تغییرات فیزیکی، رشدی و عاطفی که در کودک دوازده تا بیست و چهارماهه پیش می‌آید، ممکن است برای هر پدر یا مادری، #تغذيه کودک را به یک مسئله تبدیل کند. بسیاری از والدین از نوع واکنش و تغییر #اشتها و الگوهای تغذیه‌ای مورد انتظار در طول دومین سال زندگی طفل، اطلاع کافی ندارند. کودکی که توقع می‌رود با میل و اشتیاق به غذا خوردن واکنش نشان دهد، تبدیل به کودکی سرسخت و لجوج نسبت به این امر می‌شود. احساس رضایتی که شاید از خوش‌اشتهایی کودکتان داشته‌اید، ممکن است با مشاهده بی‌نظمی در خوردن و غیرقابل پیش‌بینی شدن اشتهای او از بین برود. اگر سعی کنید کودک در حال #رشد خود را مانند یک نوزاد تغذیه کنید، عملاً با مخالفت او مواجه می‌شوید. چون در طول روز چندین بار به کودک خود غذا می‌دهید، الگوهایی که ایجاد می‌کنید، همراه با رشد نظر او نسبت به غذا خوردن، اهمیت زیادی خواهند داشت. آنچه فرزندتان به‌عنوان یک طفل درباره غذا خوردن می‌آموزد بر چگونگی تغذيه او به‌عنوان کودکی بزرگ‌تر و نیز بعدها به‌عنوان یک فرد #بالغ اثر خواهد گذاشت. همچنین در این سن، کودک میل دارد در غذا دادن به خودش همکاری فعال داشته باشد. نیاز کودک به استفاده از دست‌ها و مهارت یافتن در انجام حرکات دقیق و ظریف و تنظیم کار هماهنگ ماهیچه‌های کوچکش، او را مصمم می‌کند شخصاً غذا بخورد؛ آن هم با #انگشت‌ هایش و گاهی نیز با یک #قاشق. حتی اگر بسیار #گرسنه باشد، خوردن قطعات بسیار ریز غذایی را که شخصاً می‌تواند به دهان برد به قاشق بزرگ پر از غذایی که شما به او پيشنهاد می‌کنید، ممکن است ترجیح بدهد. چنانچه بتوانید قطعات کوچک غذا را به اندازه‌ای که بتواند با دست میل کند، جلویش بگذارید، به‌صورتی که احساس کند شخصا غذا می‌خورد احتمالاً در حالی‌ که سرگرم است به شما اجازه می‌دهد گاه‌گاهی قاشقی غذای دیگر به او بدهید. اگر به‌صورت غیر رسمی ولی مشتاقانه یاریگر او باشید، کودکتان از اينکه به شما اجازه می‌دهد در غذا خوردن کمکش کنید، لذت می‌برد؛ همان‌طور که به شما اجازه می‌دهد با او و #اسباب‌_بازی‌ هایش بازی کنید. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

اگر به کودکتان هنگام بازی توجه کنید، متوجه خواهید شد او اغلب بسیار جدی، با آنچه که انجام می‌دهد درگیر می‌شود. چه مشغول #آزمایش کردن یک #ماشین اسباب‌بازی و جلو و عقب بردن آن روی سطح میز باشد چه سرگرم کوبیدن چند #قاشق به یکدیگر و یا بازی با دکمه‌های دستگاه #تلویزیون. در این سن، کودک شبیه دانشمندی است که قبل از رسیدن به نتیجه باید به آزمایش بپردازد. ولی در هرصورت، برخلاف #دانشمند که می‌تواند از #تجربه دیگران بیاموزد، کودک یک‌ساله در هنگام آموختن به تجربیات شخصی خود نیاز دارد. به‌علاوه به علت اینکه هنوز #حافظه کودک در مقایسه با کودکان بزرگ‌تر ضعیف‌تر است، برای یادگیری باید کارها را بارها و بارها تکرار کند. کودک ممکن است یک اسباب‌بازی #پلاستیکی را در دست بگیرد و به میز بکوبد. از این کوبش صدای جالب توجهی ایجاد می‌شود. بنابراین کودک آن را تکرار می‌کند. او هر بار این کار را شدیدتر تکرار می‌کند و به تغییر ایجاد شده در صدا گوش فرا می‌دهد. بعد ممکن است اسباب‌بازی دیگری بردارد و به میز بکوبد و به اختلاف #صدا و احساسی که در او به‌ وجود می‌آید توجه کند. بعد از آزمایش با چند اسباب‌بازی، احتمالا یک #فنجان پلاستیکی را برمی‌دارد و چندین بار به میز می‌کوبد. سپس وسیله‌ای غیر از #اسباب‌_بازی را به میز می‌کوبد. شما ممکن است ضربات آرام را نادیده بگیرید ولی وقتی #ضربه شدیدی وارد می‌کند و صدای بلندی تولید می‌شود، جلوی او را بگیرید. از دیدگاه کودکتان هر بار که او ضربه‌ای می زند چیز جالب توجهی می آموزد. برای او مهم نیس که بقیه نسبت به صدای تولید شده و یا رفتارش چه تصوری دارند. جای شگفتی نیست که کودک یک‌ساله، آنچه را که به‌ نظر شما تکرار عمل قبلی است مکرراً انجام می‌دهد. از نظر او کارها هر بار متفاوت و جالب توجه هستند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

طفلی که از کسب #تجربه‌ های جدید دوری می‌گزیند «دیرجوش» نامیده شده است. این توصیف بسیار مفید است. فرد باتجربه‌ای که در تماس با کودکان زیادی است توضیح می‌دهد: اگر به کودک #دیرجوش آمادگی و #حمایت کافی برای کسب تجربه‌های جدید داده شود او می‌تواند مانند هر کودک دیگری با #شادی و #موفقیت با موقعیت‌های جدید خو بگیرد. درهرصورت این واقعیت را نباید فراموش کرد که اگر #کودک_دیرجوش را به خاطر عدم واکنش سریع، تحت فشار قرار دهیم يا از او #انتقاد کنیم او احتمالا بیشتر به دامان پدر و مادر پناه خواهد برد و از #اجتماع کناره گیری خواهد کرد و شاید با #احتیاط و #ترس بیشتری عمل کند. چنانچه احساس کردید فرزندتان گاهی یا هميشه دیرجوش است؛ زمانی صرف کنید تا دریابید کسب چه نوع تجربه‌ای برای کودک مشکل‌ترین نوع تجربه است. بیشتر کودکان، اگر مکرراً در موقعیت معینی قرار داده شوند، به سرعت بیشتری احساس #آرامش خواهند کرد. چنانچه مکرراً در منزل دوستی به دیدن او بروید، کودک برای شروع بازی به وقت کمتری نیاز خواهد داشت. اغلب کودکان به گروه‌های کوچک، زودتر از گروه‌های بزرگ ملحق می‌شوند و اغلب با بزرگسالی که برای نشان دادن واکنش به آنان فشار وارد نمی‌آورد، بهتر #تعامل دارند. اگر پدر و مادر کودکان دیرجوش، درباره مکانی که خواهند رفت، افرادی که در آنجا حضور خواهند داشت و اتفاقاتی که در آنجا پیش خواهد آمد، با کودکان صحبت کنند، به آنان کمک کرده‌اند. کودک دیرجوش حتی در محل زندگی خودش برای ملاقات افراد و تجربه‌های جدید به آمادگی نیاز دارد. آنچه شاید مهم‌تر از بقيه موارد باشد این است که کودکی که از تجربه‌های جدید دوری می‌گزیند، نیازمند حمایت و درک والدین خود است. لازم است کودک احساس کند والدینش برای او ارزش قائلند و از بی‌رغبتی او #ناراحت و #شرمنده نیستند. اگر والدین احساس خوب و درستی نسبت به او داشته باشند، او نیز احساس خوبی نسبت به خود خواهد داشت و به‌تدریج اعتماد به‌ نفسی را که لازمه روبه‌رو شدن با تجربیات جدید است به‌دست خواهد آورد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلیدهای رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

در طول دوران نوزادی #دهان کودک اصلی‌ترین قسمت ایجاد لذت و #رضایت اوست. او از مکیدن سینه مادر یا #شيشه و نوشیدن #شیر گرم یا مکیدن انگشت‌ها یا شست خود لذت می‌برد. تقریباً با رسیدن به شش‌ماهگی، او وارد مرحله #دندان درآوردن می‌شود و علاوه بر خوشی و آرامشی که با مکیدن و از راه دهان به آن دست پیدا می‌کند از گاز زدن به اشیای اطراف خود هم لذت می‌برد. البته کودکان فقط برای #لذت و #آرامش هرچیزی را در دهان خود نمی‌گذارند، بلکه آنها از دهان خود برای #کشف کردن نیز استفاده می‌کنند. آنها با چشیدن اشیاء چیزهای مربوط به آنها را یاد می‌گیرند، حالت آنها را احساس و آنها را #آزمایش می‌کنند. تا رسیدن به سن دوسالگی کودک هر چیزی را که با آن بازی می‌کند در دهانش می‌گذارد. او هر چیزی را از روی زمین برمی‌دارد و در دهانش می‌گذارد. حتی بندی را هم که او را روی #صندلی #کالسکه می‌بندد، می‌جود و حتی سعی می‌کند دسته کلیدهای پدر و مادرش را هم در دهان بگذارد. برای کودک در این مرحله مفهوم #خطرناک یا بی‌خطر معنا ندارد. والدین باید به دقت از او #مراقبت کنند. اگر کودکتان در مرحله شناخت دهانی است، شما باید کرک و موهایی که روی زمین می‌ریزد، خرده‌های #نان و #اسباب‌_بازی های کوچک را مرتباً از روی زمین جمع کنید تا او آنها را به طور اتفاقی در دهان نگذارد تا در گلویش گیر کند. همچنین باید مطمئن شوید اشیایی که او در دهانش می‌کند تمیز هستند. شاید از نظر شما این مرحله از رشد طولانی و خسته کننده به نظر برسد اما اگر حتی اشیای بی‌خطر را هم، از دهان کودکتان بیرون بکشید یا به او بگویید که «فقط باید غذا را در دهانش بگذارد» او را از لذت بردن و استفاده از فرصت کشف کردن محروم کرده‌اید. در عوض سعی کنید این حقیقت را بپذیرید که او به این دلیل هر چیزی را در دهانش می‌گذارد که برای کودک، دهان تنها وسیله‌ای است که می‌تواند محیط اطراف خود را بشناسد. #مراقبت_از_کودک #مراقبت_جسمی_کودک "منبع: کتاب راهنمای کامل والدین " :https://www.bamano.life/post/19791

اگر به‌نظر برسد کودک یک‌ساله‌تان دارای ذهن بسیار متمرکزی است، آیا تاکنون توجه کرده‌اید که همراهی کردن با این صفت خلقی دارای مزایا و نیز مشکلاتی است؟ کودک بسیار متمرکز هنگامی که به کاری که از آن لذت می‌برد، مشغول است، بسیار ساده کنترل و مهار می‌شود. او می‌تواند تنها با یک یا دو #اسباب‌_بازی سرگرم شود و به #کشف و بررسی هر آنچه در اتاق وجود دارد، نیازی ندارد. همچنین اگر مصر و با #پشتکار باشد، احساس خواهید کرد در ضمن اينکه با خشنودی و رضامندی سرگرم است، می‌توانید بسیاری از کارهای شخصی‌تان را انجام دهید. هنگامی که می‌خواهید با او بازی کنید یا داستانی برایش بخوانید، او درگیر و علاقه‌مند باقی می‌ماند، حتی اگر عوامل مخل وجود داشته باشند. احتمالاً دریافته‌اید که منحرف کردن ذهن کودک کار ساده‌ای نیست. اگر بخواهد با #کامیون #قرمز کودک دیگری بازی کند، کامیون زردی را که در اختیار او قرار می‌دهید، قبول نخواهد کرد. اگر با خوشحالی مشغول #آب‌_بازی در حمام است، از شما به‌خاطر اینکه می‌خواهید او را از حمام بیرون بیاورید عصبانی می‌شود. برای والدین کودک بسیار متمرکز منصرف کردن فرزندشان از یک فعالیت و انجام کار دیگر بسیار سخت است؛ حتی اگر بازی دوم چیزی باشد که او دوست دارد و از آن لذت می‌برد. اگر به‌نظر می‌رسد نمی‌توانید ذهن کودکتان را منحرف کنید، سعی کنید از جنبه‌های مثبت این ویژگی لذت ببرید تا بتوانید با جنبه‌های منفی آن کنار ببایید. هنگامی که میل دارید توجه کودک را جلب کنید، مطمئن شوید روشتان بسیار ملایم و شفاف باشد. به طرف او بروید در چشمانش خیره شوید و به آرامی صحبت کنید. درصورت نگاه نکردن به چشمان او تصور کنید صدای شما را اصلاً نمی شنود. برای انجام کارها، او را به شنیدن غرولند عادت ندهید، چون به اين ترتیب یاد می‌گیرد، بیش از پیش شما را نادیده بگیرد. سعی کنید قبل از شروع کاری، او را از آنچه که بعداً پیش خواهد آمد آگاه کنید. مثلا می‌توانید بگویید «تا سه دقیقه دیگر می‌توانی در حمام باشی و بعد وقت بیرون آمدن است.» وقتی زمان موردنظر به پایان رسید، از او بخواهید خارج شود ولی اگر به بازی ادامه داد شیر آب را ببندید (راه آب وان را باز کنید) و او را بیرون بیاورید. ممکن است کودک دوباره به طرف حمام بدود ولی دیگر آب تمام شده است. این شیوه برای کمک به کودک برای توجه به محدودیت‌های درنظر گرفته‌شده بیش ازحد موثر خواهد بود. او سردرگم و پریشان نخواهد شد ولی خواهد آموخت هنگامی که صدای شما را می‌شنود که می‌گویید «من جدی می‌گویم»، به شما توجه کند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

هنگامی که فرزندتان رفتار های ناخوشایند همسالانش را #تقلید می کند، احتمالاً #خوشحال نخواهید شد. اولین باری که فرزند دلبندتان غذایش را تف یا پرت می‌کند یا هم‌ بازی‌ اش را هل می‌دهد، ممکن است بپرسید، «اين کار را از کجا یاد گرفتی؟» و اگر بدانید او کودک دیگری را در حین انجام این کار مشاهده کرده است، به‌خاطر آموختن این #رفتار_ناخوشایند به کودکتان، به #سرزنش کودک دیگر متمایل می شوید. اگرچه این نظریه صحیح است که انجام رفتار نادرست کودک یک‌ساله‌تان ناشی از مشاهده رفتار سایر کودکان است اما شما نمی‌توانید او را از آموختن رفتارهایی که دوست ندارید برحذر دارید. برای کودک یک‌ساله، همیشه رفتارهای ناشایست عادی فراوانی وجود دارد که نمی‌توانید هميشه برای فرزند خود، سپری در مقابل آن‌ها باشید. اگر به مهمانی بروید و سایر کودکان #کیک پرتاب کنند، کودک شما نیز همین کار را خواهد کرد و اگر اين رفتار را در #مهمانی یاد بگیرد، احتمالا چند روز بعد در منزلتان هم این کار را انجام خواهد داد. در این مرحله می‌توانید به گونه‌ای واکنش نشان دهید که گویی او شخصا این رفتار را اختراع کرده است. برای این نوع رفتارها محدوده معینی تنظیم کنید، اما درباره اثرات منفی این اعمال نگران نباشید. احتمالاً در بین خانواده‌هایی که به‌عنوان دوستانتان از مصاحبت آن‌ها لذت می‌برید، خانواده‌هایی وجود دارند که با نظرات آن‌ها درباره #تعلیم_و_تربیت کودک، موافق نیستید. اگر دریافتید هر بار معاشرت با این خانواده‌ها، موجبی برای سردرگمی کودکتان در مورد محدودیت‌های تنظیم شده برای او می‌شود، ممکن است خودتان را در معرض #آزمایش‌ ها و سوء‌رفتارهای زیادی قرار دهید. کودکان بزرگ‌تر می‌توانند بیاموزند که خانواده‌های مختلف دارای قوانین متفاوتی هستند. اما کودکان کم‌سن‌تر هنوز قادر به درک این مسئله نیستند. چنانچه نمی‌توانید بین خود و سایر والدین تعادلی برقرار کنید و کودک شما در رفتارش دچار مشکل شده است احتمالاً مجبور می‌شوید تا مدتی از همراه بردن کودک به مهمانی‌ها خودداری کنید. در هر صورت، خانواده دیگر را به‌خاطر آموختن رفتار ناشایست به کودکتان سرزنش نکنید، او بالاخره اين کارها را یاد خواهد گرفت. به احتمال زیاد ممکن است پیش از اينکه بتوانید کودک خود را کاملا رام کنید، او رفتار ناشایستی به کودکان دیگر نشان داده باشد که والدینشان از این بابت شما را ملامت می‌کنند! #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318