حدودا نه یا ده سال پیش، دو تا بودند. دم ایستگاه اتوبوس سرکوچه ما ایستاده بودند، نه اون قدر بلند قد و تنومند ، نه خیلی نازک و بچه سال، در مورد سن درخت ها چیزی نمیدونم، ولی احتمالا شش سال داشتند، همسال و هم‌ جنس، پاییز بود و من هر روز که منتظر اتوبوس می‌ایستادیم خواسته یا ناخواسته نگاهم بهشون می‌افتاد. یکی پاییزی شده بود. با برگ های زرد و قرمز و نارنجی، ولی دومی چنان سبزی را در خودش حفظ کرده بود که گویی هیچ رنگی به جز سبز شایسته ستایش نیست. و من گمان میکردم عجب مقاومتی! ‏درخت اول رنگ به رنگ شد تمام زرد و قرمز تجلی کامل پاییز. دومی همچنان سبز باقی ماند، انگار که زیر بار پاییز نرفته باشد. سرمای زمستان اما قوی تر از آن بود که بخواهد تمام سال را دوام بیاورد! یک ماه نشد که برگ ها همان طور سبز ولی بی جون و بی رمق ریختند. و هر دو درخت بی برگ آماده زمستان شدند. آن یکی پاییز را به تمامی چشیده و با رنگ رنگ‌ برگ ها چشم رهگذران را نوازش کرده بود. و دومی با مقاومت در برابر فصل برگ ریز بدون هیچ تغییر رنگی از فصل عبور کرد. قصه این دو درخت در پاییز آن سال عبرت روزگار من شد‌، گاهی مقاومت در برابر تغییر و اصرار بر سبزی گذشته رنگارنگ پاییزمان را بی رمق می‌کند.

یادم نمیاد اولین بار کی دیدمش! اصلا حواسم بهش نبود، شایدم دیده باشم، ولی فکر کردم این که یک دسته شاخه خشک تزینی بیشتر نیست! فکرش را هم‌ نمیکردم، شاخه های خشک گلدان کنار اتاق درمان، جوانه بزنند، رشد کنند و برگ بدهند! خیلی آهسته و بی صدا، وقتی نور هست ، گرما هست، اندک آبی هم در گلدان هست، حیات و رویش در جانش دویده، و ‏دلگرمی این روزهای اتاق درمان شده است، هر بار که نگاهش میکنم، تجلی امید و زندگی را به خاطرم میآورد، در دلم فکر می‌کنم افرادی که روی این صندلی نشسته اند هم، همین قدر آرام و بی صدا ‏در دلشان جوانه امید و زندگی خواهد رویید. بی آنکه بفهمیم از کی شروع شده، و ما حواسمان نبوده. تماشاي این رویش در وجودشان همین قدر برای من لذت بخش است، حتی اگر در ظاهر همه چیز خشک و بی جان به نظر برسد. و من همین جا به انتظار خواهم نشست، همراه نور، گرمی و امید. ‏ #اتاق_درمان #روان‌درمانی #توانمندسازی #عشق #جوانه #نور #رویش #روانشناسی #امید #همراهی #مشاوره #دلگرمی #روان_درمانی

ما مادران جدید. خصوصا هر چه قدر که بیشتر خونده و شنیده باشیم. احساس گناه عجیبی را با خود حمل میکنیم. انتظارات و انتقادات که معمولا به صورت نا امید کننده ای ادامه پیدا می‌کنند. وقتی که معتقدیم باید یه تعداد کار مشخص را به روش خاصی انجام بدیم و هیچ راه تخطي وجود نداره! خودمون را در ناامیدی و احساس گناه می‌اندازیم و شرمساری درونی ایجاد میکنیم! برچسب تو خوب نیستی را گاهی چه قدر ساده برای خودمون در نظر می‌گیریم. که برای دیگران تا این حد خشن نیستیم! و یا برعکس سخت گیرانه و بی رحمانه به صورت نظامی وار سعی در انجام همه وظایف محوله هستیم که برای خودمون تعیین کردیم! به نظر شما چه طور میتونیم این جریان آزار دهنده را از حرکت باز داریم؟ شما چه سخت گیری هایی برای خودتون دارید که فکر میکنید بی مورد باشه؟ #مادر # والدین_آگاه #سختگیری_والدین #انتقاد

عمیق ترین دریافتی که از نظریه وینیکات (روانکاو مشهور در کار با نوزادان) داشتم این بود که در دوره های فرزند پروری به مادران نگید کی بچه را شیر بده. از شیر بگیر . غذا بده. از پوشک بگیر و... ماهیت نوزاد را به مادر نشون بدید و بعد نوزاد و مادر را در آرامش بگذارید تا خودشان با هم آشنا بشند و درون همدیگر را کشف کنند. و از نیرویی به نام عشق برای این جستجو کمک بگیرند.

امروز در پی سرچ مطلبی رسیدم به موسسه ای که از طریق آزمون های روانپزشکی، نورو فیدبک، گفتار درمانی و بازی درمانی اختلالات دوران کودکی را بررسی و درمان می‌کنند. تا جایی که من متوجه شدم حتی متخصصین روانشناسی مرکز هم دید عصب شناسی به قضیه دارند. و احتمالا برای درمان کودکی با اختلال مثلا لکنت تیمی از درمانگران درگیر خواهند بود. همه اینها در حالی است که به نام ترین رواندرمانگران دنیا بر این عقیده اند که درمان کودک بدون توجه به رابطه ای که در آن به عنوان زوج مادر و کودک در جریان است بی معنی است. چگونه ماه‌ها و سالها در پی گفتار درمانی می‌رویم در حالیکه ریشه در عمق نا ایمنی حاصل از رابطه ما با کودکمان نهفته است. بدون شک این رابطه سالها قبل از تولد کودک ما شکل گرفته است. و زیر و بم و جزئیاتی که در آن جریان است از تعارضات ظاهری تا عمیق ترین احساسات ما در نتیجه ای که به عنوان اختلال رخ داده سهیم بوده اند. #کودک_پرخاشگر #کودک_لجباز #بد_غذایی #لکنت #اختلالات_یادگیری #بد_رفتاری #نافرمانی_کودک #اختلال_سلوک #بیش‌_فعالی #نقص_توجه #توجه_ تمرکز #فرزند_پروری #گفتار_درمانی #رفتار_درمانی #نوروفيدبک #شناختی_رفتاری

🔍این کارگاه یک چکیده از مهمترین و کاربردی ترین نظریات فرزند پروری در دنیا است که طی سالهای اخیر مطرح شده، به عنوان یک مادر به نظرم دونستنش برای هر مادری میتونه مفید باشه. داستان این کارگاه برمیگرده به زمانی که من توی کتاب‌ها در مورد یه چیزی به اسم دلبستگی ایمن خونده بودم و گمان میکردم برای شکل گیری آن باید هر چه قدر میتونم بیشتر به بچم توجه کنم و بهش بچسبم. قبل از آن چون علاقه به روان‌درمانی کودک داشتم دوره‌های تخصصی شناختی _رفتاری را گذرانده بودم، تا زمانی که شروع کردم خیلی تخصصی در مورد دلبستگی ایمن یاد گرفتن، این که اصلا سبک های دلبستگی چیه، هر کدومش از ما چه شخصیتی میسازه و چه نتيجه ای در بزرگسالی به بار خواهد آورد، اون قدر این مباحث برام جذاب بود که شد شالوده مسیر بعدی ام که همون منتالیزیشن یا ذهنی سازی باشه. 🔸محتوای دوره: 🔹شناخت نیازهای کودک و استراتژی های ارتباط سالم 🔹 برخورد با بد رفتاری و تنطیم هیجان در کودکان 🔹️آشنایی با شیوه فرزند پروری تاملی و ایمن 🔹️آشنایی باالگوهای مخرب 🔹️بررسی الگوهای ارتباطی بر عزت نفس و اضطراب جدایی ✅ بخش اعظم جلسات به تمرین تکنیک‌ها و مشارکت والدین در جلسات اختصاص دارد. 🖥️ شیوه برگزاری دوره: آنلاین ⏰ مدت زمان دوره: ۱۰ ساعت؛ ۵ جلسه‌ی دو ساعته 📆 تاریخ شروع دوره: چهارشنبه ها، ساعت ۱۷:۳۰ الی ۱۹:۳۰ 🪙روز مادر و هفته مادر گذشت و حیفه که ما این همه از مادری گفتیم هیچ هدیه ای به مادرها ندیم، به پنج نفر کسانی که زیر پست کامنت بزارند و اسم سه تا از دوستانشون را تگ کنند. ۲۰ درصد تخفیف تعلق خواهد گرفت. #کارگاه_فرزندپروری #کارگاه_والدگری #تنظیم_هیجان_کودک #فرزندپروری_آگاهانه #فرزندپروری_موفق #والدین_آگاه #کودکان_شاد #قشقرق #کنترل_خشم #عزت_نفس #دلبستگی_ایمن #SDTBM

حدودا نه یا ده سال پیش، دو تا بودند. دم ایستگاه اتوبوس سرکوچه ما ایستاده بودند، نه اون قدر بلند قد و تنومند ، نه خیلی نازک و بچه سال، در مورد سن درخت ها چیزی نمیدونم، ولی احتمالا شش سال داشتند، همسال و هم‌ جنس، پاییز بود و من هر روز که منتظر اتوبوس می‌ایستادیم خواسته یا ناخواسته نگاهم بهشون می‌افتاد. یکی پاییزی شده بود. با برگ های زرد و قرمز و نارنجی، ولی دومی چنان سبزی را در خودش حفظ کرده بود که گویی هیچ رنگی به جز سبز شایسته ستایش نیست. و من گمان میکردم عجب مقاومتی! ‏درخت اول رنگ به رنگ شد تمام زرد و قرمز تجلی کامل پاییز. دومی همچنان سبز باقی ماند، انگار که زیر بار پاییز نرفته باشد. سرمای زمستان اما قوی تر از آن بود که بخواهد تمام سال را دوام بیاورد! یک ماه نشد که برگ ها همان طور سبز ولی بی جون و بی رمق ریختند. و هر دو درخت بی برگ آماده زمستان شدند. آن یکی پاییز را به تمامی چشیده و با رنگ رنگ‌ برگ ها چشم رهگذران را نوازش کرده بود. و دومی با مقاومت در برابر فصل برگ ریز بدون هیچ تغییر رنگی از فصل عبور کرد. قصه این دو درخت در پاییز آن سال عبرت روزگار من شد‌، گاهی مقاومت در برابر تغییر و اصرار بر سبزی گذشته رنگارنگ پاییزمان را بی رمق می‌کند.

یادم نمیاد اولین بار کی دیدمش! اصلا حواسم بهش نبود، شایدم دیده باشم، ولی فکر کردم این که یک دسته شاخه خشک تزینی بیشتر نیست! فکرش را هم‌ نمیکردم، شاخه های خشک گلدان کنار اتاق درمان، جوانه بزنند، رشد کنند و برگ بدهند! خیلی آهسته و بی صدا، وقتی نور هست ، گرما هست، اندک آبی هم در گلدان هست، حیات و رویش در جانش دویده، و ‏دلگرمی این روزهای اتاق درمان شده است، هر بار که نگاهش میکنم، تجلی امید و زندگی را به خاطرم میآورد، در دلم فکر می‌کنم افرادی که روی این صندلی نشسته اند هم، همین قدر آرام و بی صدا ‏در دلشان جوانه امید و زندگی خواهد رویید. بی آنکه بفهمیم از کی شروع شده، و ما حواسمان نبوده. تماشاي این رویش در وجودشان همین قدر برای من لذت بخش است، حتی اگر در ظاهر همه چیز خشک و بی جان به نظر برسد. و من همین جا به انتظار خواهم نشست، همراه نور، گرمی و امید. ‏ #اتاق_درمان #روان‌درمانی #توانمندسازی #عشق #جوانه #نور #رویش #روانشناسی #امید #همراهی #مشاوره #دلگرمی #روان_درمانی