بعد از یک‌ساله شدن فرزندتان، متوجه خواهید شد الگوهای #خواب او به‌طور فزاینده‌ای منظم می‌شوند، کودک یک‌ساله در هر ۲۴ ساعت حدود ۱۳-۱۴ ساعت خواهد خوابید. کودک یک‌ساله، به‌طور طبیعی ۱۰-۲ ساعت در طول شب می‌خوابد و در طول روز دو نوبت #خواب_کوتاه خواهد داشت. اولین مرحله خواب حدود دو ساعت بعد از #بیدار_شدن در صبح و دومین مرحله خواب در بعدازظهر است. گاهی در طول این سال، کودک ممکن است صبح بیدار بماند ولی در بعد از ظهر به مدت طولانی بخوابد. در زمان رسیدن به دومین جشن تولدش، نیاز کلی او به خواب به‌ اندازه سابق يا کمی کمتر خواهد بود ولی احتمالاً در بعد ازظهر یک خواب یک تا سه‌ساعته خواهد داشت. این مقدار، میانگین خواب مورد نیاز است، درحالی‌که بعضی کودکان کمتر و عده‌ای بیشتر از بقیه به خواب احتیاج دارند. درهرصورت کودکانی که به اندازه کافی نمی‌خوابند، اغلب #بدخلق و بهانه گیر می‌شوند، نه #خسته. اگر به نظر می‌رسد کودکتان به خواب کمتری نیاز دارد ولی غالبا بدخلق است، شاید لازم باشد به #عادات_خواب او نگاهی بیندازید. برای اينکه کودک به اندازه کافی بخوابد و از الگوهای خواب خوبی برخوردار شود باید کارهای عادی شب را طوری برنامه‌ریزی کنید که به #آرامش او لطمه‌ای نزند و او را برای رفتن به #رختخواب آماده کنید. اگر کودکان زمان خواب مشخصی داشته باشند بهتر می‌خوابند. سعی کنید زمانی را برای خواب انتخاب کنید که هم برای شما و هم برای کودکتان مناسب باشد. والدین شاغلی که در طول روز از کودکانشان دور هستند، در مقایسه با والدینی که در طول روز می‌توانند کودکانشان را ببینند، غالبا میل دارند فرزندشان مدت بیشتری بیدار بماند. به‌هرحال کودکی که تا دیروقت بیدار می‌ماند از شدت #خستگی زیاد #تحریک‌_پذیر و #عصبانی می‌شود. برای پیشگیری از چنین حالتی به سرنخ‌هایی که کودک می‌دهد توجه کنید؛ اگر چشم‌هايش را می‌مالد یا #سست و #بی‌_حال به‌نظر می‌رسد، کودک برای خواب آماده است، حتی اگر بعد از وقوع چنان حالاتی بعد از مدت کوتاهی مجددا تجدید قوا کند و سرحال و #قبراق شود. #مراقبت_از_کودک #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

تغییرات فیزیکی، رشدی و عاطفی که در کودک دوازده تا بیست و چهارماهه پیش می‌آید، ممکن است برای هر پدر یا مادری، #تغذيه کودک را به یک مسئله تبدیل کند. بسیاری از والدین از نوع واکنش و تغییر #اشتها و الگوهای تغذیه‌ای مورد انتظار در طول دومین سال زندگی طفل، اطلاع کافی ندارند. کودکی که توقع می‌رود با میل و اشتیاق به غذا خوردن واکنش نشان دهد، تبدیل به کودکی سرسخت و لجوج نسبت به این امر می‌شود. احساس رضایتی که شاید از خوش‌اشتهایی کودکتان داشته‌اید، ممکن است با مشاهده بی‌نظمی در خوردن و غیرقابل پیش‌بینی شدن اشتهای او از بین برود. اگر سعی کنید کودک در حال #رشد خود را مانند یک نوزاد تغذیه کنید، عملاً با مخالفت او مواجه می‌شوید. چون در طول روز چندین بار به کودک خود غذا می‌دهید، الگوهایی که ایجاد می‌کنید، همراه با رشد نظر او نسبت به غذا خوردن، اهمیت زیادی خواهند داشت. آنچه فرزندتان به‌عنوان یک طفل درباره غذا خوردن می‌آموزد بر چگونگی تغذيه او به‌عنوان کودکی بزرگ‌تر و نیز بعدها به‌عنوان یک فرد #بالغ اثر خواهد گذاشت. همچنین در این سن، کودک میل دارد در غذا دادن به خودش همکاری فعال داشته باشد. نیاز کودک به استفاده از دست‌ها و مهارت یافتن در انجام حرکات دقیق و ظریف و تنظیم کار هماهنگ ماهیچه‌های کوچکش، او را مصمم می‌کند شخصاً غذا بخورد؛ آن هم با #انگشت‌ هایش و گاهی نیز با یک #قاشق. حتی اگر بسیار #گرسنه باشد، خوردن قطعات بسیار ریز غذایی را که شخصاً می‌تواند به دهان برد به قاشق بزرگ پر از غذایی که شما به او پيشنهاد می‌کنید، ممکن است ترجیح بدهد. چنانچه بتوانید قطعات کوچک غذا را به اندازه‌ای که بتواند با دست میل کند، جلویش بگذارید، به‌صورتی که احساس کند شخصا غذا می‌خورد احتمالاً در حالی‌ که سرگرم است به شما اجازه می‌دهد گاه‌گاهی قاشقی غذای دیگر به او بدهید. اگر به‌صورت غیر رسمی ولی مشتاقانه یاریگر او باشید، کودکتان از اينکه به شما اجازه می‌دهد در غذا خوردن کمکش کنید، لذت می‌برد؛ همان‌طور که به شما اجازه می‌دهد با او و #اسباب‌_بازی‌ هایش بازی کنید. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

کودک در اولین سالروز #جشن تولدش می‌تواند چند کلمه‌ای ادا کند. الفاظی نظیر: «دا»، «با» و «ما» برای نامیدن مهم‌ترین افراد و اشیاء زندگیش مورد استفاده قرار می‌گيرند. او به‌تدریج #کلمه یا بیشتر را بر زبان جاری می‌کند و چند جمله یا پرسش دو کلمه‌ای را نیز با هم ادا می‌کند. در همان زمان او به‌سرعت معنی کلمات شما را فرا می‌گیرد. کودک می‌آموزد به قسمت‌هایی از بدنش اشاره کند، دستورات ساده را انجام دهد، تصاویر یک کتاب را پیدا می‌کند، به پرسش‌های شما واکنش نشان دهد و حتی وقتی که نمی‌تواند کلمات را بر زبان براند، با #فریاد و #غرولند کردن، اشاره کردن و نشان دادن آنچه منظور اوست با شما و سایرین ارتباط برقرار می‌کند. در طول دومین سال از زندگی کودک می‌توانید کمک به‌مراتب بیشتری به رشد مهارت‌های زبانی کودک بنمایید. تحقیقات نشان داده است کودکانی که والدین و پرستاران آن‌ها به‌طور مرتب و مستقیماً با آنان صحبت می‌کنند- در هنگام رسیدن به سنین #پیش_دبستانی از مهارت‌های زبانی بسیار قوی برخوردارند. در طول روز با کودکتان گفت‌وگو کنید. درباره کاری که انجام می‌دهید حرف بزنید. با استفاده از کلمات کاری را که او انجام می‌دهد تشریح کنید. «من دارم با #قاشق به‌هم می‌زنم. تو هم یک قاشق داری. تو داری با قاشق ضربه می‌زنی.» هنگامی که کودک با اصواتی نامفهوم و گنگ که هنوز به‌صورت کلمات قابل فهم درنیامده‌انده حرف می‌زند، گویی کامل حرف می‌زند، بهتر است واکنش نشان دهید. اجازه دهید دریابد تلاشش برای حرف زدن سودمند و باارزش است. درنتیجه او به تلاش بیشتر تحریک می شود. «قا» «اوه. تو یک قاشق می‌خوای؟ بیا این یکی رو بگیر. همین رو می‌خواستی؟» هنگامی که کودک از یک کلمه استفاده می‌کند کلمه‌ها را به جمله‌های کوتاه گسترش دهید. «بچه؟». «بله اون یه بچه است. بچه داره گریه می‌کنه.» کودکان یک‌ساله هنگامی که بتوانند چیزی را لمس يا مشاهده کنند بهتر می‌آموزند. با او درباره اشیائی که در معرض دید و یا برای #لمس کردن در دسترس قرار دارند صحبت کنید. می‌توانید به‌ اتفاق هم به تصاویر یک #کتاب نگاه کنید و درباره آنچه او می‌بیند، حتی اگر هنوز آمادگی شنیدن #قصه را ندارد، حرف بزنید. صداهای پس زمینه مثل صدای #رادیو و #تلویزیون را در حداقل نگه دارید. شاید شما بتوانید صداهای مزاحم را هنگام صحبت کردن و با شنیدن #موسیقی، از ذهن خود حذف کنید و به فردی که با شما صحبت می‌کند گوش فرا دهید. اما بسیاری از بچه‌های کوچک قادر به این کار نیستند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

اگر به کودکتان هنگام بازی توجه کنید، متوجه خواهید شد او اغلب بسیار جدی، با آنچه که انجام می‌دهد درگیر می‌شود. چه مشغول #آزمایش کردن یک #ماشین اسباب‌بازی و جلو و عقب بردن آن روی سطح میز باشد چه سرگرم کوبیدن چند #قاشق به یکدیگر و یا بازی با دکمه‌های دستگاه #تلویزیون. در این سن، کودک شبیه دانشمندی است که قبل از رسیدن به نتیجه باید به آزمایش بپردازد. ولی در هرصورت، برخلاف #دانشمند که می‌تواند از #تجربه دیگران بیاموزد، کودک یک‌ساله در هنگام آموختن به تجربیات شخصی خود نیاز دارد. به‌علاوه به علت اینکه هنوز #حافظه کودک در مقایسه با کودکان بزرگ‌تر ضعیف‌تر است، برای یادگیری باید کارها را بارها و بارها تکرار کند. کودک ممکن است یک اسباب‌بازی #پلاستیکی را در دست بگیرد و به میز بکوبد. از این کوبش صدای جالب توجهی ایجاد می‌شود. بنابراین کودک آن را تکرار می‌کند. او هر بار این کار را شدیدتر تکرار می‌کند و به تغییر ایجاد شده در صدا گوش فرا می‌دهد. بعد ممکن است اسباب‌بازی دیگری بردارد و به میز بکوبد و به اختلاف #صدا و احساسی که در او به‌ وجود می‌آید توجه کند. بعد از آزمایش با چند اسباب‌بازی، احتمالا یک #فنجان پلاستیکی را برمی‌دارد و چندین بار به میز می‌کوبد. سپس وسیله‌ای غیر از #اسباب‌_بازی را به میز می‌کوبد. شما ممکن است ضربات آرام را نادیده بگیرید ولی وقتی #ضربه شدیدی وارد می‌کند و صدای بلندی تولید می‌شود، جلوی او را بگیرید. از دیدگاه کودکتان هر بار که او ضربه‌ای می زند چیز جالب توجهی می آموزد. برای او مهم نیس که بقیه نسبت به صدای تولید شده و یا رفتارش چه تصوری دارند. جای شگفتی نیست که کودک یک‌ساله، آنچه را که به‌ نظر شما تکرار عمل قبلی است مکرراً انجام می‌دهد. از نظر او کارها هر بار متفاوت و جالب توجه هستند. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

اگرچه #اولین_قدم فرزندتان از نظر احساسی برای شما اهمیت فراوانی دارد ولی زود به‌ راه افتادن يا تاخیر در آن اثری در موقعیت‌های آتی کودک ندارد. یک کودک سالم معمولاً بین سنین نه تا هفده‌ماهگی شروع به راه رفتن می‌کند. یک کودک دوازده‌ماهه معمولی «تاتی کردن» یعنی #قدم_برداشتن با کمک گرفتن از اشیائی مانند یک #میز کوتاه یا لبه یک #صندلی را می‌آموزد. اگر برای #راه_رفتن مجبور باشد دست‌هایش را بالا بگیرد شاید هنوز نتواند درحالی‌که دست‌های شما را گرفته است راه برود. قبل از برداشتن #اولین_گام لازم است کودک ایجاد #تعادل و پایداری روی بدن و پاهایش را بیاموزد. اغلب کودکان از این طریق می‌توانند وضعیت‌هایی را که بیشتر احساس #امنیت می‌کنند، بیابند. تا زمانی که کودکتان آمادگی لازم را برای راه رفتن به دست نیاورده هیچ گونه کمکی از دست شما برنمی‌آید. زمان راه افتادن کودک به رشد عوامل درونی او بستگی دارد و نه عوامل بیرونی. توجه کنید تا هنگامی که کودک آمادگی لازم را برای راه رفتن به‌دست نیاورده، او را مجبور به انجام چنین کاری نکنید، کاملاً او را از شکست در این تجربه برحذر بدارید. هیچ دلیلی وجود ندارد به والدینی که کودکشان دیر به راه می‌افتد گفته شود از #بغل کردن کودکشان خودداری کنند تا #تنبل بار نیاید. به‌ هر صورت پدر یا مادر می‌توانند از تلاش‌های کودک برای یادگیری راه رفتن به نحوی که #اعتماد_به‌_نفس مداومی به‌وجود بیاورند، #حمایت کنند. وقتی کودکتان سعی می‌کند سرپا بایستد، تاتی تاتی کند و راه برود، می‌توانید محیط امنی همراه با کشف، #تشویق و #دلگرمی #آرامش‌_بخش و واکنشی که بازتاب لذت او از این دستاوردش باشد در اختیار او قرار دهید. هنگامی که کودک بدون دست گرفتن به چیزی، به‌طور مستقل اولین گام‌های خود را برمی‌دارد؛ و تلوتلو خوران با پاهای گشاده و راه رفتن #اردک‌ وار تابلویی از راه رفتن کودک نوپا را به‌وجود می‌آورده شما درخشش شوق و ذوق را در صورت او مشاهده خواهید کرد. پس از مدتی شاهد دست و پنجه نرم کردن او برای برداشتن گام‌های محکمی که بیش‌ از حد تحمل و توان جسمانی اوست، خواهید بود. کودک یک‌ ساله تازه به‌راه افتاده، ممکن است به خوابیدن، خوردن یا بازی با اسباب‌بازی مورد علاقه‌اش - اگر این کارها به منزله #اتلاف_زمان تمرین راه رفتن برای او باشد - بی میل شود. خلق او ممکن است شکننده و از تلاش برای مهارت یافتن در انجام کار خسته و آزرده شود. البته هم‌زمان با رشد مهارت‌ها، خلق و خوی او نیز بهبود خواهد یافت. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک " منبع: کلید های رفتار با کودک یک ساله - انتشارات صابرین " : https://www.bamano.life/post/20318

در این سال از زندگی، روزی کودک یک‌ساله‌تان به شما می‌نگرد و می‌گوید «نه!». او احتمالا از ماه‌ها پیش به روش‌های غیرکلامی به شما «نه» می‌گفته است. آیا اولین باری را که قاشق پر از غذایی به دهانش بردید و او روی برگرداند، به‌خاطر می‌آورید؟ این عملی است که همه ما می‌دانیم به معنی «نه!» است. به‌محض اینکه کودک یک‌ساله‌تان بتواند «نه» بگوید، احتمالا با افزایش تعداد مواردی که او در مقابل شما مقاومت می‌کند روبه‌رو خواهید شد. برای تعریف این نوع مقاومت  اصطلاح #رفتار_مقابله_گرانه به کار می‌رود چون گاهی والدین احساس می‌کنند، در مقابل هر پیشنهادی، کودک به انجام خلاف آن تمایل دارد. نیازی نیست درباره موضوعات بی‌اهمیت، به جنگ و جدال بپردازید. اگر کودکتان را وادار کنید تسلیم شود او #عصبانی‌ تر شده و #مقابله‌_به_مثل بیشتری خواهد نمود و چنانچه شما تصمیم به #تسلیم شدن بگیرید، به‌خاطر نحوه طرح موضوع در ابتدای کار احساس حماقت خواهید کرد. برای پیشگیری از برخوردهای شدید، دادن #حق_انتخاب بین دو مورد به کودک، یکی از راهبردهای مهم تلقی می‌شود. به‌جای پرسش «شیر میل داری؟» بپرسید. «شیر را در فنجان قرمز می‌خواهی یا آبی؟» از او نخواهید انتخاب بی‌دلیل انجام دهد: «دلت می‌خواهد همین الان بخوابی یا بعدا؟» پرسیدن چنین مطلبی از یک کودک بسیار #خسته و #بدخلق عادلانه نیست. چنانچه والدین بتوانند با #منفی‌_گرایی کودکشان به‌طور عادی رفتار کنند، متوجه خواهند شد که #خونسرد بودن در هنگام روبه رو شدن با #طغیان و #سرکشی، آسان‌تر خواهد بود. وقتی یک‌ساله ی شما کلمه «نه!» را بر زبان می‌راند، ببینید آیا واقعاً در مقابل چیزی که حق مقاومت دارد ایستادگی می‌کند؟ اگر از خوردن پوره‌اش یا پوشیدن #جوراب‌ های صورتیش، یا #بوسیدن عمه اش خودداری می‌کند، به تمایل او #احترام بگذارید. اما اگر از نشستن روی صندلی مخصوص بچه در #اتومبیل، تعویض پوشک یا بر زمین گذاشتن #قیچی‌ ای که در کشوی میز تحریر پیدا کرده است مقاومت کند، شما باید در مقابل او محکم و #ثابت‌_قدم باشید. در چنین حالاتی، حفظ #آرامش بدون توجه به نوع موضوع، مفید و موثر خواهد بود. #روانشناسی #رفتار_کودک #مدیریت_رفتار_کودک "منبع: کتاب کلید های رفتار با کودک یک ساله " : https://www.bamano.life/post/20318