ایمن‌سازی (واکسیناسیون) راه مهمی برای محافظت از بدن شما در برابر بیماری‌های تهدیدکننده زندگی است. واکسن‌ها ایمن‌ترین و موثرترین درمان‌های دارویی هستند.  واکسن‌ها موقعی که در سنین خاصی (به همراه واکسن‌های دیگر در فواصل مناسب) تزریق شوند بهتر عمل می‌کنند. واکسیناسیون از بدو تولد شروع می‌شود و تا پیش از شروع مدرسه ضرورت می‌یابد. جدول اسلاید دوم و سوم برنامه ایمن‌سازی و روزمره دوران کودکی (مطابق با سال ۲۰۰۴) را خلاصه می‌کند. این برنامه بر اساس توصیه‌های انجمن امراض کودکان آمریکایی، انجمن داروسازان و مراکز کنترل دارویی است. #واکسیناسیون #واکسن #واکسن_کودک منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

پوست نازک و حساس نوزاد شما در حالت معمولی به محیط جدید واکنش نشان می دهد. جوش پراکنده، ریز و گاهی بزرگ، سفید یا قرمزرنگ که ممکن است در قسمت‌های مختلف بدن و در سه ماهه اول ظاهر شود. علت این جوش‌ها ناشناخته است و نیازی به درمان ندارد. #جوش #مشخصات_ظاهری_نوزاد منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

آگاه بودن از روند رشد کودک به شما اجازه می‌دهد با مشخص کردن زمینه‌های آسیب‌پذیر پیش از آسیب دیدن فرزندتان، یک گام پیش بیفتید. کودکان کمتر از ۶ ماه: • غل خوردن و دست زدن به اشیاء •خوردن مواد آغشته به سم و غذا و جدال خواهر و برادر بزرگتر از آن‌ها برای گرفتن آن‌ها از او کودکان ۷ تا ۱۲ ماهه: • سینه‌خیز رفتن، تلاش برای ایستادن و راه رفتن از طریق گرفتن وسایل خانه • کشیدن ماهی‌تابه از روی بخاری و یا کشیدن رومیزی به همراه اشیاء روی آن، در چنین مواردی می‌توانیم شاهد وقوع یک صدمه شدید باشیم. کودکان نوپا: • علاقه به کشف کردن، بسیار کنجکاو بودن • گروهی حادثه آفرین در بین سایر گروه‌های سنی •ممکن است با بالا رفتن از کابینت‌های قفل نشده و قفسه‌های بلند به خطر بيفتند. حیوانات خانگی می‌توانند در عین احساس شادی، یک خطر جدی برای کودک باشند. حیوانات خانگی همچنین می‌توانند مبدا عفونت‌های مهمی برای کودک باشد. مراقب عکس‌ العمل حیوان نسبت به کودکتان باشید. برخی از حیوانات خشم و حسادت را تجربه می‌کنند و ممکن است به کودکتان آسیب برسانند. ممکن است مجبور به انجام کاری شوید، مخصوصاً اگر حیوان مرموزی در خانه داشته باشید، هرگز یک نوزاد را تنها با هیچ حیوان خانگی به حال خود رها نکنید. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

در صورتی که دلیل دیگری برای گریه کردن کودکتان نیافتید، کودک شما ممکن است دارای #کولیک باشد (سندروم تحریک پذیر نوزادی). علائم کولیک شامل موارد زیر است: ▪︎گریه کردن یا نق‌نقو بودن برای بیش از سه ساعت در روز ▪︎بیش از سه روز در هفته ▪︎ و بیش از سه هفته برای نوزاذی که به جز گریه سالم به نظر می رسد. ▪︎کودک به سختی آرام می‌شود کودک در بیشتر روز خوشحال است، اما رفته رفته نق می زند. ▪︎کودک زانوهایش را تا بالای سینه می‌کشد و گاز معده‌اش را خالی می کند. بازوهایش را حرکت می‌دهد و به‌طور مکرر به پشتش کش‌وقوس می‌دهد و برای نگه‌داشتن خود در اين حالت تقلا می کند. ▪︎ عضله‌های شکم نوزاد موقع گریه کردن ممکن است سفت شود. دوره کولیک: معمولا از هفته 2 تا 3 شروع شده و در 6 هفته به اوج خود می رسد. بین 3 تا 4 ماهگی (در مواردی 1 ماه بیشتر) تا حد زیادی علائم از بین می رود. گاهی اوقات کولیک به دلیل حساسیت به غذای موجود در شیر مادر بوجود می‌آید. تولیدات تهیه شده از شیر خام مانند پنیر، بستنی و کره از مواد متداول حساسیت‌زا هستند. دیگر مواد حساسیت زا شامل کافئین و موارد شبیه آن و غذاهای گازدار است. پزشک کودک شما يا مشاورین شیردهی ممکن است به شما پيشنهاد حذف این محصولات غذایی برای یک مدت بدهند تا ببینند علائم کولیک بهبود می‌یابد یا نه. اگر احتمال می‌دهید کودکتان کولیک دارد با پزشک کودکتان صحبت کنید. علّت کولیک ناشناخته است اما سبک پرورشی شما عامل نیست. چه کودکانی که از سینه مادر تغذیه می‌کنند و چه آنهایی که از بطری شیر می‌خورند احتمال ابتلا به کولیک را دارند. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

این نشانه‌ها یک اصطلاح موهوم برای نواحی صورتی یا قرمز رنگی است که اغلب بر روی پلک، پیشانی و پشت گردن نوزادان دیده می‌شود. این نشانه‌ها به علت رگ‌های خونی که نزدیک به سطح پوست هستند ایجاد می‌شود. این علائم معمولا تا اواخر سال دوم زندگی کودک ناپدید می‌شوند. نشانه‌های بدو تولد در نیمی از نوزادان، مخصوصا آنهایی که پوست لطیف‌تری دارند بوجود می‌آید. #مشخصات_ظاهری_نوزاد منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

حرکت چشم ناهماهنگ مسئله‌ای مشترک در نوزادان است. بارها ممکن است اینگونه به نظر برسد که چشم‌ها به‌طور مستقل حرکت می‌کنند، این حالت طبیعی است. هماهنگی حرکات چشم به تدریج همگام با رشد عصب‌ها و عضله‌های ‌چشم اتفاق می‌افتد. نهایتا، حرکت چشمی مناسب معمولا تا سه یا چهار ماهگی دیده می‌شود. در نوزادان، حرکات اتفاقی و نامنظم طبیعی است. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد