#بوسیدن آنا. تماس فیزیکی از قبیل در #آغوش گرفتن، #ماساژ دادن و #نوازش. #لمس صورت شما، چرا که بهترین اسباب‌ بازی #نوزاد در هفته‌های اول چهره انسان است. حرکاتی مشابه حرکات #ننو. #آهنگ و لحن صدای شما. اشیا و #اسباب_بازی‌ های #رنگارنگ و پر نقش و نگار که در فاصله نزدیکی از صورتشان حرکت کند. #مادر_کافی

به خاطر داشته باشید؛ گاهی #شیرخواران - اغلب پس از شش ماهگی - به سراغ وسایل منزل می‌روند برای مثال #فنجان را از روی میز برمی‌دارند. البته نه برای اینکه شما را اذیت کنند یا حرفتان را نادیده بگیرند و یا از روی #شیطنت به اين کار بپردازند بلکه به دلیل توانایی انجام آن کار و عدم وجود هرگونه مانعی، به اين کار دست می‌زنند. در نظر بگیرید؛ در این سن شغل و وظیفه فرزندتان این است که #دنیا را کشف کند. بنابراین می‌توانید به او بگویید: «بیا ببينيم تو فنجان چیه؟» و بعد در فرصتی مناسب آن را پنهان کنید و بگویید: «اِ، پس کجا رفت؟» در ضمن آگاه باشید که شما نمی‌توانید به کودک ده ماه خود رعایت انضباط و حرف‌شنوی را بیاموزید اما می‌توانید او را از انجام برخی کارها بازدارید. در اين موارد با لحنی آرام و قاطع به او «نه» بگویید و #هشدار دهید چه کاری را نباید انجام دهد یا به چه‌ چیزی نباید دست بزند. حتّی می‌توانید علت را هم برایش توضیح دهید برای مثال بگویید: «چون خیلی داغه!». اگر چه او معنای توضیح شما را بخوبی درک نمی‌کند اما به لحن صدایتان توجه و به رفتارتان هنگام توضیح دادن عادت می‌کند و اين نکته‌ای است که در #آینده بسیار حایز اهمیّت خواهد بود. کودکان تا پیش از دو سالگی، کلمات و توضیح‌های والدین را درک نمی‌کنند ولی از همان ابتدا پیام‌های غیرکلامی آنان، حالت چهره لحن صحبت، بلندی یا آرامی صدا، نوع نگاه حرکات خاص مثل حرکت #انگشت و یا وقتی که از بالا به آنان نگاه می‌کنند را دریافت کرده و درک خواهند کرد، برای مثال بچه‌ها به‌ آسانی متوجه می‌شوند که شما کاملاً #جدی هستید. #مادر_کافی

#صبر در وجود آنان جایی ندارد. شاید بعضی از #کودکان_نوپا بتوانند چند لحظه تأمل کنند اما بیش‌تر آنها حتی یک دقیقه هم توانایی تحمل و صبر را ندارند. نمی‌توانند پیشاپیش تصمیم‌گیری یا مسئله‌ای را ارزیابی کنند پس کارهایشان ناگهانی و تکانه‌ای است و هیچ تصوری هم از احتمال وجود خطر یا وقوع اتفاقی ناگوار ندارند. بر خود و رفتارشان تسلط و #کنترل کافی ندارند. معنای #خطر را بخوبی درک نمی‌کنند. دارای #حافظه محدودی هستند در نتیجه باید همه چیز را بارها و بارها برایشان تکرار کنید. معنای وعده و قول را متوجه نمی‌شوند و با توجه به اینکه احساس می‌کنند، باید بلافاصله به خواسته‌هایشان رسیدگی شود. ذهن آن‌ها فقط درگیر خواسته‌شان می‌شود. در نتیجه سعی نکنید  با آن‌ها بحث نموده و آنان را متقاعد نمایید. البته اگر دوست دارید، می‌توانید با آن‌ها کلنجار بروید اما مطمئن باشید، بی‌شک کسی که خسته می‌شود خود شما هستید. نمی‌توانند از بین چند گزینه یکی را انتخاب کنند. آن‌ها معنی «یا این یا آن» را درک نمی‌کنند و ممکن است خواسته‌هایشان با هم #هماهنگ نباشد برای مثال کودک در یک لحظه هم می‌خواهد کفشش را بپوشد و هم آن را از پا دربیاورد. از درک تأثیر کارهایشان بر احساس‌های اطرافیان خود عاجزند. علاوه بر آن معنای نوبت را هم درک نمی‌کنند، برای مثال اگر به او بگویید «اجازه بده برادرت هم کمی با این #ماشین بازی کنه بعد اونو به تو می‌ده» چنین برداشت خواهد کرد که ماشینش را برای هميشه از دست خواهد داد و در این هنگام است که شروع به داد و فریاد می‌کند. همچنین آنان همه چیز را در ارتباط و متعلق به خود می‌دانند یعنی نسبت به تمام اشیا احساس #مالکیت می‌کنند پس نباید از آن‌ها انتظار سهیم و #شریک شدن با کسی یا #قرض دادن چیزی را داشته باشید. علاقه آنان به توجه و محبت شما بی‌انتهاست به‌طوری که اگر تمام روز را هم به آنان توجه نمایید باز هم نیازمند دریافت #محبت و #توجه بیش‌تری خواهند بود. بنابراین آگاه باشید که در عمل نخواهید توانست کودک نوپایتان را از توجه و محبت سیراب کنید. #مادر_کافی

کودکان در نهایت روزی بزرگ خواهند شد پس به آن ها اجازه #رشد بدهید. به آنان امکان دهید، کارهای کوچک را خودشان به تنهایی انجام دهند و موفقیت های هر چند ناچیز به دست آورند تا اعتماد به نفسشان پرورش یابد و #مهارت های زندگی و توانایی های اجتماعی در آنان تقویت گردد. اما یادآوری می کنم که انتظارهای شما باید متناسب با سن و توانایی های آنان باشد، در غیر این صورت به جای #برنده شدن، #بازنده بودن را به فرزند خود می آموزید. #مادر_کافی

یکی از ویژگی‌های کودکان شش تا هجده‌ ماهه این است که بیش از حد به اعضای خانواده - به ویژه مادر - #وابسته هستند، یعنی اگر مادر بخواهد اتاق را ترک کند یا حتی به سمت در برود به‌طور معمول با اعتراض یا نارضایتی #شیرخوار مواجه خواهد شد و اگر موفق به دیدنتان نشود #گریه را سر می‌دهد. میزان وابستگی کودکان شش تا هجده‌ماهه و مدت زمان این دوره در بچه‌های مختلف متفاوت است اما به‌طور معمول در نه‌ماهگی شدت آن به اوج می‌رسد سپس به تدریج کاهش می‌یابد تا اينکه دوباره در هجده‌ماهگی بروز نماید. این ویژگی را #اضطراب_جدایی می‌نامند و دلیل آن این است که کودک به اندازه کافی بزرگ شده است که توانایی #یادآوری و #مقایسه را داشته باشد. بنابراین به‌طور کامل درک می‌کند که شما چه زمانی در حال دور شدن از وی هستید و او این دوری را دوست ندارد چرا که از دفعه قبل که تنها مانده است #خاطره خوشی ندارد. گاهی اضطراب جدایی حتی امکان انجام امور خصوصیتان - مانند دستشویی رفتن - را از شما سلب می‌کند و در این زمان احساس می‌کنید #صبر و تحمل شما نیز همانند مثانه‌تان در آستانه سر ریز شدن است. در ضمن اگر در اين دوران تصمیم داشته باشید کار بیرون از منزل را از سر بگیرید؛ متوجه مشکلات ناشی از اضطراب جدایی خواهید شد. #مادر_کافی

. اکثر #والدین حتی پس از تولد نوزادشان نیز به اهمیت موضوع واقف نیستند. تولد نوزاد، شرایط زندگی و خود پدر و مادر را تغییر می دهد زیرا بزرگ کردن بچه - به ویژه در سال های نخست - کاری توان فرسا، ۲۴ ساعته، بدون تعطیلی و پر از دردسر های ریز و درشت است که اغلب والدین نمی دانند چگونه باید با این مسائل برخورد کنند. به همین دلیل هم در چند سال اخیر کتاب های بسیاری از جمله کتاب های دکتر #گاربر و دکتر #اسپاک درباره #تربیت_کودک به رشته تحریر در آمده اند که بدون تردید حاوی #راهنمایی های مفیدی برای بسیاری از والدین بوده اند. تربیت کودک و #آموزش به پدر و مادر پدیده جدیدی می باشد که در چند دهه اخیر اهمیت یافته است چرا که در روزگاران گذشته به چیزی بیش از دستور های کلی - که در اکثر موارد ریشه های اخلاقی داشتند - نیاز نبود اما زندگی در روزگار کنونی، آگاهی و اطلاع از تربیت کودک را به ضرورتی واقعی و جدی تبدیل کرده است به ویژه آن که عموم مردم از اهمیت سال های نخست و تاثیر مثبت آن بر #آینده کودک آگاهی یافته اند. #مادر_کافی