بعضی والدین درمی‌یابند که کودکشان در بعضی زمینه‌ها منظم‌ تر از بقیه موارد است. اگر کودک یک‌ساله‌تان بسیار منظم و مرتب است، احتمالاً تاکنون توانسته‌اید زندگی‌تان را بر محور نیازهای او برنامه‌ریزی کنید. زندگی با کودکان منظم, عموماً آسان‌تر است، چون به‌راحتی قابل پیش‌بینی هستند. در هرصورت چنانچه برنامه‌های شما با ساعت درونی کودکتان مغایرت داشته باشند، احتمالاً دچار مشکل می‌شوید. کودکان منظم هنگام مسافرت یا موقعیت‌های مخصوص که موجب به‌هم‌ریختگی برنامه‌هایشان می‌شود ممکن است اوقات سختی را بگذرانند. والدین کودکان تقریباً بی‌نظم ممکن است درک نکنند از دست دادن خواب روز و یا میان‌ وعده غذایی صبح برای کودکشان مشکل است. والدین کودکان نامنظم تا زمانی که متوجه شوند این الگوهای رفتاری کودک به علت نداشتن ساعت درونی است، گاهی فکر می‌کنند اين نوع کودکان بسیار مشکل می‌خوابند، بد اشتها و بهانه گیرند. به‌محض اینکه والدین کودک نامنظم متوجه شوند کودک آن‌ها در عين غیرقابل پیش‌بینی بودن در حقیقت قابل پیش‌بینی است، می‌توانند واکنش‌هایشان را نسبت به رفتار او تنظیم نمایند، به‌نحوی که نظم و ترتیب به زندگی تمام خانواده برگردد. کودک نامنظم معمولاً به برنامه‌ای که با ملایمت اعمال شود واکنش بسیار خوبی نشان می‌دهد. با داشتن زمان معینی برای به رختخواب رفتن (نه لزوماً به خواب رفتن) و در دسترس قرار دادن غذا (حتی اگر خورده نشود)، کودک می‌آموزد که زندگی روزانه قابل پیش‌بینی است. حتی اگر آهنگ‌های درونی او آماده نباشند. با رشد کودک نامنظم، عدم وجود ساعت درونی در او، حتی می‌تواند یک امتیاز باشد، چون به او اجازه می‌دهد نیازش را به استراحت و غذا بر طبق خواسته‌ها و برنامه‌هایش عملی کند. مشکل‌ترین بخش مسئولیت والدین #کودک_نامنظم، آموزش #خودکنترلی و استفاده از #توالت است. اگر کودک شما دارای نیاز و زمان بسیار غیرقابل پیش‌بینی برای تخلیه مثانه و روده‌ها باشد، استفاده مرتب از لگن برای او بسیار مشکل‌تر خواهد بود و اگر او در این زمینه نامنظم است، نسبت به شروع زودهنگام آموزش کنترل خود و استفاده از توالت بسیار هشیار باشید. با وجودی که کودک ممکن است موفقیت‌های گاه‌ به گاه داشته باشد، خشک و تمیز ماندن کودک نامنظم ممکن است به زمان طولانی‌تری نیاز داشته باشد. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلیدهای رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318

اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

تغذیه با شيشه، شما را با انتخاب های گیج‌کننده‌ای روبه‌رو می‌سازد. چه در مورد لوازم و وسایل و چه درباره شیر خشک، خود را برای دوره‌ای آزمون (و خطا) درباره آنچه شما و فرزندتان دوست دارید، آماده کنید. اولین مسئله خودِ #پستانک است. سه نوع پستانک (شیشه ای، پلاستیکی ساده و پلاستیکی با کیسه داخلی یک‌بار مصرف) در دو اندازه، کوچک (به ظرفیت ۱۰۰ گرم) و بزرگ (به ظرفیت ۲۰۰ گرم) در بازار وجود دارد. اینجاست که سادگی پایان می‌پذیرد. از آنجا که هر تولیدکننده‌ای تلاش می‌کند تا #محصول خود را از دیگر محصولات متمایز سازد در هر زمینه تنوع بی‌شماری وجود دارد. شما در بازار پستانک های پهن و چاق یا دراز و باریک خواهید یافت. نوع خم شده در وسط و نیز نوع دسته‌دار آن را هم مشاهده خواهید کرد. ایده کلی در پشت انواع طرح های پستانک، ممانعت از ورود هوا به درون معده نوزاد است. پستانک هایی با کیسه داخلی یک‌بار مصرف، در ضمن مکیدن کودک جمع می‌شوند. در دست گرفتن پستانک های خمیده در محل زاویه، از ورود #حباب های هوا به داخل #معده نوزاد، آسان‌تر پیشگیری می‌کند ولی شستن و نظافت آنها سخت‌تر است. شکل پستانک انتخابی جز در مورد راحتی #نظافت و شستن آن و نیز علاقه کودک به آن، اهمیت زیادی ندارد. #مراقبت_از_کودک #مراقبت_جسمی_کودک "منبع: کلید های مراقبت از نوزاد - انتشارات صابرین": https://www.bamano.life/post/19795

در طول دوران نوزادی #دهان کودک اصلی‌ترین قسمت ایجاد لذت و #رضایت اوست. او از مکیدن سینه مادر یا #شيشه و نوشیدن #شیر گرم یا مکیدن انگشت‌ها یا شست خود لذت می‌برد. تقریباً با رسیدن به شش‌ماهگی، او وارد مرحله #دندان درآوردن می‌شود و علاوه بر خوشی و آرامشی که با مکیدن و از راه دهان به آن دست پیدا می‌کند از گاز زدن به اشیای اطراف خود هم لذت می‌برد. البته کودکان فقط برای #لذت و #آرامش هرچیزی را در دهان خود نمی‌گذارند، بلکه آنها از دهان خود برای #کشف کردن نیز استفاده می‌کنند. آنها با چشیدن اشیاء چیزهای مربوط به آنها را یاد می‌گیرند، حالت آنها را احساس و آنها را #آزمایش می‌کنند. تا رسیدن به سن دوسالگی کودک هر چیزی را که با آن بازی می‌کند در دهانش می‌گذارد. او هر چیزی را از روی زمین برمی‌دارد و در دهانش می‌گذارد. حتی بندی را هم که او را روی #صندلی #کالسکه می‌بندد، می‌جود و حتی سعی می‌کند دسته کلیدهای پدر و مادرش را هم در دهان بگذارد. برای کودک در این مرحله مفهوم #خطرناک یا بی‌خطر معنا ندارد. والدین باید به دقت از او #مراقبت کنند. اگر کودکتان در مرحله شناخت دهانی است، شما باید کرک و موهایی که روی زمین می‌ریزد، خرده‌های #نان و #اسباب‌_بازی های کوچک را مرتباً از روی زمین جمع کنید تا او آنها را به طور اتفاقی در دهان نگذارد تا در گلویش گیر کند. همچنین باید مطمئن شوید اشیایی که او در دهانش می‌کند تمیز هستند. شاید از نظر شما این مرحله از رشد طولانی و خسته کننده به نظر برسد اما اگر حتی اشیای بی‌خطر را هم، از دهان کودکتان بیرون بکشید یا به او بگویید که «فقط باید غذا را در دهانش بگذارد» او را از لذت بردن و استفاده از فرصت کشف کردن محروم کرده‌اید. در عوض سعی کنید این حقیقت را بپذیرید که او به این دلیل هر چیزی را در دهانش می‌گذارد که برای کودک، دهان تنها وسیله‌ای است که می‌تواند محیط اطراف خود را بشناسد. #مراقبت_از_کودک #مراقبت_جسمی_کودک "منبع: کتاب راهنمای کامل والدین " :https://www.bamano.life/post/19791

کودک در اولین سالروز #جشن تولدش می‌تواند چند کلمه‌ای ادا کند. الفاظی نظیر: «دا»، «با» و «ما» برای نامیدن مهم‌ترین افراد و اشیاء زندگیش مورد استفاده قرار می‌گيرند. او به‌تدریج #کلمه یا بیشتر را بر زبان جاری می‌کند و چند جمله یا پرسش دو کلمه‌ای را نیز با هم ادا می‌کند. در همان زمان او به‌سرعت معنی کلمات شما را فرا می‌گیرد. کودک می‌آموزد به قسمت‌هایی از بدنش اشاره کند، دستورات ساده را انجام دهد، تصاویر یک کتاب را پیدا می‌کند، به پرسش‌های شما واکنش نشان دهد و حتی وقتی که نمی‌تواند کلمات را بر زبان براند، با #فریاد و #غرولند کردن، اشاره کردن و نشان دادن آنچه منظور اوست با شما و سایرین ارتباط برقرار می‌کند. در طول دومین سال از زندگی کودک می‌توانید کمک به‌مراتب بیشتری به رشد مهارت‌های زبانی کودک بنمایید. تحقیقات نشان داده است کودکانی که والدین و پرستاران آن‌ها به‌طور مرتب و مستقیماً با آنان صحبت می‌کنند- در هنگام رسیدن به سنین #پیش_دبستانی از مهارت‌های زبانی بسیار قوی برخوردارند. در طول روز با کودکتان گفت‌وگو کنید. درباره کاری که انجام می‌دهید حرف بزنید. با استفاده از کلمات کاری را که او انجام می‌دهد تشریح کنید. «من دارم با #قاشق به‌هم می‌زنم. تو هم یک قاشق داری. تو داری با قاشق ضربه می‌زنی.» هنگامی که کودک با اصواتی نامفهوم و گنگ که هنوز به‌صورت کلمات قابل فهم درنیامده‌انده حرف می‌زند، گویی کامل حرف می‌زند، بهتر است واکنش نشان دهید. اجازه دهید دریابد تلاشش برای حرف زدن سودمند و باارزش است. درنتیجه او به تلاش بیشتر تحریک می شود. «قا» «اوه. تو یک قاشق می‌خوای؟ بیا این یکی رو بگیر. همین رو می‌خواستی؟» هنگامی که کودک از یک کلمه استفاده می‌کند کلمه‌ها را به جمله‌های کوتاه گسترش دهید. «بچه؟». «بله اون یه بچه است. بچه داره گریه می‌کنه.» کودکان یک‌ساله هنگامی که بتوانند چیزی را لمس يا مشاهده کنند بهتر می‌آموزند. با او درباره اشیائی که در معرض دید و یا برای #لمس کردن در دسترس قرار دارند صحبت کنید. می‌توانید به‌ اتفاق هم به تصاویر یک #کتاب نگاه کنید و درباره آنچه او می‌بیند، حتی اگر هنوز آمادگی شنیدن #قصه را ندارد، حرف بزنید. صداهای پس زمینه مثل صدای #رادیو و #تلویزیون را در حداقل نگه دارید. شاید شما بتوانید صداهای مزاحم را هنگام صحبت کردن و با شنیدن #موسیقی، از ذهن خود حذف کنید و به فردی که با شما صحبت می‌کند گوش فرا دهید. اما بسیاری از بچه‌های کوچک قادر به این کار نیستند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

اگر کودکتان دارای خلق و خوی عموما مثبت است، حتماً می‌دانید چه اندازه #خوشبخت هستید. هنگامی که کودک اغلب اوقات #لبخند میزند یا با صدای بلند می‌خندد، تحمل اوقات سخت و غیرقابل اجتناب روزانه برای هر دوی شما بسیار آسان‌تر است. در هرصورت، به یاد داشته باشید کودکان عموماً #شاد، مانند کودکان بسیار #سازگار، ممکن است برچسب #بی_قید، #سهل‌_انگار و #راحت‌_طلب زده شود که «هيچ‌چیز، هیچ‌وقت او را ناراحت نمی‌کند». داشتن شخصیت خلقی مثبت در کنار آمدن با فراز و نشیب‌های زندگی، یک امتیاز است، اما شما باید نسبت به مسئله #حساسیت زیادی به خرج دهید و اوقاتی را که کودک ناراحت است ولی هنوز شادمانه عمل می‌کند، درک کنید. حتماً تاکنون متوجه شده‌اید درصورتی‌که کودک شما دارای خلق و خوی عموماً منفی است، گذراندن روزها با یکدیگر، مشکل است. اغلب والدینی که کودکانی با این خصوصیت خلقی دارند، اظهار می‌دارند تمام افراد خانواده، بسیار پرتنش با این خصوصیت خلقی کنار می‌آیند. اگر یک یا هر دوی والدین دارای خصوصیت خلقی عموما مثبت باشند، هنگامی که اتفاق ناخوشایندی در حال وقوع نباشد، درک #کودک_غمگین برایشان آسان نیست. والدین ممکن است احساس #تقصیر، #خستگی یا حتی #عصبانیت نمایند. سایر والدین ممکن است این خصوصیت منفی خلقی را مشابه خلق و خوی خود بدانند. اگر پدر پا مادر در مقابل انتقال این خصوصیت به کودکش، #احساس_مسئولیت نماید یا حالت تدافعی به خود بگیرد، لذت بردن والدین و کودک از یکدیگر ممکن است بسیار مشکل شود. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318