#ورق_بزنید . خوابگاه دختران . 📝قسمت پنجم . "برنامه کودک شصتی ها" فکر می کنم اگر از تمام دختران دهه شصتی، راجع به خاطره انگیزترین چیزهایی که از کودکیشان یادشان مانده بپرسید یا در اولین گزینه و یا بین چند گزینه اول اعلام می کنند: " #برنامه_های_کودک_تلویزیون" فقط باید یک نفر دهه شصتی باشد و موقعیت برنامه های تلویزیونِ آن زمان را دیده باشد تا عمیقا درک کند چقدر قند در دلمان آب میشد وقتی بعد از یک هفته انتظار، آهنگ کارتون باخانمان را می شنیدیم. تازه خیلی از ما تلویزیونهای سیاه و سفید داشتیم، با آنتن هایی نه چندان محکم روی پشت بام، که ممکن بود با هر تکانی آن فرصت یک ربع ده دقیقه ای ناب را هم از دست بدهیم. دست بر قضا قهرمانان خیلی از این برنامه ها دختر بودند و تقریبا همه شان هم زحمتکش، نسبتا فقیر و با پشتکار. شاید همه ما هنوز نسبت به چوپانی و چرخ نخ ریسی خاطره ی خیلی خوبی داشته باشیم به خاطر" #حنا_دختری_در_مزرعه". همه مان عاشق زندگی در کوه و جنگل و جزیره های دورافتاده باشیم، به خاطر " #هایدی" و "فلور در #خانواده_دکتر_ارنست". چقدر نسبت به سوپ و آن نان های بامزه کارتون ها حسرت میخوردیم و چقدر همیشه آرزو داشتیم کار بزرگی بکنیم! کتاب و نوشتن برایمان خوشایند بود چون تمام شخصیت های مورد علاقه مان با وجود سختی های زیاد کتاب می‌خواندند و نامه می نوشتند. چه ارزش های نابی در همان دوران جنگ و سختی به ما منتقل شد،ارزش هایی که هنوز همراه با ماست...!!! . #ما_که_هستیم #تاریخچه_چمرانی_ها #دختران_دهه_شصتی #تربیت_دخترانه #کارتون_های_دهه_شصت

🚙 چمرانی های پنج ساله، هر ماه به یک اردو خانگی می روند. اردوی خانگی یعنی بچه ها همراه خاله ها، به خانه ی یکی از بچه ها می روند. ‌ هدف از این اردو، این است که مادر ها بتونند با مشورت خاله ها، فعالیتهایی را در خانه برای حدود ۶ کودک طراحی کنند‌. و می تونن فضای خونه رو برای بازی بچه ها تغییر بدن. فعالیتهایی مثل بازی های مختلف اعم از بازیهای فکری و هیجانی و فعالیتهای مختلف مثل نقاشی، آشپزی و ... . و حتی مکانهای جالب نزدیک خانه را هم به بچه ها نشان دهند. پارک، امامزاده و هر جایی که میتواند بچه ها را سرگرم کند... این کار مادر ها رو برای یک مادر خلاق شدن، یاری می کنه. و یک هدف دیگه هم داره: اینکه بچه ها در همین سن باهم و تحت نظارت ما رفت و آمد می کنن و آسیبهاش براشون از بزرگسالی خیلی کمتره. امیدواریم امسال اردوهای خانگی خیلی پرباری داشته باشیم پر از خاطرات خوب برای بچه ها،مامانها و خاله ها.... #اردو #اردو_خانگی #پنج_ساله_ها #حسینیه_کودک_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

✒ میز تکانی داشتیم، چیزی شبیه به خانه تکانی خودمان . معمولاً بچه ها تنها روی میزشان را تمیز می کنند و داخل را کمتر تمیز می کنند . قرار شد تمامی وسایل میز رو بیرون بریزیم . آشغال های داخل میز را درون سطل بریزیم، و کفش رو با اسپری تمیز کنیم . ‌ در همین حین بود که یکی صدا می زد؛ آخ جون پا ک کنم پیدا شد ، یکی دیگه با هیجان صدا زد؛ جانمی جان ، پاستلم پیدا شد. یکی هم داد زد عه این اینجا چه کار می‌کنه؟ یکی هم گفت: کتابمو پس از مدتی پیدا کردم. اونقدر این صدا ها زیاد بود، که نزدیک بود یکی بگه؛ آخ جون خودمو این تو پیدا کردم. میزتکانی پسرهای کلاس اولی #کلاس_اولی_ها #پروژه #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #چمرانی_ها

#ورق_بزنید . خوابگاه دختران . 📝قسمت دوم . جنگ تمام شد. مملکت داشت نفس راحتی می کشید. در بین نفس های بریده بریده ی مردم، ما دختران دهه شصتی به سن مدرسه رفتن رسیدیم. خانواده هایمان که با کلی زحمت ما را تا آن‌سن بزرگ کرده و به سرانجام رسانده بودند ماندند در چند راهیِ انتخاب مدرسه های جورواجور. مدرسه های دولتی کماکان مورد توجه بود، مدارس شاهد خیلی سر زبانها افتاده بود و کم کم زمزمه های تاسیس غیر انتفاعی ها، نمونه دولتی ها و فرزانگان هم در جامعه پیچیده بود. . من خودم دوران ابتدایی را در مدرسه شاهد گذراندم. مدرسه ای که در هر کلاس فقط چند نفر بودیم که پدر داشتیم. اینقدر تعداد بچه های شهدا زیاد بود که آدم از پدر داشتن خودش همیشه خجالت زده بود. غم های دوستانمان، زندگی متفاوتشان و خاطراتی که در عالم بچگی می شنیدیم باعث شده بود خیلی هم بچه نمانیم. هنوز هم قیافه آن بچه ها و خاطراتشان به وضوح در ذهنم مانده. ما در مدرسه قانون هایی داشتیم که لازم الاجرا بود. به طور مثال بالشت های کوچکی همراه خودمان به مدرسه برده بودیم و باید بعد از ساعت ناهار بالش را روی نیمکت گذاشته و می خوابیدیم. هرچقدر الان دنبال فرصتهای چند دقیقه ای برای خواب هستیم در کودکی از هر فرصتی که منجر به خواب میشد بیزار بودیم و در نتیجه باعث ناراحتی معلممان میشدیم. نمونه دیگری از این قانونها این بود که باید مقنعه هایمان را در می آوردیم و حتما هم تل سفید رنگی روی موهایمان میزدیم. غیر از دیدن ناخنها، چک کردن سر و وضع ظاهری هر روز تلها هم چک میشدند و اگر یادمان رفته بود توبیخ میشدیم. در حیاط مدرسه نباید خیلی می دویدیم یا کارهای عجیب و غریب می کردیم. یک بار نمیدانم چه اتفاقی افتاده بود که گفتند مدیر مدرسه حیاط رفتن را ممنوع کردند. معلمها از هر کلاس چند نماینده انتخاب کردند و در یک مدل کمی نمایشی ما را به دفتر مدیر بردند که از ایشان عذرخواهی کنیم. این افتخار را داشتم که یکی از نمایندگان باشم.من خودم قیافه مدیر را تا قبل از آن خیلی ندیده بودم و دفترش در عالم بچگی به نظرم خیلی با ابهت آمد. خلاصه با جملاتی که یادمان داده بودند عذرخواهی کردیم و ایشان بچه ها را بخشیدند. . ادامه مطلب در کامنت اول 👇

. یک جشن نیمه شعبان متفاوت🤗 . نیمه شعبان از اون مناسبت های مهمیه که تلاش کردیم حسابی برای بچه ها خوشمزه و خاطره انگیز باشه:) . دخترها برای تولد امام زمان، تصمیم گرفتن دست به کار بشن و درقالب پروژه ی هنر‌،ریسه های تزئینی درست کنند. بچه ها روی ریسه ها "یامهدی" نوشتن و کلاسشون رو با ریسه های دست ساز تزئین کردن. . از برنامه های خوشمزه ی روز عید، درست کردن پیتزاهای چمرانی بود. از خمیر گرفته تا خرد کردن مواد و گذاشتن در فر، به عهده ی خود بچه ها بود. . اینکه دخترها مسئولیتی رو کامل خودشون انجام دادن و ناهار اون روزشون رو هرجوری دوست داشتن درست کردن، حسابی براشون لذت بخش بود. . هم خوانی شعر "ای ولی عصر ای امام زمان ...." جز برنامه های روز نیمه شعبان بود. . بعد ساعت از مدرسه هم موکب نیمه شعبان داشتیم که برپایی غرفه ها و آماده کردن وسایل با دخترها بود. دخترهایی ادبستانی میزبان بچه هایی بودند که به موکب آمدند و باهم نقاشی کشیدند و فعالیت انجام دادند. . #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #چمرانی_ها #دختران_چمرانی #نیمه_شعبان#جشن #جشن_های_چمرانی #امام_زمان_عج

🍌 دخترم اصلا غذا نمی خوره...پسرم رو باید دنبالش بدوام تا یه قاشق بخوره و خیلی دیگر از نگرانی های این مدلی... ‌ دلایل زیادی برای بدغذا بودن بچه ها وجود دارد اما یکی از دلایل شایع، حساسیت زیاد والدین و امر و نهی در این مورد است. بعضی ها آنقدر در مورد غذا، به کودک خود دستور می دهند که کودک اگر گرسنه هم باشد از روی لجبازی لب به غذا نمی زند... ‌ دستاتو بشور بیا سر سفره بشین. با قاشق بخور. نریزی رو لباست. سفره رو کثیف نکنی. تا کل غذا نخوری حق نداری بری بازی و ... از جمله مکالمات بین والدین و بچه هاست... خوب است قدری از موضع قدرت پایین بیایید و بگذارید کودک خودش در آرامش و بدون هیچ سرزنشی، غذا بخورد... ‌‌‌ پ.ن: بچه های پیش دبستانی تصمیم گرفتند روی موز هاشون نقاشی بکشند تا با لبخند وارد دهانشان شوند. ‌ #تغذیه #پیش_دبستانی #شش_ساله_ها #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #حمزه_دوران #چمرانی_ها