#یرقان به رنگ مایل به زرد پوست و سفیدی چشم‌ها که گاهی اوقات در نوزادان تازه متولد شده دیده می‌شود، اطلاق می‌شود. یرقان به دلیل ترشح بیش از حد صفرا ایجاد می‌شود وضعیتی که در آن ماده‌ای به نام صفرا به جریان خون راه می‌یابد و بر زیر پوست رسوب می‌کند. کودک شما قبل از ترک بیمارستان از نظر صفرای زیاد مورد آزمایش قرار می‌گیرد. طی دو سه روز نخست، وجود کمی زردی در کودک تازه متولّد شده امری طبیعی است. رنگ زرد یرقان از سر شروع می‌شود و به تدریج به پایین بدن منتقل می‌شود. هنگامی که کبد کودک شروع به توزیع صفرا می‌کند. زردی کم‌کم ناپدید می‌شود. با این همه در ۵ تا ۶ درصد نوزادن نوزادان سطح صفرا به اندازه کافی بالا هست که نیازمند درمان باشند. درمان شامل نوردرمانی (با استفاده از نور فلوئورسنت) و تغذیه مکرر از شیر سینه مادر یا فرمولاسیون خاص است. در بیشتر موارد، درمان می‌تواند در خانه انجام شود. اما گاهی اوقات درمان‌های بیمارستانی مورد نیاز است. اگر سطح صفرای کودک شما در بیمارستان بالاتر از حد نرمال است - اما به اندازه‌ای نیست که نیازمند درمان باشد - پزشک کودک شما ممکن است. برای تست زردی به شما برنامه بدهد. انجام این تست بسیار حائز اهمیت است. اگر سطح بالای زردی درمان نشود. در برخی از کودکان ممکن است منجر یه آسیب نورولوژیکی (مغزی) بشود. به همین علّت اگر متوجه شدید کودکتان خیلی زرد است یا اگر نسبت به موقعی که در بیمارستان بودید یرقان بیشتر بدن کودکتان را درگیر کرد، مطلع کردن کودکتان اهمیت دارد. اگر کودکتان بی‌حال بشود، خوب شیر نخورد، درجه حرارت ناپایدار با تغییرات رفتاری دارد - همه این‌ها علائم بالا بودن صفرا است، باید پزشک را در جریان بگذارید. درمان فوری برای پیشگیری از صدمه دائمی در یک نوزاد تازه متولد شده، مهم است. تغذیه مکرر از شیر مادر به کاهش زردی کمک می‌کند. در صورت اطلاع از هر یک از موارد زیر با پزشک تماس بگیرید: ▪︎ یرقانی (ظاهر زرد رنگ) که فروکش نمی‌کند و در تمام بدن گسترش می‌یابد. ▪︎تنفس سریع‌تر از ۶۰ بار در دقیقه ▪︎ بی‌حالی یا تغییر کلی در فعالیت یا درجه حرارت بدن ︎▪︎ بی‌قراری بیش از حد ▪︎تغذیه کم ▪︎درجه حرارت ناپایدار منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

داشتن یک نوزاد هميشه مایه شگفتی است حال چه برای افرادی که تازه پدر و مادر می‌شوند و چه برای آنانی فرزند دم و يا سوّمشان است. این صفحه نیم‌ نگاهی خواهد داشت به برخی از ویژگی‌های خاصی که ممکن است درباره نوزادتان مدنظر داشته باشید و از طریق اصول مراقبت از نوزاد راهنماییتان می‌کند. همچنین به شما در شناخت نگرانی‌های سلامتی بالقوه در رابطه با کودکتان کمک می‌کند و با استفاده از آن درمی‌بابید چه وقتی به دنبال کمک پزشکی باشید.

هر کودک تازه متولد شده قبل از ترخیص از بیمارستان از نظر #بیلی‌_روبین بالا ارزیابی می‌شود. بیلی روبین بالا منجر به بیماری یرقان می‌شود همانگونه که قبلا اشاره شد. اگر نتیجه آزمایش کودک شما نشان دهد که کودک شما در خطر است، شما برای بردن کودکتان به مطب پزشک یا به بیمارستان یا آزمایشگاه تشخیص طبی جهت تکرار دوباره آزمایش (یک یا دو روز پس از رفتن به خانه) راهنمایی می‌شوید. انجام این تست طبق دستورالعمل حائز اهمیت است. #تست_بیلی_روبین منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

در صورتی که دلیل دیگری برای گریه کردن کودکتان نیافتید، کودک شما ممکن است دارای #کولیک باشد (سندروم تحریک پذیر نوزادی). علائم کولیک شامل موارد زیر است: ▪︎گریه کردن یا نق‌نقو بودن برای بیش از سه ساعت در روز ▪︎بیش از سه روز در هفته ▪︎ و بیش از سه هفته برای نوزاذی که به جز گریه سالم به نظر می رسد. ▪︎کودک به سختی آرام می‌شود کودک در بیشتر روز خوشحال است، اما رفته رفته نق می زند. ▪︎کودک زانوهایش را تا بالای سینه می‌کشد و گاز معده‌اش را خالی می کند. بازوهایش را حرکت می‌دهد و به‌طور مکرر به پشتش کش‌وقوس می‌دهد و برای نگه‌داشتن خود در اين حالت تقلا می کند. ▪︎ عضله‌های شکم نوزاد موقع گریه کردن ممکن است سفت شود. دوره کولیک: معمولا از هفته 2 تا 3 شروع شده و در 6 هفته به اوج خود می رسد. بین 3 تا 4 ماهگی (در مواردی 1 ماه بیشتر) تا حد زیادی علائم از بین می رود. گاهی اوقات کولیک به دلیل حساسیت به غذای موجود در شیر مادر بوجود می‌آید. تولیدات تهیه شده از شیر خام مانند پنیر، بستنی و کره از مواد متداول حساسیت‌زا هستند. دیگر مواد حساسیت زا شامل کافئین و موارد شبیه آن و غذاهای گازدار است. پزشک کودک شما يا مشاورین شیردهی ممکن است به شما پيشنهاد حذف این محصولات غذایی برای یک مدت بدهند تا ببینند علائم کولیک بهبود می‌یابد یا نه. اگر احتمال می‌دهید کودکتان کولیک دارد با پزشک کودکتان صحبت کنید. علّت کولیک ناشناخته است اما سبک پرورشی شما عامل نیست. چه کودکانی که از سینه مادر تغذیه می‌کنند و چه آنهایی که از بطری شیر می‌خورند احتمال ابتلا به کولیک را دارند. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد

نوزادان اغلب بعد از تولد آسیب پذیر هستند. آن ها به راحتی دچار عفونت می شوند و یا ممکن است با مشکلات خاص مادرزادی دنیا بیایند. هر زنی که برای بار اول مادر می شود لازم است بداند که باید مراقب چه چیزهایی باشد و اینکه چه زمانی شرایط بچه جدی است. چند مورد از مشکلات و بیماری های رایج نوزادان در پست های آینده مورد بحث قرار خواهد گرفت... #مشکلات_رایج_نوزادان

نقاط نرم روی جمجمه نوزاد شما مکان‌هایی که گاهی اوقات می‌توانید نبض زیر پوست آن را احساس کنید #جاندانه نامیده می‌شود. اغلب نوزادان دو جاندانه دارند، یکی در بالای سرشان و دیگری کمی عقب‌تر در پشت سرشان. این نواحی مکان‌هایی هستند که استخوان جمجه نوزاد در آن به اتفاق سایر نواحی هنوز رشد نکرده است. این ساختار منعطف به جمجمه اجازه می‌دهد که در طی درد زایمان متراکم شود و در طی سال‌های اولیه زندگی به رشد خود ادامه دهد. جاندانه پشت سر تقریبا ظرف ۴ ماه اول بدو تولد سفت می‌شود. در حالی که جاندانه جلوئی تا حداقل یک سالگی کودک محکم نمی‌شود. از آرام لمس کردن این نواحی نترسید. آن‌ها با یک غشای ضخیم برای محافظت از جمجمه کودک شما پوشانده شده است. نامتقارن بودن صورت: درصورت زیاد شدن فشار رحم که موجب خمیدگی سر به اطراف می‌شود (حالتی که شانه به طرز محکمی به استخوان فک فشار وارد کند) صورت نوزاد شما ممکن است کج به نظر برسد. اين ناهماهنگی بصورت خودبه‌خود ظرف چند هفته یا چند ماه از بین می‌رود. منبع: کتاب راهنمای مراقبت از نوزاد