند کودک فعال‌تر به گذراندن زمان بیشتری برای بازی‌ های #پرانرژی نیاز دارد. کودک آرام‌تر قادر خواهد بود به فعالیت‌هایی که نیاز به نشستن دارند بپردازد. درصورتی‌ که کودک یک‌ساله‌تان فعال باشد، متوجه خواهید شد اگر فرصت‌های زیادی برای #تحرک داشتن در اختیار او قرار دهید، زندگی روزانه را بهتر می‌توانید کنترل کنید. هرگاه سعی کنید یک کودک فعال را آرام و بی‌حرکت در یک جا نگه دارید، با او وارد کشمکش شده‌اید. این کودک در منزل و نیز بیرون از منزل برای دویدن و بالا رفتن از اشیاء به فضای کافی نیاز دارد. اگر وسیله‌ای برای بالا رفتن و صعود در اختیار او قرار ندهید، از مبلمان منزل استفاده خواهد کرد بهتر است موقعیت‌های ناخوشایند برای کودک فعال، مانند خریدهای طولانی‌ مدت یا صرف #شام در #رستوران را که برای آرام ماندن او به همکاریش نیاز دارید، به حداقل برسانید. هنگامی که کودک فعالتان را بیرون می‌برید، قبل از بردن او به محلی که باید ساکت و آرام بنشیند، دقت کنید که زمانی برای فعالیت و استفاده از #ماهیچه‌ هایش در اختیار او قرار دهید! اگر کودک نمی‌تواند در یک محل آرام بنشیند، به‌جای وادار کردن او به رفتاری مطابق میلتان، بهتر است او را از آن موقعیت دور کنید. تحرک و فعالیت کودک، #بدرفتاری نیست. همراه با بزرگ شدن کودکتان خواهید توانست در نشان دادن واکنش‌های متفاوت در موقعیت‌های مختلف به او کمک کنید، اما کودک یک‌ساله برای نشان دادن آن نوع #خودکنترلی مورد انتظار شما، بسیار #بی‌_تجربه و خام است. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

چنانچه کودکتان بسیار #حساس به‌نظر می‌رسد دسته‌بندی انواع جزئیاتی که برای کودک بسیار مهم‌اند، مفید است. مثلاً اگر به #طعم و شکل غذا بسیار حساس است و مدام غذای مورد علاقه‌اش را طلب می‌کند، شاید مجبور باشید غذاهای محدودتری در اختیار او بگذارید. اگر هر روز #شلوار های عرق‌گیر لطیف را انتخاب می‌کند و از وجود لايه چین آهاردار روی لباسش عصبانی می‌شود ممکن است نتوانید مطابق #سلیقه خودتان به او لباس بپوشانید. اگر در هنگام احساس بوی #پیاز گریه می‌کند، شاید مجبور شوید زمانی که در #آشپزخانه نیست پیاز خرد کنید. گرچه گاه‌گاهی ممکن است این حساسیت برای شما دردسرآفرین باشد، اما واضح است که او به جزئیات امور، دقت می‌کند و نسبت به آنچه در اطراف او می‌گذرد بسیار آگاه است. این حساسیت، او را یک کودک و بعداً یک بزرگسال جالب توجه می‌نماید، حتی اگر در سنین کودکی مشکلات بیشتری برای شما ایجاد کند. کودک دارای آستانه حساسیت بالا معمولاً بسیار ساده کنترل و مهار می‌شود. او به آنچه می‌خورد، آنچه می‌پوشد یا شکل و ظاهر خود اهمیت نمی‌دهد و برآورده کردن بسیاری از نیازهای روزانه او ممکن است بسیار ساده‌تر باشد. البته در مقابل هر جنبه مثبت عیب و ایرادی نیز وجود دارد، نوپای آسان‌گیر و #راحت‌_طلب شما ممکن است روزی به #نوجوانی تبدیل شود که به زمان استحمام، چسبناک بودن دست‌هایش و یا به بوی اتاقش که بی‌شباهت به بوی #جوراب کثیف نیست، توجه نکند! #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

تغییرات فیزیکی، رشدی و عاطفی که در کودک دوازده تا بیست و چهارماهه پیش می‌آید، ممکن است برای هر پدر یا مادری، #تغذيه کودک را به یک مسئله تبدیل کند. بسیاری از والدین از نوع واکنش و تغییر #اشتها و الگوهای تغذیه‌ای مورد انتظار در طول دومین سال زندگی طفل، اطلاع کافی ندارند. کودکی که توقع می‌رود با میل و اشتیاق به غذا خوردن واکنش نشان دهد، تبدیل به کودکی سرسخت و لجوج نسبت به این امر می‌شود. احساس رضایتی که شاید از خوش‌اشتهایی کودکتان داشته‌اید، ممکن است با مشاهده بی‌نظمی در خوردن و غیرقابل پیش‌بینی شدن اشتهای او از بین برود. اگر سعی کنید کودک در حال #رشد خود را مانند یک نوزاد تغذیه کنید، عملاً با مخالفت او مواجه می‌شوید. چون در طول روز چندین بار به کودک خود غذا می‌دهید، الگوهایی که ایجاد می‌کنید، همراه با رشد نظر او نسبت به غذا خوردن، اهمیت زیادی خواهند داشت. آنچه فرزندتان به‌عنوان یک طفل درباره غذا خوردن می‌آموزد بر چگونگی تغذيه او به‌عنوان کودکی بزرگ‌تر و نیز بعدها به‌عنوان یک فرد #بالغ اثر خواهد گذاشت. همچنین در این سن، کودک میل دارد در غذا دادن به خودش همکاری فعال داشته باشد. نیاز کودک به استفاده از دست‌ها و مهارت یافتن در انجام حرکات دقیق و ظریف و تنظیم کار هماهنگ ماهیچه‌های کوچکش، او را مصمم می‌کند شخصاً غذا بخورد؛ آن هم با #انگشت‌ هایش و گاهی نیز با یک #قاشق. حتی اگر بسیار #گرسنه باشد، خوردن قطعات بسیار ریز غذایی را که شخصاً می‌تواند به دهان برد به قاشق بزرگ پر از غذایی که شما به او پيشنهاد می‌کنید، ممکن است ترجیح بدهد. چنانچه بتوانید قطعات کوچک غذا را به اندازه‌ای که بتواند با دست میل کند، جلویش بگذارید، به‌صورتی که احساس کند شخصا غذا می‌خورد احتمالاً در حالی‌ که سرگرم است به شما اجازه می‌دهد گاه‌گاهی قاشقی غذای دیگر به او بدهید. اگر به‌صورت غیر رسمی ولی مشتاقانه یاریگر او باشید، کودکتان از اينکه به شما اجازه می‌دهد در غذا خوردن کمکش کنید، لذت می‌برد؛ همان‌طور که به شما اجازه می‌دهد با او و #اسباب‌_بازی‌ هایش بازی کنید. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318