هنگامی که فرزندتان رفتار های ناخوشایند همسالانش را #تقلید می کند، احتمالاً #خوشحال نخواهید شد. اولین باری که فرزند دلبندتان غذایش را تف یا پرت می‌کند یا هم‌ بازی‌ اش را هل می‌دهد، ممکن است بپرسید، «اين کار را از کجا یاد گرفتی؟» و اگر بدانید او کودک دیگری را در حین انجام این کار مشاهده کرده است، به‌خاطر آموختن این #رفتار_ناخوشایند به کودکتان، به #سرزنش کودک دیگر متمایل می شوید. اگرچه این نظریه صحیح است که انجام رفتار نادرست کودک یک‌ساله‌تان ناشی از مشاهده رفتار سایر کودکان است اما شما نمی‌توانید او را از آموختن رفتارهایی که دوست ندارید برحذر دارید. برای کودک یک‌ساله، همیشه رفتارهای ناشایست عادی فراوانی وجود دارد که نمی‌توانید هميشه برای فرزند خود، سپری در مقابل آن‌ها باشید. اگر به مهمانی بروید و سایر کودکان #کیک پرتاب کنند، کودک شما نیز همین کار را خواهد کرد و اگر اين رفتار را در #مهمانی یاد بگیرد، احتمالا چند روز بعد در منزلتان هم این کار را انجام خواهد داد. در این مرحله می‌توانید به گونه‌ای واکنش نشان دهید که گویی او شخصا این رفتار را اختراع کرده است. برای این نوع رفتارها محدوده معینی تنظیم کنید، اما درباره اثرات منفی این اعمال نگران نباشید. احتمالاً در بین خانواده‌هایی که به‌عنوان دوستانتان از مصاحبت آن‌ها لذت می‌برید، خانواده‌هایی وجود دارند که با نظرات آن‌ها درباره #تعلیم_و_تربیت کودک، موافق نیستید. اگر دریافتید هر بار معاشرت با این خانواده‌ها، موجبی برای سردرگمی کودکتان در مورد محدودیت‌های تنظیم شده برای او می‌شود، ممکن است خودتان را در معرض #آزمایش‌ ها و سوء‌رفتارهای زیادی قرار دهید. کودکان بزرگ‌تر می‌توانند بیاموزند که خانواده‌های مختلف دارای قوانین متفاوتی هستند. اما کودکان کم‌سن‌تر هنوز قادر به درک این مسئله نیستند. چنانچه نمی‌توانید بین خود و سایر والدین تعادلی برقرار کنید و کودک شما در رفتارش دچار مشکل شده است احتمالاً مجبور می‌شوید تا مدتی از همراه بردن کودک به مهمانی‌ها خودداری کنید. در هر صورت، خانواده دیگر را به‌خاطر آموختن رفتار ناشایست به کودکتان سرزنش نکنید، او بالاخره اين کارها را یاد خواهد گرفت. به احتمال زیاد ممکن است پیش از اينکه بتوانید کودک خود را کاملا رام کنید، او رفتار ناشایستی به کودکان دیگر نشان داده باشد که والدینشان از این بابت شما را ملامت می‌کنند! #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

طفلی که از کسب #تجربه‌ های جدید دوری می‌گزیند «دیرجوش» نامیده شده است. این توصیف بسیار مفید است. فرد باتجربه‌ای که در تماس با کودکان زیادی است توضیح می‌دهد: اگر به کودک #دیرجوش آمادگی و #حمایت کافی برای کسب تجربه‌های جدید داده شود او می‌تواند مانند هر کودک دیگری با #شادی و #موفقیت با موقعیت‌های جدید خو بگیرد. درهرصورت این واقعیت را نباید فراموش کرد که اگر #کودک_دیرجوش را به خاطر عدم واکنش سریع، تحت فشار قرار دهیم يا از او #انتقاد کنیم او احتمالا بیشتر به دامان پدر و مادر پناه خواهد برد و از #اجتماع کناره گیری خواهد کرد و شاید با #احتیاط و #ترس بیشتری عمل کند. چنانچه احساس کردید فرزندتان گاهی یا هميشه دیرجوش است؛ زمانی صرف کنید تا دریابید کسب چه نوع تجربه‌ای برای کودک مشکل‌ترین نوع تجربه است. بیشتر کودکان، اگر مکرراً در موقعیت معینی قرار داده شوند، به سرعت بیشتری احساس #آرامش خواهند کرد. چنانچه مکرراً در منزل دوستی به دیدن او بروید، کودک برای شروع بازی به وقت کمتری نیاز خواهد داشت. اغلب کودکان به گروه‌های کوچک، زودتر از گروه‌های بزرگ ملحق می‌شوند و اغلب با بزرگسالی که برای نشان دادن واکنش به آنان فشار وارد نمی‌آورد، بهتر #تعامل دارند. اگر پدر و مادر کودکان دیرجوش، درباره مکانی که خواهند رفت، افرادی که در آنجا حضور خواهند داشت و اتفاقاتی که در آنجا پیش خواهد آمد، با کودکان صحبت کنند، به آنان کمک کرده‌اند. کودک دیرجوش حتی در محل زندگی خودش برای ملاقات افراد و تجربه‌های جدید به آمادگی نیاز دارد. آنچه شاید مهم‌تر از بقيه موارد باشد این است که کودکی که از تجربه‌های جدید دوری می‌گزیند، نیازمند حمایت و درک والدین خود است. لازم است کودک احساس کند والدینش برای او ارزش قائلند و از بی‌رغبتی او #ناراحت و #شرمنده نیستند. اگر والدین احساس خوب و درستی نسبت به او داشته باشند، او نیز احساس خوبی نسبت به خود خواهد داشت و به‌تدریج اعتماد به‌ نفسی را که لازمه روبه‌رو شدن با تجربیات جدید است به‌دست خواهد آورد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلیدهای رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

در دومین سال زندگی، کودکتان آموخته است افراد موردعلاقه‌اش، حتی هنگامی که با او نیستند، وجود دارند. یاد شما در خاطر او به او این امکان را می‌دهد حتی وقتی در کنارش نیستید شما را برای خود نگه دارد. او می‌تواند بدون از دست دادن شما، آغوشتان را ترک کند. این تصویر ذهنی برای او اين امکان را به‌وجود می‌آورد که با سایر توانایی‌هایی که کسب کرده قدم‌ به‌ قدم از شما دور شود و #جهان را بدون از دست دادن پایگاه امن خانه‌اش کشف کند. این #سفر اکتشافی سفر آسانی نخواهد بود. کودک یک‌ساله بین تمایل به ترک و یا ماندن در کنارتان مرتباً در شک و تردید و دودلی خواهد بود. شما هر روز این نبرد درونی را درحالی‌که او با شور و علاقه برای کسب #استقلال مبارزه می‌کند، شاهد خواهید بود. به کودک خود هنگامی که در اتاق مشغول بازی هست، بنگرید. ممکن است در ضمن بازی، حضور شما را نادیده بگیرد و ظاهراً #مستقل به‌نظر بیاید. اما به‌محض اینکه اتاق را ترک کنید، احتمالاً بازی را متوقف کرده و به دنبال شما راه می‌افتد و یا برای برگشتتان داد و فریاد راه می‌اندازد. او همواره به وجود شما در کنارش نیاز دارد، تأمین این نیاز #امنیت_روانی او را تضمین می‌کند. کودک یک‌ساله می‌آموزد خودش باشد و ثابت کند با والدینش تفاوت دارد. معمولا این نیاز بین سنین پانزده تا بیست‌ و یک‌ ماهگی شکوفا می‌شود. گرچه این زمان برای کودکان مختلف بیش از اندازه متفاوت است. هنگامی که #کودک_نوپا نیاز به جدا شدن را احساس می‌کند، شما آن را درخواهید یافت، چون راه آگاه کردن شما، کنار زدنتان از خودش به هر طریق ممکن است! به‌نظر می‌رسد در اغلب موارد کلمه مورد علاقه‌اش «نه!» باشد، گویی او مجبور است خلاف خواسته شما رفتار کند و در نتیجه لحظاتی را تجربه خواهید کرد که احساس می‌کنید هرچه بگویید یا هر عملی انجام دهید اشتباه است. والدینی که به کودک یک‌ساله #مطیع و سربه‌راه عادت دارند، هنگام ورود کودکشان به این مرحله، دچار سردرگمی می‌شوند درحالی‌که جایی برای #نگرانی وجود ندارد. این حالت به همان اندازه که کودک راه رفتن و صحبت کردن را می آموزد، اتفاقی طبیعی و قابل پیش‌بینی است. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

چنانچه کودک شما به‌آسانی با موقعیت‌های جدید #سازگار می‌شود و خو می‌گیرد، درخواهید یافت این #خصوصیت_خلقی، بردن او را به محل‌های جدید و تغییر برنامه روزانه، برای شما آسان‌تر خواهد کرد. به‌هرحال، سهولت هماهنگی فرزندتان با تغییر، ممکن است به شما اجازه دهد احساس کنید او می‌تواند تجربه‌های جدید بیشتری را کسب کرده، یا تغییر برنامه‌های روزمره‌اش را بیش از توانایی کودک یک ساله متوسط، تحمل کند. حتی سازگارترین کودک یک‌ساله، اگر از کمی قابلیت #پیش‌_بینی در زندگیش برخوردار باشد، شادتر و خوشحال‌تر خواهد بود. کودک بسیار سازگار شاید اجازه ندهد فوراً بفهمید به‌ علت اجبار به هماهنگی با تغییرات زیاد در زندگیش، دچار #اضطراب است. گاهی والدین کودک سازگار تشخیص نمی‌دهند که کودک سازگار نیز به نسبت هر کودک دیگر به ثبات بیشتری نیاز دارد. درصورتی‌ که فرزندتان با موقعیت‌های جدید سازگاری چندانی ندارد، اگر سعی کنید روزها و برنامه‌هایش را تا حد ممکن قابل پیش‌بینی نگه دارید، او کارهایش را بهتر انجام خواهد داد. کودک هنگامی که با یک موقعیت خو می گیرد و هماهنگ می‌شود احتمالا راضی و خوشنود خواهد بود. به هر حال چون کودک برای #آموختن و رشد به #تجربه های جدید نیاز دارد، هیچ خانواده‌ای نمی‌تواند (یا نباید) برنامه روزانه او را کاملا بدون تغییر نگه دارد. شما باید به کودک خود بیاموزید سازگارتر و هماهنگ تر شود. بزرگترین #چالش والدین کودکان کم سازگار می تواند انتخاب تجربه های جدیدی باشد که به کودک فرصت های تازه ای برای آموختن سازگاری موفقیت آمیز با تغییرات بدهد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

کودک در اولین سالروز #جشن تولدش می‌تواند چند کلمه‌ای ادا کند. الفاظی نظیر: «دا»، «با» و «ما» برای نامیدن مهم‌ترین افراد و اشیاء زندگیش مورد استفاده قرار می‌گيرند. او به‌تدریج #کلمه یا بیشتر را بر زبان جاری می‌کند و چند جمله یا پرسش دو کلمه‌ای را نیز با هم ادا می‌کند. در همان زمان او به‌سرعت معنی کلمات شما را فرا می‌گیرد. کودک می‌آموزد به قسمت‌هایی از بدنش اشاره کند، دستورات ساده را انجام دهد، تصاویر یک کتاب را پیدا می‌کند، به پرسش‌های شما واکنش نشان دهد و حتی وقتی که نمی‌تواند کلمات را بر زبان براند، با #فریاد و #غرولند کردن، اشاره کردن و نشان دادن آنچه منظور اوست با شما و سایرین ارتباط برقرار می‌کند. در طول دومین سال از زندگی کودک می‌توانید کمک به‌مراتب بیشتری به رشد مهارت‌های زبانی کودک بنمایید. تحقیقات نشان داده است کودکانی که والدین و پرستاران آن‌ها به‌طور مرتب و مستقیماً با آنان صحبت می‌کنند- در هنگام رسیدن به سنین #پیش_دبستانی از مهارت‌های زبانی بسیار قوی برخوردارند. در طول روز با کودکتان گفت‌وگو کنید. درباره کاری که انجام می‌دهید حرف بزنید. با استفاده از کلمات کاری را که او انجام می‌دهد تشریح کنید. «من دارم با #قاشق به‌هم می‌زنم. تو هم یک قاشق داری. تو داری با قاشق ضربه می‌زنی.» هنگامی که کودک با اصواتی نامفهوم و گنگ که هنوز به‌صورت کلمات قابل فهم درنیامده‌انده حرف می‌زند، گویی کامل حرف می‌زند، بهتر است واکنش نشان دهید. اجازه دهید دریابد تلاشش برای حرف زدن سودمند و باارزش است. درنتیجه او به تلاش بیشتر تحریک می شود. «قا» «اوه. تو یک قاشق می‌خوای؟ بیا این یکی رو بگیر. همین رو می‌خواستی؟» هنگامی که کودک از یک کلمه استفاده می‌کند کلمه‌ها را به جمله‌های کوتاه گسترش دهید. «بچه؟». «بله اون یه بچه است. بچه داره گریه می‌کنه.» کودکان یک‌ساله هنگامی که بتوانند چیزی را لمس يا مشاهده کنند بهتر می‌آموزند. با او درباره اشیائی که در معرض دید و یا برای #لمس کردن در دسترس قرار دارند صحبت کنید. می‌توانید به‌ اتفاق هم به تصاویر یک #کتاب نگاه کنید و درباره آنچه او می‌بیند، حتی اگر هنوز آمادگی شنیدن #قصه را ندارد، حرف بزنید. صداهای پس زمینه مثل صدای #رادیو و #تلویزیون را در حداقل نگه دارید. شاید شما بتوانید صداهای مزاحم را هنگام صحبت کردن و با شنیدن #موسیقی، از ذهن خود حذف کنید و به فردی که با شما صحبت می‌کند گوش فرا دهید. اما بسیاری از بچه‌های کوچک قادر به این کار نیستند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318