. دوست دارید یه صورت فلکی تو خونه خودتون داشته باشید؟؟؟😳 . یکی ازفعالیت های دخترهای کلاس چهارمی ما، درست کردن صورت فلکی به شکل های مختلفه که حسابی برای درس علوم به کارمون میاد. هر صورت فلکی هم با خلاقیت بچه ها میتونه یه قصه ی متفاوت و جالب داشته باشه!🙃 . پس بیاید دست به کارشیم👇 فقط یه جعبه،خودکار، ماژیک یا کچ و یه چراغ قوه میخوایم. . پ.ن: فیلم آموزشی رو دیدید؟ فیلم بعدیش، نمونه ای از صورت فلکی بچه هاست🤗 . برای کسایی که بچه ی دبستانی دارند بفرستین تا اوناهم صورت فلکی داشته باشن🙃 . #صورت_فلکی#نجوم#فیلم_آموزشی #درس_علوم#علوم_چهارم_ابتدایی #دختران_چمرانی#چمرانی_ها #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران

🔍 🔍 دوست دارید با بخش های مختلف سایت #چمرانی_ها آشنا بشین؟ ‌ 👧🏻👦🏻 حسینیه کودک شهید چمران ‌ 💡آشنایی با فعالیت های حسینیه کودک نمونه پروژه های انجام شده. اردوهای برگزار شده. ‌ 🔔 اگر مربی، مادر یا پدر هستید، می تونید کلی ایده بگیرید. ‌ ✅ فقط کافیه وارد سایت مون بشید و حسینیه کودک رو از بخش فهرست انتخاب کنید. ‌ chamraniha.com ‌ #سایت #معرفی #مهد_کودک #حسینیه_کودک_شهید_چمران #طرح_درس #ایده #اردو #کودک #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

💡 حتما خیلی از آزادی کودک زیر هفت سال شنیده اید. اما به نظر شما حد و مرز آزادی یک کودک کجاست؟ مثلا اگر کودک بخواهد در خانه آب بازی یا آرد بازی کند، شما اجازه می دهید؟ ‌ یا بخواهد از روی اپن آشپزخانه روی چند بالشت و پتو بپرد چطور؟ ‌ اگر در مهمانی طولانی دوست نداشته باشد یکجا بنشیند، طبیعی است یا او را سرزنش می کنید؟ ‌ در آزادی دادن به کودک، مهم تر از هر چیزی نوع نگرش ما به بازی های کودکانه است. گاهی یادمان می رود با یک کودک پنج ساله یا چهار ساله رو به رو هستیم. ‌ ما در حسینیه کودک سعی کردیم با استفاده از یک محیط ساده و باز، فضای آزادی را برای بچه ها فراهم کنیم. آزادی که حق کودک است. ‌ #پنج_ساله_ها #چهار_ساله_ها #حسینیه_کودک_شهید_چمران #آزادی #آزادی_کودکان #هفت_سال_اول #چمرانی_ها #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

💡 آیا چمران شعبه ی دیگری دارد؟ 👇 مدرسه‌ی صحرایی علّامه اقبال لاهوری مدرسه‌ی صحرایی، مدرسه‌ای بدون در و دیوار و سقف و پنجره است، که در هم‌سایگی امام‌زاده سه‌برادران جای گرفته. دانش‌آموزان این مدرسه، کودکان مهاجران پاکستانی هستند‌. هر هفته یکی‌دو روز این مدرسه فعّال می‌شود. مربّی‌ها می‌روند دنبال بچّه‌ها. آن‌ها را جمع و کارشان را آغاز می‌کنند. از بسترهای زندگی روزمرّه‌ی آن‌ها استفاده می‌کنند، تا خواندن، نوشتن و دانش‌ها و مهارت‌های گوناگون را به آن‌ها بیاموزند‌‌. دو نفر از بچه های پاکستانی مسئول ثبت نام شدند. بعد از ثبت‌نام، بچّه‌ها دو گروه شدند.‌ گروه اوّل یعنی بچّه‌های بزرگ‌تر درگیر پروژه‌ی درست‌کردن شربت شدند. آن‌ها برای درست‌کردن شربت به وسایلی نیاز داشتند‌. امّا در مدرسه‌ی صحرایی علّامه اقبال، وسایل را به‌آسانی دراختیار بچّه‌ها نمی‌گذاریم. آن‌ها برای به‌دست آوردن نیازهایشان باید مسیری را طی کنند. پیش از بیان مسیر رسیدن به وسایل، نکته‌ی مهم، ارتباط ادبستان حمزه‌ی دوران و مدرسه‌ی صحرایی است. دانش‌آموزان ادبستان( حسین صبری، علی حیدری و محمّد قطبی ) به‌عنوان مربّی( عمو ) در مدرسه‌ی صحرایی استخدام شدند‌. این مربّی‌ها، کلمات کلیدی و مهم را روی کاغذهای بلیت‌مانندی نوشتند، تا دانش‌آموزانِ مدرسه‌ی صحرایی ازروی نوشته‌های آن‌ها مشق کنند.‌ مسیر به‌دست‌آوردن وسایل همین است، که هرکس نام وسیله‌ای را که می‌خواهد روی بلیت سفیدی بنویسد و به مربّی‌های کوچک تحویل دهد. دانش‌آموزان مدرسه‌ی صحرایی در تلاش برای به‌دست‌آوردن موادّ شربت آموزش می‌بینند؛ مثلاً یاد می‌گیرند چه‌طور باید بنویسند شکر؛ چه‌طور باید بنویسند خاک‌شیر؛ چه‌طور باید بنویسند شربت. اگر شکل کلّی کلمه‌ها را یاد بگیرند، در مرحله‌ی بعد می‌آموزند که این کلّیت‌ها را به اجزایشان( حروف و نشانه‌های فارسی ) بشکنند. ‌ امّا تفاوت اصلی و مهمّ مدرسه‌ی صحرایی با مدرسه‌های دیگر: در مدرسه‌ی صحرایی فقط درس مهم نیست. مسئولیت‌پذیری هم مهم است. بچّه‌هایی که مسئولیت درست‌کردن شربت را به‌عهده گرفتند، پس از به‌دست‌آوردن وسایل، کارشان را شروع کردند. ‌ #یک_مدرسه_چمرانی #شعبه_چمران #مجتمع_آموزشى_شهيد_چمران #چمرانی_ها

🍌 دخترم اصلا غذا نمی خوره...پسرم رو باید دنبالش بدوام تا یه قاشق بخوره و خیلی دیگر از نگرانی های این مدلی... ‌ دلایل زیادی برای بدغذا بودن بچه ها وجود دارد اما یکی از دلایل شایع، حساسیت زیاد والدین و امر و نهی در این مورد است. بعضی ها آنقدر در مورد غذا، به کودک خود دستور می دهند که کودک اگر گرسنه هم باشد از روی لجبازی لب به غذا نمی زند... ‌ دستاتو بشور بیا سر سفره بشین. با قاشق بخور. نریزی رو لباست. سفره رو کثیف نکنی. تا کل غذا نخوری حق نداری بری بازی و ... از جمله مکالمات بین والدین و بچه هاست... خوب است قدری از موضع قدرت پایین بیایید و بگذارید کودک خودش در آرامش و بدون هیچ سرزنشی، غذا بخورد... ‌‌‌ پ.ن: بچه های پیش دبستانی تصمیم گرفتند روی موز هاشون نقاشی بکشند تا با لبخند وارد دهانشان شوند. ‌ #تغذیه #پیش_دبستانی #شش_ساله_ها #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #حمزه_دوران #چمرانی_ها

#ورق_بزنید . خوابگاه دختران . 📝قسمت سوم . دوران ابتدایی ما دختران دهه شصتی، باهمه فراز و نشیب هایش به پایان رسید و ما وارد دوره راهنمایی شدیم. دوره ای عجیب و پیچیده.خیلی از بحران های جسمی و روحی برای ما در این دوران اتفاق افتاد. بحران هایی که معمولا بدون آگاهی های قبلی بود. همین قضیه خیلی از بچه ها را دچار مشکل کرد و باعث شد دوستان همسن، در حل این بحران ها به هم کمک کنند که اکثرا این کمکها موفقیت آمیز نبود و حتی مشکل ساز هم بود. در این دوران بود که نماز جماعت، لباس مدرسه و خیلی چیزهای دیگر به راحتیِ دبستان، برای بچه ها قابل هضم نبود و طغیان ها داشت یکی یکی در وجود بچه ها شکل می گرفت معلم‌های پرورشی کماکان یکی از نقطه قوت های مدارس بودند. در دوران راهنمایی صبحگاه های متفاوت تری را تجربه می کردیم. حفظ قرآن برای ما معمولا از این دوران شروع شد و اتفاق خیلیِ مبارکِ اردوهای یک روزه و حتی اردوهایی که شب جایی بمانیم. فقط نمیدانم چرا مدرسه کمترین تلاش را برای راضی کردن خانواده ها انجام میداد. ما را با یک برگه به خانه می فرستادند و خودمان باید با هر ترفندی که بلد بودیم خانواده مان را راضی میکردیم تا به ما اجازه دهند به اردو برویم. دوستانی داشتم که یک هفته به طور مستمر بابت اردو گریه می کردند شاید دل خانواده شان نرم شود. خاطره ی اولین اردوهای قم جمکران در این سن برای ما ماندگار شد و حالا که فکر می کنم واقعا سن خوبی بود برای تجربه های جدید کنار آدمهایی که خانواده ات نیستند ولی میتوان بهشان اطمینان کرد. یکی از چالش های ما در دوران راهنمایی، تنوع مربی ها بود. ما که در ابتدایی با یک معلم اصلی و نهایتا دو سه تا معلم ورزش، خط و ...سر و کار داشتیم یکدفعه وارد محیطی شدیم که برای هر درس یک معلم داشتیم. با روحیات و سلیقه های متفاوت. خود من‌تا مدت ها سردرگم‌ بودم که هر مربی برای کدام درس بود، چه تکلیفی داد و چه توقعی از ما سر کلاس دارد. باز این مسئله هم جزء چیزهایی بود که بعضی مدارس برایش فکری کرده بودند و بعضی نه. فلسفه وجودی معلم راهنما از همین جا نشات گرفته بود،کسی که بتواند با بچه ها ارتباط بگیرد و بین این همه معلم جورواجور، دانش آموزان را راهنمایی کند. مثل معلم‌های پرورشی معلم راهنماها هم توانمدی های مختلف داشتند. بعضی در انجام ماموریت مهمشان موفق بودند و بعضی نه. ارتباط نداشتن یا کم داشتن همه معلم های یک پایه باهم، خودش کار را خیلی سخت کرده بود. ادامه مطلب در کامنت اول 👇