. مهم است بدانید در هر موقعیتی او چه احساسی ممکن است داشته باشد و بتوانید آن را برایش توضیح دهید. علاوه بر شرح احساسش، می توانید به او #راهکار هایی بدهید تا #احساس بهتری پیدا کند. مثلا پیشنهاد دهید شرایط را جور دیگری که به نظرش بهتر بود توصیف کند.

شاید این یکی از سوالاتی باشد که تقریبا تمام بچه‌ها از والدینشان می‌پرسند و آنها را با یک معضل مواجه می‌کنند. بچه‌ها تا قبل از 7سالگی هنوز قدرت انتزاع ندارند فلذا نمی‌توان از آنها انتظار داشت بفهمند خدا هست ولی دیده نمی‌شود یعنی چه! آنها می‌خواهند خدا را تصور کنند، بدانند کجا زندگی می‌کند، چه می‌خورد و چه‌طور حواسش به همه جا هست؟ جواب والدین به این پرسش‌ها اهمیت به سزایی در شکل‌گیری تصور کودکان دارد و مبنایی برای تصورات و باورهای بعدی او خواهد شد. پس مهم است بدانیم چگونه به خطا نرویم و آنها را هم دچار اشتباه نکنیم. خیلی از بچه ها وقتی دو سه سالشون میشه و میبینن که ما خدا رو شکر میکنیم، از خدا کمک میخوایم و کارایی رو برای رضایت خدا انجام میدیم، براشون سوال میشه، پس این #خدا چه شکلیه؟ - بابا! خدا کجاست؟ -خدا همه جا هست. هرجایی که تو باشی و ما باشیم. -چرا نمیبینمش؟ از کجا میفهمیم هست؟ -ممم...سوال خوبیه! راستی به نظرت مامانت ناهار چی درس کرده؟ -قیمه! -تو دیدی؟ -نه ولی بوی قیمه داره میاد! -مگه تو بوی قیمه رو میبینی؟ -نمیبینم! -از کجا پس میفهمی هست. - ... -حسش کردی، نه؟ -اوهووم -ما خدا رو نمیبینیم ولی حسش میکنیم. -خدا چه شکلیه؟ -خدا مثل یه #نور قشنگ... که همه جا هست... -تو میبینیش؟ -نه! منم حسش میکنم. خدا تو رو به ما داده و ما خیلی بابت این ازش ممنونیم ☺ سعی کنید خیلی این بحث رو کش ندید چون بچه ها سوالای عجیب و غریب میپرسن! اما طوری هم رفتار نکنید که فک کنه دارید می پیچونیدش و یادتون باشه قرار نیست تا ته سوالاش و جواب بدین! تا یه جایی جواب بدین و باهاش بحث کنید تا با هم به یه نتیجه برسید، اما خوبه که ذهنش کمی هم درگیر ماجرا بمونه. و همین که وقفه کوتاهی شد موضوع رو سمت دیگه ای ببرین؛ مثلا: خب حالا میتونیم بریم ببینیم مامانت برای آماده کردن میز چه کمکایی میخواد!

به #پارک کنار خیابان رفته بودیم. #گنجشک ها این طرف و آن طرف زمین سر و صدا راه انداخته بودند. پسرم پرسید: این جوجه ها هم غذا میخورن؟ گفتم: تو چی فکر میکنی؟ - لابد باید بخورن وقتی گرسنه میشن! - اوهوم...منم با تو موافقم. فکر میکنی بتونن سیب زمینی سرخ کرده هم بخورن؟ - آره حتما خیلی دوست دارن. - ولی خب دهان اونا اندازه تو بزرگ نیس! فک میکنی جا بشه؟ - آره تیکه ش میکنن خب بعد میخورن. - تو سیب زمینی رو با چی تیکه میکنی؟ - با دستام. - اوهوم...با انگشتات! خب انگشت این جوجه کجاس؟ - نداره... ولی پر داره. - آره خب ولی پرهاش خیلی ظریفه... مثل پارچه لباست. - خب پس، چه جوری غذاشون و میخورن؟ - باید بتونن با نوکشون بردارن. - اون خیلی کوچیکه، پس غذاشونم باید کوچیک باشه! نه؟ اندازه #شکلات؟ - میدونی تو شکلات و میجوی! دیدی اینا دندون داشته باشن؟ - ندیدم! - منم ندیدم! نوکشون خیلی کوچیکتره از اون که دندون توش جا بشه، نه؟ - پس چیکار کنن؟ -خب، غذاشون باید خیلی ریز باشه... -چقدری یعنی؟ -مثلا اندازه دونه های برنج! -سیر میشن؟؟؟ -اونا خیلی کوچولوان! شکمشون کوچیکه و زود سیر میشن.. شما هم امثال این گونه گفتگوها را با فرزندتان تمرین کنید. به جای اینکه بلافاصله بعد از سوالش جواب شسته رفته ای بدهید، کمی او را به #چالش بکشید تا ذهنش جستجو کند و سعی کند خوب محیط اطرافش را ببیند. حتی گاهی می توانید جواب را ندهید تا کمی در ذهنش باقی بماند.

. زمانی که کودکان چیزی می‌خواهند که برایتان ممکن نیست آن را برایشان فراهم کنید، با به کار بردن منطق و توضیح اینکه چرا ممکن نیست، دردی را دوا نمی‌کنید. و در این شرایط بچه‌ها معمولا فقط اصرار بیشتری می‌کنند. در پست بعدی، راهکاری را به شما پیشنهاد می‌دهیم.

. پارسای ۳ ساله م و پدرش عصر امروز رفتن باهم #بادبادک هوا کنن! گفتگوی جالبی بینشون اتفاق افتاد که بعدا پدرش برام تعریف کرد. اونجا وقتی بادبادک و می فرستن هوا و همینطور که داشتن اون و توی آسمون دنبال می کردن، پارسا می پرسه : بابا چرا آسمون آبیه؟ پدرش میگه: خب، اگه آبی نبود چه رنگی می شد مثلا؟ - نمیدونم... مثله رنگ زمین - زمین چه رنگیه؟ - سبز - مم...الان زمین زیر پات سبزه؟ - نه! سیاهه! - البته این طوسیه... خب پس هرجای زمین یه رنگه - خب هر جای آسمونم یه رنگ باشه! مثل #رنگین_کمان! - خب... فک کنم اونوقت آدم سرش درد بگیره که همش بالا سرش رنگی رنگی باشه! - نه اصلا اینجوری نیس! - باشه یه بار امتحان میکنیم - چه جوری؟ - من یه نقاشی با آسمون #آبی میکشم توام یکی رنگین کمانیش و بکش! بعد روش نظر میدیم که ببینیم کدوم حالمون و بهتر میکنه؛ هوم؟ نظرت چیه؟ - موافقم... کی این کار و میکنیم؟ - وقتی برسیم خونه زمانش و باهم معلوم می کنیم ☺ برام جالب بود که پدر پارسا تونسته بود بحث و هدایت کنه و به اینجا برسونه. همیشه لازم نیست شما برای سوالای بچه ها یه جواب علمی و اثبات شده داشته باشین، خیلی وقتا اونا متوجهش نمیشن و یا حتی اصلا خودتون نمیدونین جوابش چیه. میشه طوری با بچه ها گفتگو رو ادامه داد که تجربه گری رو هم در اونها نکشه و ذهنشون جستجوگریش و ادامه بده و درعین حال، از اینکه بحث مهمی با شما داشته کلی ذوق کنه.

هنگام نزديك شدن وقت #خواب، به آرامي به كودک بگوييد #بازي ديگر بس است و بايد زودتر به رختخوابش برود. سپس دستش را بگيريد و او را در #مسواک زدن، پوشيدن لباس خواب، شب بخير گفتن به اعضاي #خانواده و عروسكش همراهی كنيد. و درنهايت، قبل از خواب برایش #قصه بگویید .