#کودک_راحت: در نوزادی به سرعت با برنامه های روزمره، خو می گیرد. در مجموع #سرحال است و به راحتی با تجربیات تازه سازگار میشود. #کودک_دشوار: برنامه های روزمره #نامنظم دارد، تجربیات تازه را به کندی قبول می کند و به صورت منفی و شدید واکنش نشان می دهد. #کودک_کندجوش: نافعال است، واکنش های ملایم و کند به محرک های محیطی نشان می دهد، خلق منفی دارد و به کندی با تجربیات تازه سازگار میشود. *توجه کنید 35% کودکان در هیچ یک از این طبقات جای نگرفتند و در عوض آمیزه ای از خصوصیات #خلق_و_خو را نشان می دهند.

. هرگاه #خواب ترسناكي #كودک شما را اذيت مي كند از او بخواهيد آنچه را كه در خواب ديده #نقاشي كند. سپس بگذاريد تمام چيزهايي را كه در نقاشي اش كشيده براي شما توضيح دهد. پاي حرف هاي كودكتان بنشينيد تا درباره #هيولا يا صحنه ترسناكي كه در خواب ديده است دقيقاً توضيح دهد. با اين روش به تدريج تلخي آن خواب را از او بگيريد. وقتي كودک در روشنايي روز خواب ِ بد خود را تعريف مي كند وحشت و هراس آن #كابوس رنگ مي بازد و از بين مي رود. همچنين كودک مي تواند خواب هاي قشنگ خود را هم نقاشي كند. به كمك ترسيم خواب هاي قشنگ، #بچه مي تواند خواب خود را بسط دهد و شما هم بدين ترتيب مي توانيد از روي اين #رويا هاي زيبا در شب هاي آينده #قصه هاي خوبي براي او نقل كنيد.

شاید این یکی از سوالاتی باشد که تقریبا تمام بچه‌ها از والدینشان می‌پرسند و آنها را با یک معضل مواجه می‌کنند. بچه‌ها تا قبل از 7سالگی هنوز قدرت انتزاع ندارند فلذا نمی‌توان از آنها انتظار داشت بفهمند خدا هست ولی دیده نمی‌شود یعنی چه! آنها می‌خواهند خدا را تصور کنند، بدانند کجا زندگی می‌کند، چه می‌خورد و چه‌طور حواسش به همه جا هست؟ جواب والدین به این پرسش‌ها اهمیت به سزایی در شکل‌گیری تصور کودکان دارد و مبنایی برای تصورات و باورهای بعدی او خواهد شد. پس مهم است بدانیم چگونه به خطا نرویم و آنها را هم دچار اشتباه نکنیم. خیلی از بچه ها وقتی دو سه سالشون میشه و میبینن که ما خدا رو شکر میکنیم، از خدا کمک میخوایم و کارایی رو برای رضایت خدا انجام میدیم، براشون سوال میشه، پس این #خدا چه شکلیه؟ - بابا! خدا کجاست؟ -خدا همه جا هست. هرجایی که تو باشی و ما باشیم. -چرا نمیبینمش؟ از کجا میفهمیم هست؟ -ممم...سوال خوبیه! راستی به نظرت مامانت ناهار چی درس کرده؟ -قیمه! -تو دیدی؟ -نه ولی بوی قیمه داره میاد! -مگه تو بوی قیمه رو میبینی؟ -نمیبینم! -از کجا پس میفهمی هست. - ... -حسش کردی، نه؟ -اوهووم -ما خدا رو نمیبینیم ولی حسش میکنیم. -خدا چه شکلیه؟ -خدا مثل یه #نور قشنگ... که همه جا هست... -تو میبینیش؟ -نه! منم حسش میکنم. خدا تو رو به ما داده و ما خیلی بابت این ازش ممنونیم ☺ سعی کنید خیلی این بحث رو کش ندید چون بچه ها سوالای عجیب و غریب میپرسن! اما طوری هم رفتار نکنید که فک کنه دارید می پیچونیدش و یادتون باشه قرار نیست تا ته سوالاش و جواب بدین! تا یه جایی جواب بدین و باهاش بحث کنید تا با هم به یه نتیجه برسید، اما خوبه که ذهنش کمی هم درگیر ماجرا بمونه. و همین که وقفه کوتاهی شد موضوع رو سمت دیگه ای ببرین؛ مثلا: خب حالا میتونیم بریم ببینیم مامانت برای آماده کردن میز چه کمکایی میخواد!

. شاید شما هم مثل من درگیر #بدخوابی و #بی_خوابی فرزندانتان باشید و گاهی مستاصل شوید از دستشان! من هم مدت زیادی را درگیر این مشکل بودم و حالا فکر می کنم راه آن را پیدا کردم. در ابتدا، مهم است که بچه ها #ساعت_خواب مشخصی داشته باشند و البته تنظیم این ساعت در هر خانواده ای می تواند متفاوت باشد. مثلا اگر در خانه شما ساعت 9 تازه همسرتان به خانه باز می گردد، اشتباه است که بخواهید فرزندتان هم ساعت 9 به خواب برود. قاعدتا بچه ها دوست دارند مدتی را کنار پدرشان بگذرانند. به علاوه، مهم است که #خانواده فرصتی را کنار هم بگذرانند و باهم گفتگو کنند و هنگام صرف #شام، زمان مناسبی خواهد بود. نیم ساعت تا یک ربع قبل از ساعت خواب توافق شده، به بچه ها یادآوری کنید ساعت خوابشان است و باید کم کم آماده رفتن به تخت بشوند. #مسواک زدن حس طراوتی را خواهد داشت که موجب آسودگی می شود، پس حواستان باشد هرگز از قلم نیفتد. همچنین بهتر است بچه ها برای خواب، #لباس راحتی داشته باشند که با پوشیدن آن، مفهوم زمان خواب تداعی شود. #نور اتاق را حتما تنظیم کنید؛ اگر بچه ها #ترس خاصی ندارند، بهتر است موقع خواب، اتاق #تاریک باشد و چراغی #روشن نماند. محیط شلوغ و به هم ریخته، #آرامش ذهنی را مختل، و خواب آرام را سلب می کند. حواستان باشد بچه ها محل خوابشان را مرتب کرده باشند. اگر اتاق خواب بچه ها مشترک است، برنامه آنها را طوری تنظیم کنید که همگی باهم به تختخواب بروند. بچه ها مشوق های خوبی برای هم هستند و به هوای یکدیگر خیلی راحت تر به خواب می روند. حتی اگر قبل از خواب چند دقیقه سر جاهایشان باهم بگومگو و #شیطنت داشته باشند، اما باز هم به خواب رفتن یکدیگر کمک خواهند کرد. بعضی از شب ها شما هم با آنها به اتاقشان بروید و با داستان و #قصه به خواب رفتنشان کمک کنید. این کار را بگذارید برای وقت هایی که بچه ها برای خوابیدن لجبازی می کنند یا هنوز خوابشان نگرفته. حتی اگر خوابش نمی آید، باید بداند که ساعت خوابش باید به تختش برود. می تواند صرفا دراز بکشد و به یک قصه گوش کند. یادتان باشد خانه شما پادگان نیست. می توان گاهی به بچه ها آوانس داد و علاوه بر آن، برای قانون گذاشتن دقت های لازم را داشته باشید که زیادی سخت گیرانه نباشند.

. ادامه از پست قبلی : #راهکار این گفته را خیلی شنیدیم که #مادران در جواب این راهکارهای ساده ما گفتند: وای چقدر شما ساده اید. واقعا تصور می کنید با این جواب او قانع شود و دست از #لجبازی بردارد؟ در #پاسخ مادران فقط می گوییم کمی صبوری کنید و امتحان کنید. شاید برایتان عجیب باشد اما اگر از راه درستش با بچه ها وارد تعامل شوید، اوضاع بهتر از آنی که فکر می کنید پیش می رود. فقط چند بار امتحان کنید و به اصطلاح زود پا پس نکشید. شما هم می توانید تجربیاتتان را با ما در میان بگذارید تا درباره آن ها بحث کنیم.

. پارسای ۳ ساله م و پدرش عصر امروز رفتن باهم #بادبادک هوا کنن! گفتگوی جالبی بینشون اتفاق افتاد که بعدا پدرش برام تعریف کرد. اونجا وقتی بادبادک و می فرستن هوا و همینطور که داشتن اون و توی آسمون دنبال می کردن، پارسا می پرسه : بابا چرا آسمون آبیه؟ پدرش میگه: خب، اگه آبی نبود چه رنگی می شد مثلا؟ - نمیدونم... مثله رنگ زمین - زمین چه رنگیه؟ - سبز - مم...الان زمین زیر پات سبزه؟ - نه! سیاهه! - البته این طوسیه... خب پس هرجای زمین یه رنگه - خب هر جای آسمونم یه رنگ باشه! مثل #رنگین_کمان! - خب... فک کنم اونوقت آدم سرش درد بگیره که همش بالا سرش رنگی رنگی باشه! - نه اصلا اینجوری نیس! - باشه یه بار امتحان میکنیم - چه جوری؟ - من یه نقاشی با آسمون #آبی میکشم توام یکی رنگین کمانیش و بکش! بعد روش نظر میدیم که ببینیم کدوم حالمون و بهتر میکنه؛ هوم؟ نظرت چیه؟ - موافقم... کی این کار و میکنیم؟ - وقتی برسیم خونه زمانش و باهم معلوم می کنیم ☺ برام جالب بود که پدر پارسا تونسته بود بحث و هدایت کنه و به اینجا برسونه. همیشه لازم نیست شما برای سوالای بچه ها یه جواب علمی و اثبات شده داشته باشین، خیلی وقتا اونا متوجهش نمیشن و یا حتی اصلا خودتون نمیدونین جوابش چیه. میشه طوری با بچه ها گفتگو رو ادامه داد که تجربه گری رو هم در اونها نکشه و ذهنشون جستجوگریش و ادامه بده و درعین حال، از اینکه بحث مهمی با شما داشته کلی ذوق کنه.