وقتی از دستش کفری می شوید، او را #تهدید می کنید : " - یه بار دیگه دستتو توی ظرف غذا بکن تا یه کشیده توی گوشت بزنم! - اگه همین الان اون #آدامس و تف نکنی بیرون خودم دهنتو باز می کنم می کشمش بیرون! - اگه تا سه شماره لباستو نپوشیدی دیگه از بیرون رفتن خبری نیست! " و احساسی که به فرزندتان دست می دهد به گفته خود بچه ها از این قبیل است: " - وقتی حواسش نباشه این کار و میکنم! - دلم میخواد #گریه کنم! - میترسم ... - ازش بدم میاد و میخوام تنهام بذاره! " مهارت سخن گفتن با کودک، به شما کمک می کند از این مخمصه بیرون بیایید !

#کودکان دوست ندارند اسامی و صفات منفی ای که خود را با آن می نامند، از طرف والدین مورد استفاده قرار بگیرد: وای من وقتی می خندم وحشتناک می شم! تنها چیزی که دیده میشه این بند و بساط توی دهنمه. واقعا زشتم و این خیلی ناامید کننده س. به جای اینکه پدر و مادر بگویند: اوه آره این #پلاک واقعا تو رو #زشت کرده! احتمالا جواب مناسبی که می توانند به او بدهند چیزی شبیه این خواهد بود: خب البته با این بند و بساط اونطوری که می خوای به نظر نمیای و احتمالا دونستن اینکه تو به هر حال قشنگترین قیافه رو برای من داری، کمکی بهت نمی کنه!

چند دلیل ساده برای #دروغگویی بچه های بالای 5-6 سال وجود دارد. ۱. #جلب_توجه و #محبت (وقتی #دروغ گفت و متوجه شدید برای جلب #محبت شما این کار را کرده، خنثی عمل کنید، زمانی او را مورد محبت قرار دهید که با دروغ گویی اش فاصله داشته باشد و نتواند ربطی منطقی بین آن ها بیابد.) ۲.آرزوهای برآورده نشده (همیشه دلش میخواسته یک مشت بزند توی صورت #دوست قلدرش! حالا برای شما ماجرای دعوایشان را که چه طور این کار را عملی کرده تعریف میکند! او را به دروغگویی متهم نکنید و یا تحقیرش نکنید! از او بپرسید "واقعا این کارو کردی؟ " و اگر همچنان ادامه داد سکوت کنید.) ۳. #ترس از گفتن #حرف_راست (می داند اگر بگوید #گلدان را او شکسته یک دعوای حسابی در راه است. پس می گوید خبر ندارد، بهتر است بگویید برایتان مهم نیست که الان گلدان شکسته و فقط دلتان میخواهد حقیقت ماجرا را بدانید.) ۴. #خیرخواهی برای دیگران (او دیده که دوستش موشک را وسط کلاس پرت کرده اما نمی خواهد رفیقش را به معلم لو بدهد پس می گوید ندیده چه کسی این کار را کرده! به او یاد دهید در این مواقع میتواند بگوید "بله من میدونم ولی اگر اجازه بدین نگم و اونم دیگه این کار و نمیکنه" ) خلاصه: اگر بدانید چرا فرزندتان دروغ می گوید، به جای این جمله های تکراری "خیلی دروغگو شدی دیگه دوست ندارم، این بار که دروغ بگی #دیو میاد سراغت و..." که فقط انواع حس های منفی را به فرزندتان منقل میکند و هیچ کارایی دیگری ندارد، می توانید طوری برخورد کنید که او احساس امنیت کند و این کار را ادامه ندهد.

. ورق بزنید 😊 ۱) خودت تصمیم بگیر: این جمله، شما را از داشتن نقش منفی نجات می دهد، زیرا آن ها می دانند این #تصمیم آن ها بوده که منجر به این نتیجه شده است. به این ترتیب #کودک مسئول عمل خودش است. ۲) من تو را #دوست_دارم ولی این کار تو را نمی پسندم: اگر می خواهید لفظی را به کودک بیاموزید، کار خوب و بد را برایش مشخص کنید. به او بیاموزید ما کار خوب و کار بد داریم، نه بچه خوب و بچه بد. ۳) از تو می خواهم مشکل مرا حل کنی: اگر کودک کاری را انجام می دهد که باعث رنجش شماست، به او بگویید که دچار مشکل شده اید و از او بخواهید در حل مشکل به شما کمک کند. ۴) احساس تو را درک می کنم: وقتی کودک #عصبانی است جملاتی را به کار می برد تا دیگران را متوجه #احساس خود کند. مثلا ً می گوید: “از تو متنفرم” یا “خیلی بدی” این تنها جملاتی است که همه ذهن او را پرکرده. شما می توانید به او کمک کنید تا جمله مناسب را به کار ببرد. منبع: مجله پزشكي #دكتر_سلام.

آنچه #كودكان را بيش از #تنبيه بدني آزار مي‌دهد، تنبيه_رواني است. به كار بردن كلماتي كه به سرعت از دهان خارج مي‌شود، چنان اثر مخربي در #شخصيت كودك به جا مي‌گذارد كه آثار آن به صورت صدمات عاطفي و عدم اعتماد به نفس در كودك بروز مي‌كنند. روانشناسان معتقدند : جملات گزنده به عزت نفس كودك آسيب مي‌رساند و موجب تخريب #رشد شخصيتي او مي‌شود. به كار بردن الفاظ منفي همچون : «بد، شلوغ، كثيف، لوس، خراب كار، بي ادب»، نه تنها اعتماد به نفس كودك را كاهش مي‌دهد، بلكه او را به سمتي كه او را با آن نام يا #لقب خوانده‌ايم مي‌كشاند. يكي از نيازهاي اساسي انسان، مورد توجه قرار گرفتن است. كودكان نيز نياز به توجه دارند و تمايل دارند اين نياز از سوي #والدين برطرف شود، اما گهگاه ديده مي‌شود كه برخي از والدين، با روش هاي مختلف، نه تنها اين نياز را در جهت مثبت برطرف نمي‌كنند، بلكه با روش هاي غلط و توجه به موارد منفي موجب بروز رفتارهاي منفي در كودك شده، او را به سوي ايجاد عدم اعتماد به نفس، بروز رفتارهاي منفي سوق مي‌دهند. از جمله اين رفتارها و روش هاي غلط مي‌توان به روش ها و تنبيه‌هاي رواني اشاره كرد. تنبيه‌هاي رواني مثل : #مقايسه كودك با فرزندان خانواده يا ديگران، سپر بلا قرار دادن كودك بابت مشكلات رفتاري والدين، (تو من را عصباني مي‌كني، تو من را مريض كردي ) عدم پذيرش (كاش هيچ وقت به دنيا نمي‌آمدي ) ، منفي‌گرایی يا پيش‌داوري منفي (تو هيچ وقت به هيچ كجا نمي رسي! ). با اين تنبيه‌هاي رواني، توانايي ها و نقاط مثبت كودك به فراموشي سپرده مي‌شود و كم كم نقاط منفي جايگزين شده، به صورت پر رنگ تر خود را نشان مي‌دهد. بنابراين ضروري است جهت ارتباط صحيح با آنان ارتباط عاطفي برقرار كنيم و با توقعي در حد توان و سن آنان، تنبيه رواني براي آنان ايجاد نكنيم و آن ها را به اين وسيله نيازاريم. كودكان كاملاً متكي به واكنش والدين هستند كه بفهمند آيا خوبند يا بد؟ باهوش هستند يا كم هوش؟ دوست داشتني هستند يا غير قابل تحمل؟ كودك به واكنش ها پاسخ مي‌دهد و سعي مي‌كند مطابق آنچه ديده، رفتار كند. الفاظ والدين كودك را به سمت آنچه از زبان آن ها بيان شده مي‌كشاند، به اين ترتيب در بسياري از موارد اعتماد به نفس خود را از دست داده و شخصيت شان تخريب مي‌شود. والدين بايد بدانند كه كودكان نيازمند #توجه و #عشق بدون قيد و شرط هستند. والدين با توجه به موقعيت، ابراز #محبت كلامي و غيركلامي، #نوازش كودك، در #آغوش كشيدن او، تلقين‌هاي مثبت، توجه به موارد مثبت رفتاري و شخصيتي و دوري از #انتقاد هاي منفي و عيب جويي، بايد آنان را در شكل گيري يك شخصيت #سالم ياري دهند.

آيا فکر مي کنيد اينکه #فرزند شما چندمین فرزند #خانواده باشد، مي تواند بر شکل گيري شخصيت او تاثیر گذار باشد؟ در ادامه شما را با ویژگی های فرزاندان اول خانواده آشنا می کنیم. " فرزندان اول خانواده " نقاط مثبت: #فرزندان_اول ذاتاً فرمانده به دنيا آمده اند. احتمالا رئيس جمهورها، فضانوردان و مديرعاملين همه فرزندان اول خانواده هستند. فکر مي کنند که هميشه حق و اولويت در هر کاري با آن هاست. فرزندان اول به دو دسته تقسيم مي شوند: پرورش دهندگان افراد مطيع يا متحول کنندگاني سلطه‌جو. هر دو يکسان هستند فقط از متدهاي مختلفي استفاده مي کنند. معمولا فرزندان اول خانواده، افرادي ايرادگير، مشکل پسند، و دقيق و عاشق توجه به جزئيات مسائل هستند. افرادي وقت شناس، منظم، و با کفايت هستند که دوست دارند همه چيز به بهترين نحو انجام شود. از مسائل غافلگير کننده نيز به هيچ وجه خوششان نمي آيد. نقاط منفی: معمولا اين افراد کمي بداخلاق، ترشرو و بي احساس به نظر مي آيند. گهگاه به خاطر زورگويي و فشاري که بر سايرين مي آورند، تهديد کننده و رعب آور هستند. چون فکر مي کنند که هميشه حق با آنهاست و فقط خودشان همه چيز را مي دانند، به ديگران اطمينان کمي دارند. رياست مآب، ايرادگير و نسبت به اشتباهات حساس و نکته سنج هستند.