به جای سوال کردن و پند دادن، #احساس کودکان را با کلمه ای #تصدیق کنید: 1. کودک: مامان یه نفر #مداد منو دزدیده! مادر: خب وقتی همیشه وسایلتو پخش و پلا میکنی دیگه چه انتظاری داری؟ - نه اینجوری نیس! وقتی می رفتم روی میز بود! - اوه بس کن این بار اولت نیست! صد دفعه تا حالا شده که وسایلتو گم کردی و صد دفعه هم بهت گفتم انقد وسایلتو اینور اونور نذار! تقصیر خودته که حرف گوش نمی دی! - اه ولم کن ! *نتیجه: در بهترین حالت احساس #پشیمانی می کند و در عین حال به شما احساس بدی دارد که اصلا حالش را نفهمیدید! و در بدترین حالت ممکن است دفعه بعد، حتی یک مداد از جایی کش برود تا مورد #توبیخ قرار نگیرد! برای کودکان دشوار است در حالی که کسی آن ها را سوال پیچ می کند یا پند می‌دهد، مثبت و واضح فکر کنند. 2. کودک: مامان یه نفر مداد منو دزدیده! مادر: اه جدی؟ - وقتی می رفتم اون روی میز بود! - هومممم... - این سومین باریه که مدادم گم می شه! - آهاا - از این به بعد وقتی از اتاق برم بیرون اونو توی کشو قایم می کنم! - آفرین! *نتیجه: در بیان ساده "هومم ... آها ... آفرین" کمک بسیاری نهفته است. کلماتی شبیه این ها توام با تصدیق احساسشان، تشویقی است برای کودک تا افکار و احساسات خود را کشف کند و احتمالا راه حل را هم بیابد.

وقتی کارتان را با بدو بیراه گفتن پیش می برید: "- امروز چه سوزی داره هوا! تو هم که یه ژاکت نازک پوشیدی! چقدر باید احمق باشی تو آخه؟ بخدا این کارا رو فقط یه احمق میکنه! - بدار خودم #دوچرخه تو میزون کنم! تو همیشه دست و پا چلفتی بازی درمیاری و فقط کار و خراب تر میکنی! - اه تو واقعا با این طرز غذا خوردن حالم و بهم میزنی! - برای اینهمه کثیف نگه داشتن این اتاق واقعا باید #شلخته باشی!حیوونا اینجوری زندگی نمیکنن که تو میکنی! " و احساسی که در فرزندتان برمی انگیزانید، به گفته خود بچه ها، از این قبیل است: " - حسابش و می رسم! اصلا دفعه دیگه هم ژاکت نمیپوشم! - اون راس میگه! من یه احمقم که از هیچ کاری پس برنمیام! - واقعا که ازش متنفرم! یه دفعه منم اینو بهش میگم! - آره! باز داره شروع می کنه! اصلا چرا به خودم زحمت بدم! " و کم کم #واژگان شما و فرزندتان تغییر میکند و این تغییر در واژگان، مستقیما روی حس شما به یکدیگر و #احترام بین طرفین تاثیر منفی دارد!

آيا فکر مي کنيد اينکه #فرزند شما چندمین فرزند #خانواده باشد، مي تواند بر شکل گيري شخصيت او تاثير گذار باشد؟ در ادامه شما را با ویژگی های فرزندان وسط خانواده آشنا می کنیم. " فرزندان وسط خانواده " نقاط مثبت: #فرزندان_وسط، افرادي خانواده دوست هستند که ديگران از بودن با آن ها لذت مي برند. مهم ترين نياز آنها، آرام نگاه داشتن اقيانوس پر تلاطم زندگي است و شعار آنها " آرامش به هر قيمتي " است. افرادي بسيار آرام و بي سر و صدا، شيرين و دوست داشتني هستند و شنوندگان خوبي به شمار مي روند. مهارت زيادي در حل مشکلات دارند چون هميشه هر دو جنبه ي يک مشکل را بررسي مي کنند و دوست دارند همه را خوشحال کنند. همين مسئله باعث مي شود که مشاوران و ميانجي‌ گران خوبي باشند. نقاط منفي: نسبت به فرزندان اول خانواده، احساس سلطه گري کمتري دارند، اما دوست دارند همه آن ها را ستايش کرده و دوست بدارند يا حداقل با آن ها احساس شادي و خوشبختي کنند. از آنجا که سعي در راضي نگاه داشتن همه دارند، ممکن است به افرادي وابسته تبديل شوند. نمي توانند خوب تصميم بگيرند تا جايي که باعث رنجاندن ديگران مي شود. همچنين براي شکست و اشتباهات ديگران، خود را سرزنش مي کنند.

هیچ کس دوست ندارد شاهد #شکست #فرزند خود باشد اما باید این نکته را در نظر داشته باشید که #اشتباه_کردن بخشی از زندگی است و کودکان از اشتباهاتشان درس می گیرند و بهتر است #والدین به کودک اجازه اشتباه کردن بدهند تا بتواند از اشتباهاتش درس بگیرد. به کودک #فرصت دهید اشتباه کند. به او اجازه دهید دهان شویه را روی دستشویی بریزد، زانوهایش را #زخم کند، توپش را در حیاط #همسایه بیندازد و یا جواب خیلی از سوالات را نداند، البته به این نکته دقت کنید که در مورد کارهای #خطرناک صحبت نمی کنیم و در صورت وجود کوچکترین خطر برای کودک باید وارد عمل شوید اما #اشتباهات ساده، فرصت کسب تجربیات ارزشمندی را به کودک می دهد.

چند دلیل ساده برای #دروغگویی بچه های بالای 5-6 سال وجود دارد. ۱. #جلب_توجه و #محبت (وقتی #دروغ گفت و متوجه شدید برای جلب #محبت شما این کار را کرده، خنثی عمل کنید، زمانی او را مورد محبت قرار دهید که با دروغ گویی اش فاصله داشته باشد و نتواند ربطی منطقی بین آن ها بیابد.) ۲.آرزوهای برآورده نشده (همیشه دلش میخواسته یک مشت بزند توی صورت #دوست قلدرش! حالا برای شما ماجرای دعوایشان را که چه طور این کار را عملی کرده تعریف میکند! او را به دروغگویی متهم نکنید و یا تحقیرش نکنید! از او بپرسید "واقعا این کارو کردی؟ " و اگر همچنان ادامه داد سکوت کنید.) ۳. #ترس از گفتن #حرف_راست (می داند اگر بگوید #گلدان را او شکسته یک دعوای حسابی در راه است. پس می گوید خبر ندارد، بهتر است بگویید برایتان مهم نیست که الان گلدان شکسته و فقط دلتان میخواهد حقیقت ماجرا را بدانید.) ۴. #خیرخواهی برای دیگران (او دیده که دوستش موشک را وسط کلاس پرت کرده اما نمی خواهد رفیقش را به معلم لو بدهد پس می گوید ندیده چه کسی این کار را کرده! به او یاد دهید در این مواقع میتواند بگوید "بله من میدونم ولی اگر اجازه بدین نگم و اونم دیگه این کار و نمیکنه" ) خلاصه: اگر بدانید چرا فرزندتان دروغ می گوید، به جای این جمله های تکراری "خیلی دروغگو شدی دیگه دوست ندارم، این بار که دروغ بگی #دیو میاد سراغت و..." که فقط انواع حس های منفی را به فرزندتان منقل میکند و هیچ کارایی دیگری ندارد، می توانید طوری برخورد کنید که او احساس امنیت کند و این کار را ادامه ندهد.

. ورق بزنید 😊 ۱) خودت تصمیم بگیر: این جمله، شما را از داشتن نقش منفی نجات می دهد، زیرا آن ها می دانند این #تصمیم آن ها بوده که منجر به این نتیجه شده است. به این ترتیب #کودک مسئول عمل خودش است. ۲) من تو را #دوست_دارم ولی این کار تو را نمی پسندم: اگر می خواهید لفظی را به کودک بیاموزید، کار خوب و بد را برایش مشخص کنید. به او بیاموزید ما کار خوب و کار بد داریم، نه بچه خوب و بچه بد. ۳) از تو می خواهم مشکل مرا حل کنی: اگر کودک کاری را انجام می دهد که باعث رنجش شماست، به او بگویید که دچار مشکل شده اید و از او بخواهید در حل مشکل به شما کمک کند. ۴) احساس تو را درک می کنم: وقتی کودک #عصبانی است جملاتی را به کار می برد تا دیگران را متوجه #احساس خود کند. مثلا ً می گوید: “از تو متنفرم” یا “خیلی بدی” این تنها جملاتی است که همه ذهن او را پرکرده. شما می توانید به او کمک کنید تا جمله مناسب را به کار ببرد. منبع: مجله پزشكي #دكتر_سلام.