به یاد داشته باشید اغلب کودکان یک‌ساله پر سروصدا و #هیجان‌_زده هستند و اگرچه رفتار آنان گاهی ناخوشایند است، اما این واکنش‌های شدید، خیلی غیرعادی نیستند. بعضی اوقات کودک یک‌ساله ملایمی که معمولاً به اندازه سایر همسالانش #عصبانی و ناراحت نمی شود ممکن است به گونه دیگری رفتار کند. کودک شما چه #احساساتی باشد و چه دارای خلق و خوی ملایم، مهم‌ترین وظیفه شما به‌عنوان والدین، آموختن واکنش به احساساتی است که او برای ابراز وجود به کار می‌برد که البته همیشه کار ساده‌ای نیست. اگر کودکتان بسیار #پرتنش و احساساتی است، همیشه قادر به درک احساس او نخواهید بود. او ممکن است در زمان #عصبانیت يا ناراحتی فریاد بزند چون از نظر او چیز بسیار ناراحت‌کننده‌ای اتفاق افتاده است. همچنین ممکن است وقتی کمی عصبی است از مسئله‌ای که اصلاً مشکل اساسی به‌نظر نمی‌رسد، ناراحت باشد، #فریاد بزند. شما باید سعی کنید زمانی که او واقعاً تحت فشار است آرام واکنش نشان دهید اما هنگامی که دچار هیجان کاذب است، سرکشی و طغیان‌های او را کم اهمیت تلقی کنید يا نادیده بگیرید. در تلاش برای توضیح و تشریح واکنش‌های او، ممکن است دچار اشتباهات زیادی بشوید، اما هرچه با دقت بیشتری رفتارهای او را مورد مشاهده قرار دهید، واکنش بهتری می‌توانید نشان دهید. اگر کودکتان دارای خلق و خوی بسیار ملایمی است کنار آمدن با او بسیار ساده‌تر از کودک احساساتی است. اما او در هرحال به کمک شما احتیاج خواهد داشت، چون به اندازه سایر کودکان #پر_سروصدا یا #مطالبه‌_گر نخواهد بود. شما برای برآورده کردن نیازهایش در منزل و در دنیای خارج از خانه، باید به او کمک کنید. کودک ملایم گاهی از طرف والدین یا سایر بزرگ‌ترها نادیده گرفته می‌شود. #آموزگار ممکن است از او به‌عنوان «دانش آموزی که اصلاً دردسری ندارد» یاد کند و همین مسئله سبب شود کودک در کلاس توجه لازم را دریافت نکند، چون کودکانی که بسیار احساساتی و پر سروصدا هستند تمام توجه آموزگار را جلب می‌کنند. در این سن، نمی‌توانید به او بیاموزید #جسور و #پرمدعا باشد، بلکه شما باید به‌جای او #سمج و #پرجرئت باشید. با بالا رفتن سن کودک می‌توانید به او بیاموزید #استوار و #راسخ باشد و از #حقوق خودش دفاع کند، حتی اگر این کار را با روش آرام مخصوص به خودش انجام دهد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

تغییرات فیزیکی، رشدی و عاطفی که در کودک دوازده تا بیست و چهارماهه پیش می‌آید، ممکن است برای هر پدر یا مادری، #تغذيه کودک را به یک مسئله تبدیل کند. بسیاری از والدین از نوع واکنش و تغییر #اشتها و الگوهای تغذیه‌ای مورد انتظار در طول دومین سال زندگی طفل، اطلاع کافی ندارند. کودکی که توقع می‌رود با میل و اشتیاق به غذا خوردن واکنش نشان دهد، تبدیل به کودکی سرسخت و لجوج نسبت به این امر می‌شود. احساس رضایتی که شاید از خوش‌اشتهایی کودکتان داشته‌اید، ممکن است با مشاهده بی‌نظمی در خوردن و غیرقابل پیش‌بینی شدن اشتهای او از بین برود. اگر سعی کنید کودک در حال #رشد خود را مانند یک نوزاد تغذیه کنید، عملاً با مخالفت او مواجه می‌شوید. چون در طول روز چندین بار به کودک خود غذا می‌دهید، الگوهایی که ایجاد می‌کنید، همراه با رشد نظر او نسبت به غذا خوردن، اهمیت زیادی خواهند داشت. آنچه فرزندتان به‌عنوان یک طفل درباره غذا خوردن می‌آموزد بر چگونگی تغذيه او به‌عنوان کودکی بزرگ‌تر و نیز بعدها به‌عنوان یک فرد #بالغ اثر خواهد گذاشت. همچنین در این سن، کودک میل دارد در غذا دادن به خودش همکاری فعال داشته باشد. نیاز کودک به استفاده از دست‌ها و مهارت یافتن در انجام حرکات دقیق و ظریف و تنظیم کار هماهنگ ماهیچه‌های کوچکش، او را مصمم می‌کند شخصاً غذا بخورد؛ آن هم با #انگشت‌ هایش و گاهی نیز با یک #قاشق. حتی اگر بسیار #گرسنه باشد، خوردن قطعات بسیار ریز غذایی را که شخصاً می‌تواند به دهان برد به قاشق بزرگ پر از غذایی که شما به او پيشنهاد می‌کنید، ممکن است ترجیح بدهد. چنانچه بتوانید قطعات کوچک غذا را به اندازه‌ای که بتواند با دست میل کند، جلویش بگذارید، به‌صورتی که احساس کند شخصا غذا می‌خورد احتمالاً در حالی‌ که سرگرم است به شما اجازه می‌دهد گاه‌گاهی قاشقی غذای دیگر به او بدهید. اگر به‌صورت غیر رسمی ولی مشتاقانه یاریگر او باشید، کودکتان از اينکه به شما اجازه می‌دهد در غذا خوردن کمکش کنید، لذت می‌برد؛ همان‌طور که به شما اجازه می‌دهد با او و #اسباب‌_بازی‌ هایش بازی کنید. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

در دومین سال زندگی، کودکتان آموخته است افراد موردعلاقه‌اش، حتی هنگامی که با او نیستند، وجود دارند. یاد شما در خاطر او به او این امکان را می‌دهد حتی وقتی در کنارش نیستید شما را برای خود نگه دارد. او می‌تواند بدون از دست دادن شما، آغوشتان را ترک کند. این تصویر ذهنی برای او اين امکان را به‌وجود می‌آورد که با سایر توانایی‌هایی که کسب کرده قدم‌ به‌ قدم از شما دور شود و #جهان را بدون از دست دادن پایگاه امن خانه‌اش کشف کند. این #سفر اکتشافی سفر آسانی نخواهد بود. کودک یک‌ساله بین تمایل به ترک و یا ماندن در کنارتان مرتباً در شک و تردید و دودلی خواهد بود. شما هر روز این نبرد درونی را درحالی‌که او با شور و علاقه برای کسب #استقلال مبارزه می‌کند، شاهد خواهید بود. به کودک خود هنگامی که در اتاق مشغول بازی هست، بنگرید. ممکن است در ضمن بازی، حضور شما را نادیده بگیرد و ظاهراً #مستقل به‌نظر بیاید. اما به‌محض اینکه اتاق را ترک کنید، احتمالاً بازی را متوقف کرده و به دنبال شما راه می‌افتد و یا برای برگشتتان داد و فریاد راه می‌اندازد. او همواره به وجود شما در کنارش نیاز دارد، تأمین این نیاز #امنیت_روانی او را تضمین می‌کند. کودک یک‌ساله می‌آموزد خودش باشد و ثابت کند با والدینش تفاوت دارد. معمولا این نیاز بین سنین پانزده تا بیست‌ و یک‌ ماهگی شکوفا می‌شود. گرچه این زمان برای کودکان مختلف بیش از اندازه متفاوت است. هنگامی که #کودک_نوپا نیاز به جدا شدن را احساس می‌کند، شما آن را درخواهید یافت، چون راه آگاه کردن شما، کنار زدنتان از خودش به هر طریق ممکن است! به‌نظر می‌رسد در اغلب موارد کلمه مورد علاقه‌اش «نه!» باشد، گویی او مجبور است خلاف خواسته شما رفتار کند و در نتیجه لحظاتی را تجربه خواهید کرد که احساس می‌کنید هرچه بگویید یا هر عملی انجام دهید اشتباه است. والدینی که به کودک یک‌ساله #مطیع و سربه‌راه عادت دارند، هنگام ورود کودکشان به این مرحله، دچار سردرگمی می‌شوند درحالی‌که جایی برای #نگرانی وجود ندارد. این حالت به همان اندازه که کودک راه رفتن و صحبت کردن را می آموزد، اتفاقی طبیعی و قابل پیش‌بینی است. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

یک روش سالم و متعادل برای نظم‌بخشی به کودکتان می‌تواند شامل سه بخش باشد: انتظارات واقع‌بینانه، اصلاح و تعدیل محیط و تعیین محدودیت‌ها. #انتظارات_واقع_بینانه - برای تربیت مناسب یک کودک، باید بدانید کودک در چنین سنی چگونه رفتاری باید داشته باشد. از کودک یک‌ساله چه انتظاری می‌توانید داشته باشید؟ می‌دانید که ممکن است با اقتدار و اعتبار شما تقابل‌های زیادی صورت گیرد! هنگامی که والدین چگونه رفتار کردن با کودک یک‌ساله را بیاموزند بهتر خواهند توانست در مقابله با افزون‌طلبی‌های کودک، یکدیگر را #حمایت کرده و در موارد عدم موافقت با یکدیگر به صحبت و تبادل نظر بپردازند و را‌حل‌هایی برای #مشکلات پیدا کنند. #اصلاح_و_تعدیل_محیط - کودک یک‌ساله باید در محیط قرار بگیرد تا به‌ آسانی بتواند رفتار درستی از خود نشان دهد، به این معنا که محیط خانه باید طوری آراسته شود تا ضمن اينکه کودک در اطراف گشت می‌زند و اکتشاف می‌کند هم #ایمنی او و هم ایمنی لوازم و اموال شما حفظ شود. در داخل و بیرون منزل باید فضاها و فرصت‌ها به گونه‌ای ایجاد شوند که کودک بتواند با دویدن و بالا رفتن از اشیای موجود #انرژی خود را به مصرف برساند. اگر کودک مجبور شود برای مدت طولانی، آرام در یک گوشه بنشیند یا از دست زدن به اشیائی که به‌نظرش جالب هستند منع شود، به‌سختی قادر به نشان دادن رفتار درستی خواهد بود. یک کودک یک‌ساله همچنین به مقداری قدرت پیش‌بینی در طول روز، نیاز دارد به‌طوری که بتواند در زمان خواب روز، تغذیه، بیرون رفتن و به‌موقع به رختخواب رفتن همکاری کند. در نهایت کودک یک‌ساله همچنین نیاز به والدینی دارد که گاه گاهی از او دور شوند! علاقه شدید او به #مستقل بودن، گاه‌گاهی می‌تواند منزل را به یک #میدان_جنگ تبدیل کند و بد نیست والدین برای پیشگیری از ازدیاد فشار و کشمکش در خانه، از کودک دور شده و زمانی برای خود داشته باشند. #تعیین_محدودیت‌ها - باید محدودیت‌هایی برای رفتار کودک تنظیم کنید، یعنی شما در منزل باید دارای قوانینی باشید. قوانین ایجاد شده باید به اندازه‌ای دارای اهمیت باشند که مایل به اجرای مداوم آن‌ها باشید. چون به کارگیری و اجرای گاه‌به‌گاه و توأم با تردید، معمولاً نه تنها منجر به کاهش رفتار ناشایست نمی‌گردد، بلکه سوء رفتار بیشتری از طرف کودک را موجب می‌شود. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

همانطور که شاهد شکوفا شدن و تبدیل کودک یک‌ساله‌تان به یک کودک مستقل هستید، مشاهده خواهید کرد احساسات او به صورت پاندولی از مقاومت سرسختانه در یک لحظه به خزیدن مشتاقانه به آغوش والدین در لحظه دیگر در نوسان است. کوچولوی کاشف و شجاع شما بدون ترس تاتی‌تاتی می‌کند. اما یک صدای بلند او را می‌ترساند و چنان پای شما را در بر می‌گیرد که گویی دنیا زیر پای او در حال فرو ریختن است. در هنگام قدم زدن در خیابان، با #خنده شادمانه‌ای از شما دور می‌شود اما هنگامی که او را فرا می‌خوانید حاضر نیست به‌سوی شما برگردد و طوری رفتار می‌کند که گویی نمی‌تواند برگردد. او نیاز دارد شما به طرفش بروید و گریه کنان در جای خود می‌ایستد تا اين کار را انجام دهید. کودک یک‌ساله در لحظه‌ای، محکم به والدینش می‌چسبد و در لحظه دیگر، آن‌ها را رها می‌کند. هنگامی که می‌خواهید او را محکم در آغوش بگیرید او میل به #جدایی دارد، اما اگر قبل از آمادگی لازم شما او را رها کند، حتی محکم‌تر از قبل به شما می‌چسبد. برای پدر و مادر تفسیر آنچه کودک در این لحظات احساس می‌کند یا نیاز دارد، بسیار مشکل است. خود کودک هم این مسئله را نمی‌داند. اگر سیر رشد و #پیشرفت کودک پیوسته و یکنواخت باشد، والدین بیشتر می‌توانند به فرزندانشان برای رسیدن به #استقلال کمک کنند. کودکان در این مسیر، یک قدم به جلو برمی‌دارند و گاهی نیز جهش می‌کنند، ولی بعد دو قدم به عقب برمی‌گردند. کودکان با مهارت یافتن در یک زمینه از امور زندگیشان اغلب انگیزه فعالیت در زمينه دیگر را از دست می‌دهند. درست بعد از یادگیری یک مورد جدید و هیجان‌ انگیز، او ممکن است دوباره به #آغوش شما بخزد و دوباره به نوزاد تبدیل شود، گویی می‌خواهد برای آماده شدن برای #چالش بعدی از شما نیرو بگیرد. هنگامی که کودکان درباره دنیای اطرافشان مطالبی می آموزند غالبا دچار واهمه می‌شوند. ترس آن‌ها، به‌نظر والدین که می‌دانند کودکشان در معرض خطر قرار ندارد، ممکن است منطقی نباشد. در هر صورت دانستن آنچه کودک یک #تهدید تلقی می‌کند، مشکل است. چون تجربه او از جهان بسیار محدود است. یک صدای بلند، #گوش‌ های کودک را آزار می‌دهد آیا این صدای بلند چیز بدی نیست؟ یک #دلقک با یک فرد عادی متفاوت است. پس او چه کاری ممکن است انجام دهد؟ کودک در هنگام ترس برای حمایت و حفاظت به دامان والدینش پناه می‌برد و پدر و مادر باید به او اطمینان دهند می‌تواند روی آن‌ها حساب کند. به کار بردن کلمه «نترس» کمکی به کودک نمی‌کند، چون او قادر به کنترل احساساتش نیست. در چنین مواقعی، والدین باید آرام بمانند و به کودک اجازه دهند با تجربه جدید خو بگیرد و به‌تدریج احساس راحتی و #امنیت کند. ممکن است مدتی طول بکشد تا کودک #شجاعت کافی برای رها کردن شما پیدا کند و شاید لازم باشد از قرار دادن کودک در موقعیت‌هایی که هنوز برخورد با آن‌ها برای کودک زود است، اجتناب شود. به مرور زمان و با افزايش سن کودک، او می‌تواند بیاموزد که آژیر بلند برای این است که مردم از نزدیک شدن ماشین #آتش‌_نشانی باخبر شوند و دلقک‌ها افرادی عادی هستند با #آرايش صورت یا صورتک‌های مختلف. اما کودک یک‌ساله این توضیحات را نمی‌فهمد. او فقط به احساس ایمنی نیاز دارد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

یکی از کارهایی که شما و کودکتان باید در آن مهارت پیدا کنید، آموختن خداحافظی با یکدیگر است. لازم است شما و کودکتان بیاموزید چگونه احساس #ناراحتی و #غم کنید. چگونه با احساس غمگین بودن کنار بیاید و سپس دوباره به یکدیگر ملحق شوید. بعضی والدین، به اين گمان که #جدایی ممکن است برای کودک یک‌ساله سخت باشد، جدا شدن و ترک کردن کودکشان را تا بزرگ‌تر شدن او کاملاً به تأخیر می‌اندازند. این انتخاب در شرایط بسیاری از والدین یک انتخاب #واقع‌_گرایانه نیست. اما درصورت ایجاد چنین تصمیمی باز هم لازم است چگونگی جدایی را به کودکتان #آموزش دهید. بعضی کودکان، چه در دوران نوزادی و چه در زمانی که در مهد کودک و #کودکستان به‌سر می‌برند برای آموختن خداحافظی به زمان و کمک نیاز دارند. اگر برای شناخت فردی که در غیاب شما از کودکتان #پرستاری و مراقبت می‌نماید، فرصت کافی به کودک بدهید، به او کمک می‌کنید هنگامی که حضور ندارید احساس #امنیت‌_خاطر کند. کودکان در چگونگی قبول #تجربه‌ های جدید و هماهنگ شدن با تغییر، با یکدیگر تفاوت دارند. یک کودک هجده‌ماهه ممکن است بعد از یک ساعت بازی با پرستار با او انس بگیرد و کودک دیگری در همین سن تا زمانی که چندین بار با پرستار ملاقات و بازی نکند، ممکن است تحت #فشار_روانی قرار بگیرد. این واکنش‌های متفاوت به معنای این نیست که یک کودک کمتر به والدینش وابسته و دلبسته است یا کودک دیگری از جدایی بیشتر می‌ترسد. #تطبیق_پذیری کودکان برای هماهنگی با محیط، با یکدیگر، کاملا متفاوت است. والدین عزیز حتما بایستی در ضمن برنامه‌ریزی برای جدا شدن از کودک دلبند خود به این تفاوت‌ها احترام بگذارند. هنگامی که ترک کودک لازم باشد اجتناب از تغییرات زیاد و هم‌زمان، به علت محدودیت توانایی او در به‌خاطر آوردن شما و محیط معمول زندگیش، منطقی است. مثلاً اگر #پرستار_کودک به منزل شما می‌آید، هنگامی که فرزند یک‌ساله‌تان آماده بازی است، از پرستار بخواهید وارد منزل شود و بعد از اينکه اين دو مدتی با یکدیگر به بازی پرداختند، می‌توانید برنامه‌های روزمره را به پرستار اطلاع دهید و به کودک هم توضیح دهید، در غیاب شما چه اتفافی خواهد افتاد. اطمینان حاصل کنید کودکتان برای احساس امنیت، پتوی آشنا یا #عروسک پشمالویش را در اختیار دارد. هنگام فرا رسیدن زمان ترک منزل، لوازم خود را جمع‌آوری و خداحافظی کنید، حتی اگر موجب گریه فرزندتان شود. چنانچه سعی کنید زمانی که او سرگرم بازی است بی‌سروصدا محل را ترک کنید، کودک نخواهد توانست درک کند شما منزل را ترک کرده‌اید، ممکن است تصور کند شما واقعا #ناپدید شده‌اید. به این دلیل سعی کنید همیشه در ضمن بیدار بودن طفل محل را ترک نمایید، مگر اینکه پرستار فردی باشد که کودک او را به‌ خوبی می‌شناسد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318