🌱اردوهای جهادی 📝قسمت اول اولین بار نوروز ۸۸ بود که سفر جهادی را تجربه کردیم. با گروهی همراه شدیم. گروه جهادی رضوان که گروه با سابقه ای بود و بیشتر فارغ التحصیلان مدرسه مفید بودند. مقصد خراسان جنوبی بود، منطقه نهبندان. 🚃🚃🚃🚃🚃 قبل از سفر چند جلسه توجیهی گذاشتند. و بنا شد من در تیم بزرگسال فعالیت کنم یعنی کلاس داشتن برای خانم های متاهل با موضوعات همسرداری و بچه داری و ... و همسرم در قسمت مستندسازی و ساخت فیلم فعالیت کنند. مسیر نهبندان دور بود و به نظرم می آمد هیچ وقت نمی رسیم. به خصوص که با اتوبوس میرفتیم و من همیشه ی خدا تمام طول سفر در اتوبوس، حالت تهوع دارم.بالاخره با حالی نزار به یک مدرسه رسیدیم. تیم پشتیبانی از قبل، مدرسه را برای اسکان خانمها آماده کرده بودند. شرایط جالبی داشتیم که برای خودم تجربه متفاوتی بود. امکان حمام رفتن نبود، محدودیت استفاده از آب داشتیم، تعداد زیادی خانم در راهروها و کلاسهای یک مدرسه ساکن شده بودیم. روزی دو نوبت صبح و عصر، اعزام داشتیم. کلمه اعزام واقعا برازنده اردوهای جهادی است. صبح خیلی زود باید بلند میشدیم، آماده میشدیم، وسایلمان را جمع و جور می کردیم. و سوار مینی بوسهای قدیمی میشدیم. کلی روستا را رد می کردیم تا به روستایی که ما را برای آنجا در نظر گرفته بودند میرسیدیم. دو ساعتی آنجا بودیم و دوباره بر میگشتیم و عصر همین ماجرا تکرار میشد. حضور در جمع اهالی روستا برای ما فضایی در ذهنمان میساخت. مدل زندگی و روابطشان، مشکلات منطقه ای که زندگی می کردند و خلاصه تمام جزئیات زندگیشان ما را به فکر فرو می برد. در واقع من خیلی به آنها چیزی یاد نمیدادم و بیشتر از حرفهایشان سوالهای جدیدی در ذهنم ایجاد میشد. به خصوص که با خانمهای متاهل سر و کار داشتم. وقتی شغل همسرانشان را می پرسیدم و قریب به اتفاق می گفتند: قاچاق سوخت، من واقعا فکر می کردم زندگی چه مدلها که جریان ندارد و چه بازیهای متفاوتی که با هر آدمی دارد. به نظرم حضورحتی موقت در جاهایی غیر از تهران، و به خصوص روستاها، برای خود من دستاوردهای زیادی داشت و چراغهای متفاوتی را در ذهنم روشن کرد. چراغهای قدیمی ولی پرنور، نه از آن چراغهایی که در خانه ما شهریها روشن میشود.... قبل از رفتن به سفرهای جهادی، ما فصلهایی معمولی در هر سال را تجربه میکردیم. ولی با تجربه این اردوها انگار یک فصل جدید به زندگی ما باز شد. بعد از همان چهار فصل معمولی که در سال تجربه می کردیم یا حتی بین فصلهای معمولی... " فصل پنجم" #سفر_جهادی #اعزام #روستا #خاطرات_شیرین #اردوهای_جهادی #تاریخچه_چمران

📺 یکی از دوستانم تعریف می کرد برای حمایت از کالای ایرانی، کفش تن تاک خریدیم. دخترم کفشش را پوشیده و خوشحال از هدیه ای که گرفته مدام از من سوال می پرسید: ‌ مامان من الان چون این کفش رو پوشیدم؛ برنده میشم. مامان الان این کفش من مال همه است؟ مامان من الان حس خیلی خوبی از این کفش دارم؟ چون این کفش رو پوشیدم، دستم به سقف میرسه؟ من الان هرچقدر راه برم، خسته نمیشم؟ ‌ کودکان هر چه را ببیند باور می کنند، جدای از اینکه خیلی از خانواده ها توانایی خرید این حجم از کالاهای تبلیغاتی شبکه پویا را ندارند، این تبلیغات تصوراتی در ذهن پاک کودک ایجاد می کند که عدم تحقق آن، دوگانگی هایی در روح و ذهن شان ایجاد می کند. ‌ انگار این تبلیغات فیلتر و ناظری ندارد و یادمان رفته مخاطب این شبکه چه کسانی هستند. ‌ ای کاش شبکه ی پویا را ابزاری برای در آمد زایی نبینیم...شبکه ای که مخاطب آن، نسل آینده ساز ایرانمان است. پ.ن: قطعا پیشنهاد ما دیدن تلویزیون و حتی شبکه ی پویا برای بچه ها نیست. اما معضلی است که در بین خیلی از خانواده ها وجود دارد. و ما در جهت کاهش این ضرر تلاش می کنیم. @mohammadsarshar @pooya.tv #پویا_بدون_تبلیغات #شبکه_پویا #چمرانی_ها

🇮🇷 #رادیو_انقلاب حرف های نگفته ای، حس و حال نهفته ای در مورد خاطرات دهه فجر و انقلاب در وجود ما هست که می توانیم با کودکانمان تقسیم کنیم. ‌ مصاحبه ی خبرنگاران چمرانی در مورد خاطرات انقلاب و دهه فجر... ‌ #من_یار_انقلابم #پویش_مردمی_کودک_و_انقلاب #چمرانی_ها #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

🔍 تا چه اندازه می توان به بچه ها آزادی داد؟ ‌ آزادی هم حد و مرز دارد. مثلا کودکی که میخواهد از یک ارتفاع خیلی زیاد بپرد. یا کودکی که می خواهد در هوای سرد آب بازی کند. ‌ اما مهم تر از حد و مرز آزادی، هنر محدود کردن است. می توانیم فقط با فریاد و سرزنش کودک را از پریدن محروم کنیم. می توانیم یک تشک یا چند بالشت بگذاریم، دست او را بگیریم و در تجربه های جدید، کنارش باشیم. ‌ *انتخاب با شماست* ‌ دختر های پنج ساله، این هفته یک تجربه‌ آرد بازی داشتند. برای بازی راحت تر بچه ها، فرش ها را جمع کردیم و یک نایلون متری بزرگ انداختیم. هم بچه ها بازی کردند و هم خیلی محیط بهم ریخته نشد. ‌ مربی: حدیثه ملکی، الهام قدمیاری دوست دارید در مورد آزادی و حد و مرزهاش بیشتر بدونید؟ ‌ #پنج_ساله_ها #بازی #آرد_بازی #دست_ورزی #آزادی #آزادی_کودکان #حد_و_مرز_آزادی #تربیت #حسینیه_کودک_شهید_چمران

💡 💡دغدغه تربیت دینی در هفت سال دوم، پررنگ تر می شود. چه برای دختران و چه برای پسران چون به سن تکلیف نزدیک می شوند. ‌ وجود یک الگوی خوب می تواند یک راه حل باشد. پس اول باید روی خودمان به عنوان، پدر، مادر و یا مربی کار کنیم تا بتوانیم الگوی خوبی برایشان باشیم. ‌ سربازان کلاس اولی، آمادگی شان برای فرمانبرداری از فرمانده شان، اعلام کردند. فرمانده یک الگو برای پسران است. اين گردان قراره در آينده خيلي كار هاي بزرگي بكند. شرط اصلی انجام این کارها، اطاعت از فرمانده است. و پسرها برای فرمانبرداری از خداوند، آماده می شوند. ‌ مربی: علی قطبی ‌‌ اگر دوست دارید در مورد تربیت دینی بیشتر بدانید، منتظر باشید...کارگاه مجازی تربیت دینی تا چند روز دیگر... ‌ #کلاس_اولی_ها #تربیت_دینی #کودک_دیندار #چمرانی_ها #آداب_دانی #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #کارگاه #کارگاه_مجازی

یک خانم موفق چه ویژگی هایی داره؟ . اردوی زنان موفق از اردوهایی بود که توبرنامه ی دختران چمرانی بود. . اول ازهمه ما دلمون میخواست بچه ها با خانم هایی آشنا بشند که یه کسب و کار و تولیدی راه انداختند و به نوعی کارآفرین هستند اما بعد به این نتیجه رسیدیم؛هر خانمی که وظیفه ی تربیت و مادری به عهده داره و برای رشد خودش و بچه هاش برنامه داره میتونه موفق باشه.😊 . بعد کلی تحقیق،مشورت با افرادمختلف و هماهنگی، چندین اردو برای بچه ها ترتیب دادیم. یکی از اردوها مهمون خانم محمدی شدیم. . صبح روز اردو بچه ها دست به کارشدند تا برای اردوبه خونه ی یه خانم موفق هدیه درست کنند. اصولا ما به صورت غافلگیری و ذره ذره به بچه ها میگفتیم که میخوایم کجا بریم؛مثلا اول گفتیم میخوایم بریم دیدن خانومی که پنج تا بچه داره و با این وجود درس خونده، تو دانشگاه درس میداده، آشپزی خیلی خوبی داره،زمان جنگ و جبهه هم حسابی فعال بوده و ...بچه ها هم کنجکاو میشدن،یه نامه برای اون خانم می‌نوشتند و با هدیه های دست ساز خودشون راهی اردو میشدیم. 😊 . وقتی رسیدیم باهم همه ی آلبوم های قدیمیشون رو دیدیم و از گذشته و تجربه هاشون شنیدیم. با شناختی که ازشون پیداکردیم فهمیدیم که از ویژگی های خوبشون این هست که هیچی تو خونه شون دور ریخته نمیشه و از همه چیز مربا و ترشی درست میکنند. راستی کارهای خیاطی و بافتنی زیادی هم داشتند مثل انواع لباس ها و روتختی و ...که خودشون به تنهایی یادگرفته بودند و به زنان سرپرست خانوار هم یاد دادند. . هربار بچه ها بادیدن هنرهای مختلف ایشون کلی متعجب میشدند، ذوق میکردند و حتی با خوشحالی دست میزدند🤗 بچه ها اونجا تجربه های جالبی داشتند مثلا با کمک ایشون ترشی پوست بادمجون درست کردند. . یک طرف خونه شون پر از گل و گیاه بود پس باهم درباره گلکاری و باغبونی حرف زدند. . یه اتاق پر از کتاب بود، مثل یه کتابخونه ی خیلی بزرگ و این برای بچه ها خیلی جالب بود که همه ی کتاب ها رو خوندند، ازشون یادداشت برداری کردند و حتی فضای خاصی مختص به نوشته هاشون دارند. . خانم محمدی برای بچه ها درباره ی برنامه ریزی و اهمیت اون صحبت کردند،خیلی مهم بود که بچه ها متوجه بشند که با برنامه ریزی میشه به خیلی جاها رسید و موفق بود و این رو درک کنند که یه زن موفق لزوما مهندس و دکتر نیست اما کسیه که از همه قابلیت های موجود تو زندگیش، به خصوص زمان، به خوبی استفاده میکنه.😇 . این پست رو حتما سیو کنید.😉 . #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #چمرانی_ها #دختران_چمرانی#اردوی_خانم_موفق #زنان_موفق#اردو_های_چمرانی #موفقیت