وقتی می‌شود با یک #دوچرخه این‌ همه سرگرم شد و تعادل #دست و #چشم و #پا را تمرین کرد، چرا که نه!

دختر بچه تپل و هنرمندی را دیده‌اید که لباسش را به دست گرفته و #سوزن را از روی #لباس به پشت آن رد کرده و دسته‌هایی از #منجوق و #ملیله را بی نظم و آویزان به لباسش دوخته است؟ خنده ندارد که ...! #کاردستی

همه پدر و مادرها دوست دارند فرزندانی #باهوش, با #نشاط و کارآمد داشته باشند و مایلند که تمامی امکانات ممکن را برای رسیدن به این مهم برایشان فراهم کنند. اما همه توجه ندارند که اگر فرزندانشان را پای بساط #تلویزیون و #رایانه رها کنند و به دنبال کارهای خود بروند این هدف تحقق پیدا نمی‌کند. شاید هم نمی‌دانند چگونه با حجم روز افزون برنامه‌های تلویزیونی، بازی‌های رایانه‌ای، #ماهواره و دیگر امکانات الکترونیکی و اینترنتی مقابله کرده و #ذهن و #روح فرزندانشان را برای دریافت ارزش‌ها و مهارت‌های مفیدتری آماده کنند. اگر فرزندانمان را #عروس و #داماد های فردا ببینیم، راهی نیست جز اینکه طرق مختلف فکر کردن و زندگی کردن را تجربه کنند. فرزندان ما می‌توانند به جای اينکه فقط درس بخوانند، حفظ کنند و امتحان بدهند، انواع مهارت‌های لازم برای زندگی را یاد بگیرند و موقعیت های مثبت چالش‌زا و طیب را تجربه کنند. اگر فرزندانمان را عروس و دامادهای فردا ببینیم برای طی مسیر #خوشبختی راهی نیست جز اینکه به طرق مختلف زندگی کردن و فکر کردن را تجربه کنند. فرزندان ما باید به جای اینکه فقط درس بخوانند، حفظ کنند و امتحان بدهند انواع مهارت‌های لازم برای زندگی را یاد بگیرند و موقعیت‌های مثبت، #چالش‌ زا و تفکر برانگیز را امتحان کنند. طبیعتاً صرف اينکه بگوییم تلویزیون را خاموش کن، فایده چندانی ندارد و فقط موجب دلخوری بچه‌ها می‌شود. مگر این که از قبل سیستمی را تدارک دیده و برنامه‌های متنوع و جذاب دیگری را در روند زندگی روزانه قرار دهیم که توجه بچه‌ها و حتی بزرگترها را به خود جلب کند. مادران #قلب خانه‌اند و با تپش و ضربان خود می‌توانند هر روز ضرب آهنگ تازه‌ای بنوازند که نشاط و پویایی به‌همراه داشته باشد. کافی است خود را باور کنند، با تفکر و تأمل به زندگی نگاهی دوباره داشته و با تقویت همت و معنویت خود، زمینه‌ساز پرورش نسلی سازنده، فهیم و مومن باشند. دنیا را از نگاه فرزندشان ببینند و با روز و شب‌ های کودکی‌اش همراه شوند تا در این همراهی، نگاهش را به افق‌هایی بلندتر برسانند. #بازی

یکی زیر، یکی رو. #میل_بافی، #قلاب_بافی و #بافتن با انگشتان را از کودکی می شود یاد گرفت. کم کم #تمرین میکنند و وارد می شوند.

#عروسک ها بهترین #مشتری هایی هستند که می شود برایشان #لباس های ساده و #رنگارنگ دوخت. آن هم با #پارچه هایی که دور بدنشان کشیده می شوند و کوک می خورند. چه خوب است که ما دوست نداریم هیچوقت عروسک هایمان نیمه لخت یا بی لباس باشند.

اگر کودکی را ببینید که آردها را الک می‌کند و دو طرف کاسه‌اش آرد ريخته، یا اينکه تخم‌مرغ‌ها را به سختی می‌شکند و داخل کاسه می‌ریزد، چه حالی پیدا می‌کنید؟ حال من که خیلی خوب شد و مادر با حوصله و فهیم او را در دل و هم با صدای بلند تحسین کردم. این نوع فرصت‌های خوب زندگی را آدم‌های سخت‌گیر و پرقانون در اختیار کودکان نمی‌گذارند. من فکر می‌کنم که #آرد و #تخم_مرغ مهم هستند و نباید از بین بروند و یا خراب بشوند. اما تجربه‌های زندگی و پرورش توانمندی‌ها و ایجاد #خاطرات شیرین برای بچه‌ها امکان مهم‌تر هستند. می‌توان تمهیداتی را اندیشید که کم‌ترین امکان دور ریز پیش بیاید و محتویات #پارچه يا #سینی زیر دست را هم به خوبی استفاده کرد. می‌توانیم با استفاده از زیر دستی‌های مناسب؛ با همدیگر آب #هویج بگیریم، مواد مختلف #ترشی و #سالاد را با کارد خرد کنیم یا با هم #اسباب_بازی‌ها را روی پارچه بزرگی بريزیم و هر وقت خواستیم آسان جمع کنیم. همه اين موارد اگر با در نظر گرفتن دوره هفت سال اول و حفظ سیادت فرزند باشد به راحتی قابل انجام است. می‌توان قسمت مشخصی از دیوار منزل را به کودک اختصاص داد تا در دوره سنی خاص خودش هر چه می‌خواهد روی آن #نقاشی و خط خطی کند! و بعدها آن‌ را دوباره #رنگ زد یا بعنوان یک #اثر_باستانی حفظ کرد.