در این مورد نحوه برخورد پدر و مادر اهمیت زیادی دارد، آن ها به هیج وجه نباید از روش های مستقیم مثل امر و نهی یا گفتن اینکه " تو #کثیف شده ای و بوی بد می دهی" استفاده کنند، بلکه بایستی سعی کنند از روش های غیر مستقیم استفاده کنند و کودک را به سمت #حمام رفتن و تمیزی ترغیب کنند. مثلا به او بگویند " می خواهیم حمام برویم، می خواهی عروسکت را بیاوری؟ یا می خواهی تشت آب را پر از آب کنیم و #قایق درست کنیم؟" یا مثلا بگویند "قبل از #بازی خود را بشوییم یا بعد از بازی؟" اگر کودک از تنهایی رفتن به حمام می ترسد، می توانند با لباس وارد حمام شوند و با او بازی کنند و او را بشویند. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

هر فضایی به طور طبیعی باید و نبایدهایی دارد، همین که کودک در فضای #مدرسه یا #مهد قرار می گیرد محدودیت هایی برایش ایجاد می شود و خودش نیز متوجه آن است. پذیرش باید و نبایدها در بدو ورود به مدرسه برای کودکان مطلوب است و جای نگرانی نیست. در عین حال پیش از #دبستان و پس از ورود به آن می شود #قانون هایی را به بچه ها پیشنهاد داد مثلا بچه ها موافقید #زباله ها را در #سطل_زباله بیاندازیم؟ در این راستا می شود شعری خواند و سطل را جذاب کرد. یا اینکه بچه ها موافقید هرکس خواست بیرون برود به من بگوید و اجازه بگیرد؟ یا اینکه دوست دارید #نقاشی بکشید یا #کاردستی درست کنیم؟ و یا از آنها پرسید برای اینکه بتوانند اسباب بازی هایی را که با آنها بازی کرده اند، دوباره پیدا کنند، چه پیشنهاداتی را دارند، بعد با مشارکت خود آنها به پیشنهاداتشان عمل کرد. با این پیشنهادات می توان در عین آزادی ، کودک را با رضایت خودش محدود کرد. بچه ها را کلا بدون هیچ باید و نبایدی #آزاد نمی گذاریم، ولی #محدودیت ها باید بدون #اجبار باشد و کودک خودش با طيب خاطر قانون را بپذیرد. در واقع در این سن باید کودک احساس #آزادی داشته باشد نه اینکه آزاد باشد. می توان کودک را با بازی و قصه آموزش داد ولی توقع اجرای آن را از کودک نداشت. باید و نبایدهای ما یا باید حکم خدا و قرآن باشد یا حکمتی پشت آن باشد و سخت گیری بی جا نباشد. بچه ها وقتی به روال طبیعی پیش بروند خود به خود علاقمند به رعایت باید و نبایدها می شوند . #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

آنچه ما درباره #تربیت_دینی فکر می‌کنیم لزوما چیزی نیست که باید به کودک در این سن آموزش داد. آموزش احکام، توحید، عبادت و شریعت مربوط به این سن نیست. مقدمه آموزش معارف و فهم آن، رابطه عاطفی خوب با پدر و مادر و مشاهده رفتارهای دینی است. در محیط طیّب بودن و در معرض دیدنی‌ها و شنیدنی‌های طیّب بودن؛ اینها همگی مقدمه #خداشناسی و #توحید هستند. اگر #آموزش را زودتر از موعد شروع کنیم، مانع از شکل‌گیری تفکر و احساس نیاز در کودک می‌شویم. نکته دوم اينکه باز نشدن مفاهیم انتزاعی به این معنا نیست که اصلا از خدا و #قرآن و... صحبتی نکنیم، اتفاقاً #حفظ_قرآن در این سنین در صورتی که همراه با میل و رغبت کودک باشد و کودک نسبت به آن کراهت نداشته باشد بسیار عالی است و سبب انس کودک با قرآن و کلمات طیّب می‌شود. ما درباره خدا و امام و... می‌توانيم با کودک صحبت کنیم ولی مسائل را متناسب با سطح درک و فهم کودک برایش توضیح می‌دهیم. مشاهده #نماز خواندن والدین در تربیت دینی کودک بسیار موّثر است و سبب انس او با نماز می‌شود. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

روانشناس نمی تواند قبل از سن ۴ سالگی تشخیص #بیش_فعالی بدهد. بعدها هم اگر چنین تشخیصی بدهند، بیش فعالی به مرور زمان تا حد زیادی بهتر می شود و بخش کمی از آن ممکن است باقی بماند که اسم #اختلال به خود می گیرد. در سنین ۴-۳ سالگی هر قدر پدر و مادر بیشتر کودک را #تکریم کنند، در #آغوش بگیرند، ببوسند و به او #محبت کنند، احتمال اینکه رفتارهای کودک اصلاح بشود بیشتر می شود. به این منظور، محبت کردن به این کودکان پرتحرک، باید مکرر و زیاد در طول روز انجام شود که تفاوت واضحی با وضعیت عادی داشته باشد. در مورد کارهای خطرناک کودک گاهی لازم است #تنبیه کوچکی صورت بگیرد، مانند #محروم شدن از چیزی، به اتاق رفتن و فکر کردن، #ترشرویی والدین و...، این کارها در کنار محبت شدید و زیاد می تواند کمک کننده باشد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ

برای دخترها توصیه نمی‌شود، زیرا دختران باید برای ویژگی‌هایی آماده شوند که با این #ورزش‌ ها سازگاری ندارد. اما این ورزش‌ها مثل #کاراته و #تکواندو و ... که بیشتر با روحیات مردانه سازگار است، با رعایت شروطی به پسرها توصیه می‌شود: اول: داشتن علاقه دوم: داشتن توان جسمی سوم: داشتن مربی خوب. مربی مهمتر از ورزش است. زیرا مربی و محیط اثرات تربیتی را القا می کند. والدین باید بررسی کنند که #فضا، #مربی و بچه‌ها مناسب باشند. لذا در صورت محقق بودن شروط فوق، این ورزش‌ها به پسران توصیه می‌شود. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ "منبع: کتاب پرسش و پاسخ":https://www.bamano.life/post/18179

در مورد #تکالیف بایستی کودک را آزاد بگذارند و اجازه دهند تا آزمون و خطا کند. کودک می‌تواند در اين سنین به سمت انتخاب درست پیش برود یا نرود. اگر والدین فشار درسی و آموزشی به کودک بیاورند باعث عدم ایجاد #علاقه و #تمرکز در کودک می‌شود. #آموزش در همه سنین باید با #آرامش خاطر و میل کودک و نیز با تجربه و عمل همراه باشد. یک علت بی‌علاقگی کودک به #تکلیف این است که آن تکلیف جذاب نیست و لذا کودک حق دارد که تکلیف را انجام ندهد. بخشی از آن نیز برمی‌گردد به اينکه تکلیف فراتر از توان کودک است و کودک توانایی انجام آن را ندارد یا ممکن است به این علت باشد که کودک هنوز به سنی نرسیده که بتواند شیطنت‌ها و فعالیت‌ها و #انرژی زیادش را کنترل کند و بنشیند و تکلیف انجام بدهد. بنابراین تا وقتی این فهم در کودک فعال نشود و محبت معلم در دل او جای نگیرد و احساس نیاز به یادگیری در او ایجاد نشود، از انجام آن به نوعی طفره می‌رود. انجام تکالیف مسأله‌ای است که نیاز به بررسی موردی دارد ولی در بیشتر موارد نباید کودک را تحت فشار قرار داد و باید فرصت بدهیم اين فهم در کودک ایجاد شود که انجام تکلیف برای من مفید است. البته #معلم هم در ایجاد این فهم نقش مهمی دارد. #تربیت_کودک #پرسش_و_پاسخ