نوزادان اغلب بعد از تولد آسیب پذیر هستند. آن ها به راحتی دچار عفونت می شوند و یا ممکن است با مشکلات خاص مادرزادی دنیا بیایند. هر زنی که برای بار اول مادر می شود لازم است بداند که باید مراقب چه چیزهایی باشد و اینکه چه زمانی شرایط بچه جدی است. چند مورد از مشکلات و بیماری های رایج نوزادان در پست های آینده مورد بحث قرار خواهد گرفت... #مشکلات_رایج_نوزادان

ایمن‌سازی (واکسیناسیون) راه مهمی برای محافظت از بدن شما در برابر بیماری‌های تهدیدکننده زندگی است. واکسن‌ها ایمن‌ترین و موثرترین درمان‌های دارویی هستند.  واکسن‌ها موقعی که در سنین خاصی (به همراه واکسن‌های دیگر در فواصل مناسب) تزریق شوند بهتر عمل می‌کنند. واکسیناسیون از بدو تولد شروع می‌شود و تا پیش از شروع مدرسه ضرورت می‌یابد. جدول اسلاید دوم و سوم برنامه ایمن‌سازی و روزمره دوران کودکی (مطابق با سال ۲۰۰۴) را خلاصه می‌کند. این برنامه بر اساس توصیه‌های انجمن امراض کودکان آمریکایی، انجمن داروسازان و مراکز کنترل دارویی است. #واکسیناسیون #واکسن #واکسن_کودک منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

▪︎ کودکان کم سن و سال و سالم را به پشت بخوابانید. آن‌ها موقع غلت زدن می‌توانند موقعیت خواب خود را پیدا کنند. ▪︎ از اسلیپر یا دیگر پوشش‌های مخصوص خواب به جای پتو استفاده کنید. در صورت استفاده از پتو پاهای کودک را در پایین تخت قرار دهید. پتو را در اطراف تشک تختخواب و تا قسمت قفسه سینه نوزاد تو گذاری کند. ▪︎ کودکتان را با لباس مناسب و مقداری از پتو بپوشانید، بطوری که بتوانید راحتی او را به هنگام خواب فراهم آوردید. ▪︎ درجه حرارت اتاق را در حدود ۷۰ درجه فارنهایت (21 درجه سانتی گراد) نگهدارید. ▪︎ از ایمن بودن تختخواب کودک خود و تعمیر مناسب آن مطمئن شوید. ▪︎مطمئن شوید که فاصله ببن میله‌های تخب بیش از ۲ ۸/۳ نباشد تا سر نوزاد از گیر افتادن در بین آن‌ها در امان باشد. ▪︎ مطمئن شوید که تشک ثابت و متناسب با اندازه تختخواب است. فضای بین تشک و رختخواب نباید بیش از دو انگشت باشد. ▪︎مطمئن شوید که نرده‌ها حداقل ۲۶ اینچ بلندتر از پایین‌ترین سطح حفاظی تشک هستند، بطوریکه نوزاد در حال رشد شما نتواند به آسانی از آن بالا برود. ▪︎ اطمینان حاصل کنید که تختخواب دارای سطوحی صاف، ساختی محکم و یک پوشش دندان‌ گیر امن در بالای نرده‌ها است (منظور پوشش پارچه‌ای است که به قسمت بالای نرده‌ها دوخته می‌شود تا از اسیب زدن به دندان‌های کودک به هنگام برخاستن او در تخت جلوگیری به عمل اورد). ▪︎تخت کودک را بیشتر نزدیک به دیوار داخلی قرار دهید تا در نزدیکی دیوارهای خارجی و پنجره. تخت را دور از رادیاتورها و کانال‌های هوای گرم و سرد قرار دهید. رادیاتور می‌تواند پوست کودک را بسوزاند. توده‌های هوایی می‌تواند بینی و گلوی کودک را خشک و حساسیت او را نسبت به مشکلات تنفسی زیاد کند. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

کودکان نیز مانند همه ما سرما می‌خورند. عامل سرماخوردگی یک ویروس است و معمولا منجر به علائم خفیفی در بدن کودک شما می‌شود (گرفتگی یا آبریزش بینی، تب خفیف و سرفه)، آر.سی.وی یا ویروس سین سیشیال تنفسی دیگر بیماری رایج تنفسی است. آر.سی.وی معمولا موجب علائمی شبیه سرماخوردگی خفیف می‌شود اما گاهی اوقات می‌تواند شدیدتر شود. دستورالعمل‌های زیر به شما کمک می‌کند بدانید چه موقع با پزشک تماس بگیرید یا مراقب اضطراری دریافت کنید. در رابطه با سرماخوردگی‌های خفیف، معمولا درمان خاصی وجود ندارد. با این همه اگر آبریزش یا گرفتگی بینی زیاد شود شیرخوردن و مکیدن شیر از بطری برای کودک دشوار می‌شود. به علّت اینکه کودک نمی‌تواند فين کند. ممکن است مخاط بینی او را به‌وسیله کشیدن با یک سرنگ حبابی، تمیز کنید. همچنین با پزشکتان در رابطه با استفاده از آب گرم با قطره‌های بینی حاوی محلول نمک برای شل کردن مخاط خشک شده قبل از بیرون کشیدن. صحبت کنید. بدون مشورت با پزشک، برای کودکتان دارو تجویز نکنید. بهترین چیزی که شما می‌توانید برای سرماخوردگی و بیماری‌های دیگر انجام دهید پیشگیری از آن‌هاست. دستورالعمل‌های زیر را دنبال کنید: دستانتان را بشویید. قبل از تماس با کودکتان دستانتان را با آب و صابون بشویید و از دیگران هم بخواهید همین کار را انجام دهند. در خانه بمانید و تا حد امکان کودکتان را در خانه نگهدارید. مخصوصا از بردن کودکتان به مکان‌های پرجمعیت مانند فروشگاه‌های خرید، رستوران‌ها و مساجد اجتناب کنید. افراد مریض را از کودکتان دور نگهدارید. افرادی را که سرما خورده‌اند، نظیر برادر و خواهرهایتان؛ دور از کودکتان نگهدارید. پدر و مادرها و افرادی که مریض هستند بایستی ماسک بپوشند و از بوسیدن کودک خوددداری کنند. سیگار نکشید يا اجازه سیگار کشیدن به دیگران در نزدیکی کودک خودتان ندهید. قرار گرفتن در معرض تنباکو می‌تواند شدّت ویروس و عفونت‌ها را افزایش دهد. در صورت اطلاع از هر یک از موارد زیر با پزشک کودکتان تماس بگیرید: ▪︎ تب (درجه حرارت بالای ۹۹/۵ درجه فارنهایت یا ۳۷/۸۵ درجه سانتیگراد) ▪︎خوردن ضعیف یا کج خلقی زیاد ▪︎نفس کشیدن سریع‌تر از ۶۰ بار در دقیقه ▪︎سرفه یا عطسه کردن در موارد زیر به مراقبت‌های اورژانس مراجعه کنید: ▪︎نفس کشیدن سخت (فرورفتگی قفسه سینه با تنفس) ▪︎پوست و لب‌های کبود یا تیره ▪︎خواب‌آلودگی زیاد، منگی یا به سختی بیدار شدن از خواب منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

در صورتی که درجه حرارت بدن کودک بیشتر و یا پایین‌تر از حد طبیعی باشد با پزشک تماس بگيرید. تنها موقعی که فکر می‌کنید پسر کوچولویتان مریض است درجه حرارت بدن او را اندازه بگیرید. موضع اندازه‌گیری درجه حرارت : در کودکان کمتر از سه ماه ٩۰(‏ روزه) از درجه حرارت زیر بغل استفاده کنید. این روش، روشی ایمن و مناسب برای جدا کردن و نصب کردن است. درجه حرارت طبیعی بدن نوزاد: درجه حرارت زیر بغل بین ۹۷/۷ درجه فارنهایت (۳۶/۵درجه سانتیگراد) و ۹۹/۵ درجه فارنهاییت (۳۷/۵ درجه سانتیگراد) است. چگونگی اعمال درجه حرارت زیر بغل : اطمینان حاصل کنید که زیر بغل نوزاد خشک است. نوک ترمومتر را در زیر بغل نوزاد، مستقیما در مقابل پوست او قرار دهید (پوست نباید کاملا نوک ترمومتر را بپوشاند). بازوی نوزاد را با نگه‌داشتن آرنج در مقابل قفسه سینه بر روی بدن قرار دهید. برای تعیین اینکه چه مدت بایستی ترمومتر را قبل از خواندن آن در مکان موردنظر خود قرار دهید دستورالعمل‌های روی ترمومتر را دنبال کنید. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

آگاه بودن از روند رشد کودک به شما اجازه می‌دهد با مشخص کردن زمینه‌های آسیب‌پذیر پیش از آسیب دیدن فرزندتان، یک گام پیش بیفتید. کودکان کمتر از ۶ ماه: • غل خوردن و دست زدن به اشیاء •خوردن مواد آغشته به سم و غذا و جدال خواهر و برادر بزرگتر از آن‌ها برای گرفتن آن‌ها از او کودکان ۷ تا ۱۲ ماهه: • سینه‌خیز رفتن، تلاش برای ایستادن و راه رفتن از طریق گرفتن وسایل خانه • کشیدن ماهی‌تابه از روی بخاری و یا کشیدن رومیزی به همراه اشیاء روی آن، در چنین مواردی می‌توانیم شاهد وقوع یک صدمه شدید باشیم. کودکان نوپا: • علاقه به کشف کردن، بسیار کنجکاو بودن • گروهی حادثه آفرین در بین سایر گروه‌های سنی •ممکن است با بالا رفتن از کابینت‌های قفل نشده و قفسه‌های بلند به خطر بيفتند. حیوانات خانگی می‌توانند در عین احساس شادی، یک خطر جدی برای کودک باشند. حیوانات خانگی همچنین می‌توانند مبدا عفونت‌های مهمی برای کودک باشد. مراقب عکس‌ العمل حیوان نسبت به کودکتان باشید. برخی از حیوانات خشم و حسادت را تجربه می‌کنند و ممکن است به کودکتان آسیب برسانند. ممکن است مجبور به انجام کاری شوید، مخصوصاً اگر حیوان مرموزی در خانه داشته باشید، هرگز یک نوزاد را تنها با هیچ حیوان خانگی به حال خود رها نکنید. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد