در دومین سال زندگی، کودکتان آموخته است افراد موردعلاقه‌اش، حتی هنگامی که با او نیستند، وجود دارند. یاد شما در خاطر او به او این امکان را می‌دهد حتی وقتی در کنارش نیستید شما را برای خود نگه دارد. او می‌تواند بدون از دست دادن شما، آغوشتان را ترک کند. این تصویر ذهنی برای او اين امکان را به‌وجود می‌آورد که با سایر توانایی‌هایی که کسب کرده قدم‌ به‌ قدم از شما دور شود و #جهان را بدون از دست دادن پایگاه امن خانه‌اش کشف کند. این #سفر اکتشافی سفر آسانی نخواهد بود. کودک یک‌ساله بین تمایل به ترک و یا ماندن در کنارتان مرتباً در شک و تردید و دودلی خواهد بود. شما هر روز این نبرد درونی را درحالی‌که او با شور و علاقه برای کسب #استقلال مبارزه می‌کند، شاهد خواهید بود. به کودک خود هنگامی که در اتاق مشغول بازی هست، بنگرید. ممکن است در ضمن بازی، حضور شما را نادیده بگیرد و ظاهراً #مستقل به‌نظر بیاید. اما به‌محض اینکه اتاق را ترک کنید، احتمالاً بازی را متوقف کرده و به دنبال شما راه می‌افتد و یا برای برگشتتان داد و فریاد راه می‌اندازد. او همواره به وجود شما در کنارش نیاز دارد، تأمین این نیاز #امنیت_روانی او را تضمین می‌کند. کودک یک‌ساله می‌آموزد خودش باشد و ثابت کند با والدینش تفاوت دارد. معمولا این نیاز بین سنین پانزده تا بیست‌ و یک‌ ماهگی شکوفا می‌شود. گرچه این زمان برای کودکان مختلف بیش از اندازه متفاوت است. هنگامی که #کودک_نوپا نیاز به جدا شدن را احساس می‌کند، شما آن را درخواهید یافت، چون راه آگاه کردن شما، کنار زدنتان از خودش به هر طریق ممکن است! به‌نظر می‌رسد در اغلب موارد کلمه مورد علاقه‌اش «نه!» باشد، گویی او مجبور است خلاف خواسته شما رفتار کند و در نتیجه لحظاتی را تجربه خواهید کرد که احساس می‌کنید هرچه بگویید یا هر عملی انجام دهید اشتباه است. والدینی که به کودک یک‌ساله #مطیع و سربه‌راه عادت دارند، هنگام ورود کودکشان به این مرحله، دچار سردرگمی می‌شوند درحالی‌که جایی برای #نگرانی وجود ندارد. این حالت به همان اندازه که کودک راه رفتن و صحبت کردن را می آموزد، اتفاقی طبیعی و قابل پیش‌بینی است. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

همه ما می‌دانيم #قشقرق ‏و #عصبانیت شدید چه نوع خلق و خویی است. قشقرق با عصبانیت و نومیدی و داد و فریاد زدن همراه است. گاهی این حالت با #کتک زدن، لگد زدن و ساير رفتارهای فیزیکی نیز نمود پیدا می‌کند. بیشتر کودکان دیر یا زود دچار قشقرق می‌شوند. بعضی از کودکان از دوازده‌ماهگی دچار اولین قشقرق می شوند و عده‌ای نیز پس از دومین سال تولدشان دچار این حالت می‌شوند. چندین دلیل برای شیوع این حالت در این گروه سنی وجود دارد. درصورت درک دلایل قشقرق قادر خواهید بود بهتر از عهده آن‌ها برآیید. اولین دلیل بروز قشقرق در کودک، خواستن چیزی است که قادر به داشتن آن نیست. او تا حالا نوزادی بوده که نیازهايش توسط والدینش برآورده می‌شده است و نمی‌داند که در حال حاضر برآورده کردن نیازهایش پیچیده‌تر و مشکل‌تر شده است و متوجه دلیل «نه» که گاهی ممکن است از والدینش بشنود، نمی‌شود. او هنوز خود را #پادشاه جهانش می‌بیند و هنگامی که مستخدمینش به او بی‌اعتنایی کرده و در مقابل او قد علم می‌کنند، #خشمگین می‌شود. او اين احساس عصبانیت و #خشم را درک نمی‌کند و هنوز کنترل آن‌ها را نیاموخته است بنابراین دچار قشقرق می‌شود. دلیل متعارف دیگر برای قشقرق کودک، نومید شدن و عدم توانایی و در برقراری ارتباط کلامی است. کودک یک‌ساله حتی اگر بتواند چند کلمه‌ای بر زبان بیاورد مطالب را بیش از آنچه قادر است با شما در میان بگذارد، درک می‌کند. گاهی میل دارد مطلبی را با شما در میان بگذارد ولی چگونگی آن را نمی‌داند. این عدم توانایی او را عصبانی می‌کند. هنگامی که فرزندتان توانست کلمات بیشتری را تلفظ کند میزان قشقرق‌های او کاهش می‌یابد. بعضی از کج‌خلقی‌ها قابل پیشگیری و اجتناب هستند، چون بسیاری از آن‌ها از #کشمکش‌ های درونی خود او ناشی می‌شوند. اگر کودک شما هر روز دچار این حالت می‌شود الگویی برای آن جست‌وجو کنید. دلایل قشرق می تواند #بی_خوابی یا #کم_خوابی، احساس #گرسنگی و ... باشد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

مادران و نوزادان سالم که از نظر پزشکی مانعی ندارند، باید بعد از #زایمان تا هنگام ترک #بیمارستان پیش هم بمانند. مادر بهترین #پرستار برای نوزاد است و کارکنان بیمارستان و پزشکان فقط کار مداوا و راهنمایی را به عهده دارند. ماندن نوزاد کنار مادر باعث می‌شود که ارتباط این زوج در امر #تغذیه، زودتر به هماهنگی برسد. مادر با شنیدن و مشاهده اولین نشانه‌های #گرسنگی در نوزاد، به این تقاضا جواب می‌دهد. اين امر در نوزاد اعتماد به وجود می‌آورد و او را تشویق می‌کند تا از علایم و محرک های فرعی به خوبی استفاده کند. مادر نیز با نشانه‌ها و درخواست های نوزاد بهتر آشنا می‌شود و از این که می‌تواند از نوزاد مراقبت نماید، در خود احساس رضایت و اعتماد به نفس می‌کند. چند روز پس از شروع تغذیه، #تفاهم و هماهنگی خوبی بین مادر و نوزاد به وجود می‌آید. #گریه کردن نوزاد یکی از رفتارهای تقویت پیوند است. در گریه نوزاد آهنگی وجود دارد که در شنونده، به ویژه مادر، احساس ویژه‌ای تولید می‌کند. با شنیدن صدای گریه نوزاد، #هورمون مولد #شیر ترشح می‌شود و #خون در #سینه مادر سریعتر جریان می‌یابد. همزمان با این واکنشها، یک میل درونی و انگیزه بیولوژیکی به مادر دستور می‌دهد که نوزاد را بردارد و در بغل خود بگیرد و او را شیر بدهد. بعد از یک یا دو روز، مادر می‌تواند حتی با مشاهده بعضی از رفتارهای نوزاد، پیش از آن که صدای گریه او بلند شود به گرسنگی و نیاز او پی ببرد و آن را برطرف نماید. از این برخورد و عکس‌العمل سریع مادر، نوزاد می‌فهمد که برای رفع نیاز خود به گریه کردن احتیاجی ندارد. #تغذیه_و_شیردهی #تغذیه_کودک #شیردهی "منبع : چهل نکته شیر دادن به نوزاد - انتشارات صابرین" : https://www.bamano.life/post/19788

یکی از کارهای مهمی که کودک یک‌ساله‌تان در این سال انجام می‌دهد تمایل به #مستقل شدن از شماست. داشتن احساس خوب در کودک نسبت به خودش به‌عنوان یک فرد باارزش و #دوست‌_داشتنی به نحوه مراقبت و #محبت‌ های شما در زمان نوزادی بستگی دارد. اگر احساس نماید در محاصره بزرگسالان مهربان و قابل اعتمادی است که در هنگام نیاز به آن‌ها نسبت به او واکنش نشان می‌دهند، آموخته است که شخص بسیار مهمی است. اين احساس مهم بودن، پایه و اساس رشد و پیشرفت سالم روانی برای بقيه دوران زندگی او خواهد بود. تمام عشق و محبتی که در طول سال گذشته نثار فرزندتان کرده‌اید اینک او را در ایستادن بر پای خود توانا می‌کند. انديشه درباره تلاش یک کودک نوپا برای #استقلال هنگامی که او هنوز بسیار به والدینش نیازمند است، شاید به‌نظر نامعقول باشد، اما اگر عجز و ناتوانی او در زمان تولد را با توانایی‌های امروز او مقایسه کنید می‌توانید ببینید او هم‌ اینک تا حدود زیادی از شما مستقل شده است. به‌ تدریج که فرزندتان رشد می‌کند، نیاز او به استقلال موجب می‌ شود نسبت به افرادی که بیشترین تکیه‌گاه او هستند، رفتار متفاوتی داشته باشد. او در اغلب اوقات، به یک روش منفی، وجود خود را اثبات می‌کند. هنگامی که تلاش‌های بی‌وقفه برای مستقل شدن، او را از پای درمی‌آورند، برای جلب #حمایت #آغوش والدینش را می‌طلبد. ضرب‌المثلی می‌گوید «هنگامی که آرامش #باغ و #بوستان کافی نیست، همیشه مقابله با دنیا وجود دارد. هنگامی که مقابله با دنیا کافی نیست، همیشه آرامش باغ و بوستان وجود دارد.» #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

یکی از کارهایی که شما و کودکتان باید در آن مهارت پیدا کنید، آموختن خداحافظی با یکدیگر است. لازم است شما و کودکتان بیاموزید چگونه احساس #ناراحتی و #غم کنید. چگونه با احساس غمگین بودن کنار بیاید و سپس دوباره به یکدیگر ملحق شوید. بعضی والدین، به اين گمان که #جدایی ممکن است برای کودک یک‌ساله سخت باشد، جدا شدن و ترک کردن کودکشان را تا بزرگ‌تر شدن او کاملاً به تأخیر می‌اندازند. این انتخاب در شرایط بسیاری از والدین یک انتخاب #واقع‌_گرایانه نیست. اما درصورت ایجاد چنین تصمیمی باز هم لازم است چگونگی جدایی را به کودکتان #آموزش دهید. بعضی کودکان، چه در دوران نوزادی و چه در زمانی که در مهد کودک و #کودکستان به‌سر می‌برند برای آموختن خداحافظی به زمان و کمک نیاز دارند. اگر برای شناخت فردی که در غیاب شما از کودکتان #پرستاری و مراقبت می‌نماید، فرصت کافی به کودک بدهید، به او کمک می‌کنید هنگامی که حضور ندارید احساس #امنیت‌_خاطر کند. کودکان در چگونگی قبول #تجربه‌ های جدید و هماهنگ شدن با تغییر، با یکدیگر تفاوت دارند. یک کودک هجده‌ماهه ممکن است بعد از یک ساعت بازی با پرستار با او انس بگیرد و کودک دیگری در همین سن تا زمانی که چندین بار با پرستار ملاقات و بازی نکند، ممکن است تحت #فشار_روانی قرار بگیرد. این واکنش‌های متفاوت به معنای این نیست که یک کودک کمتر به والدینش وابسته و دلبسته است یا کودک دیگری از جدایی بیشتر می‌ترسد. #تطبیق_پذیری کودکان برای هماهنگی با محیط، با یکدیگر، کاملا متفاوت است. والدین عزیز حتما بایستی در ضمن برنامه‌ریزی برای جدا شدن از کودک دلبند خود به این تفاوت‌ها احترام بگذارند. هنگامی که ترک کودک لازم باشد اجتناب از تغییرات زیاد و هم‌زمان، به علت محدودیت توانایی او در به‌خاطر آوردن شما و محیط معمول زندگیش، منطقی است. مثلاً اگر #پرستار_کودک به منزل شما می‌آید، هنگامی که فرزند یک‌ساله‌تان آماده بازی است، از پرستار بخواهید وارد منزل شود و بعد از اينکه اين دو مدتی با یکدیگر به بازی پرداختند، می‌توانید برنامه‌های روزمره را به پرستار اطلاع دهید و به کودک هم توضیح دهید، در غیاب شما چه اتفافی خواهد افتاد. اطمینان حاصل کنید کودکتان برای احساس امنیت، پتوی آشنا یا #عروسک پشمالویش را در اختیار دارد. هنگام فرا رسیدن زمان ترک منزل، لوازم خود را جمع‌آوری و خداحافظی کنید، حتی اگر موجب گریه فرزندتان شود. چنانچه سعی کنید زمانی که او سرگرم بازی است بی‌سروصدا محل را ترک کنید، کودک نخواهد توانست درک کند شما منزل را ترک کرده‌اید، ممکن است تصور کند شما واقعا #ناپدید شده‌اید. به این دلیل سعی کنید همیشه در ضمن بیدار بودن طفل محل را ترک نمایید، مگر اینکه پرستار فردی باشد که کودک او را به‌ خوبی می‌شناسد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318