💻 ❗️شما فرزند مستقل را ترجیح می دهید یا وابسته؟ چگونه یک فرزند مستقل داشته باشم؟ در ‌ 💡کارگاه مجازی و غیر حضوری استقلال کودک (هفت سال اول کودکی) ‌ مدرس: زهرا شاه حسینی ‌ 💳هزینه ی کارگاه 👈🏻 ۱۹ هزار تومان ‌ 📲 خرید و دانلود از سایت #چمرانی_ها chamraniha.com/shop ‌ #کارگاه #استقلال_کودک #کودک_مستقل #تربیت #مادر #کارگاه_آموزشی #کارگاه_مجازی #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

یک خانم موفق چه ویژگی هایی داره؟ . اردوی زنان موفق از اردوهایی بود که توبرنامه ی دختران چمرانی بود. . اول ازهمه ما دلمون میخواست بچه ها با خانم هایی آشنا بشند که یه کسب و کار و تولیدی راه انداختند و به نوعی کارآفرین هستند اما بعد به این نتیجه رسیدیم؛هر خانمی که وظیفه ی تربیت و مادری به عهده داره و برای رشد خودش و بچه هاش برنامه داره میتونه موفق باشه.😊 . بعد کلی تحقیق،مشورت با افرادمختلف و هماهنگی، چندین اردو برای بچه ها ترتیب دادیم. یکی از اردوها مهمون خانم محمدی شدیم. . صبح روز اردو بچه ها دست به کارشدند تا برای اردوبه خونه ی یه خانم موفق هدیه درست کنند. اصولا ما به صورت غافلگیری و ذره ذره به بچه ها میگفتیم که میخوایم کجا بریم؛مثلا اول گفتیم میخوایم بریم دیدن خانومی که پنج تا بچه داره و با این وجود درس خونده، تو دانشگاه درس میداده، آشپزی خیلی خوبی داره،زمان جنگ و جبهه هم حسابی فعال بوده و ...بچه ها هم کنجکاو میشدن،یه نامه برای اون خانم می‌نوشتند و با هدیه های دست ساز خودشون راهی اردو میشدیم. 😊 . وقتی رسیدیم باهم همه ی آلبوم های قدیمیشون رو دیدیم و از گذشته و تجربه هاشون شنیدیم. با شناختی که ازشون پیداکردیم فهمیدیم که از ویژگی های خوبشون این هست که هیچی تو خونه شون دور ریخته نمیشه و از همه چیز مربا و ترشی درست میکنند. راستی کارهای خیاطی و بافتنی زیادی هم داشتند مثل انواع لباس ها و روتختی و ...که خودشون به تنهایی یادگرفته بودند و به زنان سرپرست خانوار هم یاد دادند. . هربار بچه ها بادیدن هنرهای مختلف ایشون کلی متعجب میشدند، ذوق میکردند و حتی با خوشحالی دست میزدند🤗 بچه ها اونجا تجربه های جالبی داشتند مثلا با کمک ایشون ترشی پوست بادمجون درست کردند. . یک طرف خونه شون پر از گل و گیاه بود پس باهم درباره گلکاری و باغبونی حرف زدند. . یه اتاق پر از کتاب بود، مثل یه کتابخونه ی خیلی بزرگ و این برای بچه ها خیلی جالب بود که همه ی کتاب ها رو خوندند، ازشون یادداشت برداری کردند و حتی فضای خاصی مختص به نوشته هاشون دارند. . خانم محمدی برای بچه ها درباره ی برنامه ریزی و اهمیت اون صحبت کردند،خیلی مهم بود که بچه ها متوجه بشند که با برنامه ریزی میشه به خیلی جاها رسید و موفق بود و این رو درک کنند که یه زن موفق لزوما مهندس و دکتر نیست اما کسیه که از همه قابلیت های موجود تو زندگیش، به خصوص زمان، به خوبی استفاده میکنه.😇 . این پست رو حتما سیو کنید.😉 . #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #چمرانی_ها #دختران_چمرانی#اردوی_خانم_موفق #زنان_موفق#اردو_های_چمرانی #موفقیت

. همیشه گفتیم خانواده ها، حالا این بار برای مدرسه ها می نویسیم😊 . به زودی برنامه ی مدارس برای گرفتن مصاحبه و آزمون ثبت نام، از بچه ها و خانواده ها شروع میشه پس خوبه به چند تا نکته ی ساده اما کلیدی توجه کنیم🤗 . ⭕ورق بزنید بخونید 👆🏻 و برای مدرسه ها و مسئولینی که میشناسین بفرستین! . ❓شما هم چنین تجربیاتی داشتین تو مصاحبه مدارس؟🤔 . #مصاحبه_مدرسه#ثبت_نام_مدرسه#مسئولین_مدرسه #مدارس#مدرسه_ابتدایی #خانواده #دانش_اموز

✒ چمرانی ها برای خانه، تکلیف دارند، اما کمی متفاوت! ‌ پسرهای کلاس سومی، تکلیف بازاریابی دارند... به نظر شما چه مهارت هایی در این تکلیف، تمرین و تقویت می شود؟ ‌ #کلاس_سومی_ها #مشق_شب #تکلیف #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #حمزه_دوران #چمرانی_ها #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران

. جنگ خيالى چمرانى ها با آمريكا و اسرائيل 💪 #سوار_بر_تانك_خيالى_آماده_دفاع

🌱اردوهای جهادی 📝قسمت اول اولین بار نوروز ۸۸ بود که سفر جهادی را تجربه کردیم. با گروهی همراه شدیم. گروه جهادی رضوان که گروه با سابقه ای بود و بیشتر فارغ التحصیلان مدرسه مفید بودند. مقصد خراسان جنوبی بود، منطقه نهبندان. 🚃🚃🚃🚃🚃 قبل از سفر چند جلسه توجیهی گذاشتند. و بنا شد من در تیم بزرگسال فعالیت کنم یعنی کلاس داشتن برای خانم های متاهل با موضوعات همسرداری و بچه داری و ... و همسرم در قسمت مستندسازی و ساخت فیلم فعالیت کنند. مسیر نهبندان دور بود و به نظرم می آمد هیچ وقت نمی رسیم. به خصوص که با اتوبوس میرفتیم و من همیشه ی خدا تمام طول سفر در اتوبوس، حالت تهوع دارم.بالاخره با حالی نزار به یک مدرسه رسیدیم. تیم پشتیبانی از قبل، مدرسه را برای اسکان خانمها آماده کرده بودند. شرایط جالبی داشتیم که برای خودم تجربه متفاوتی بود. امکان حمام رفتن نبود، محدودیت استفاده از آب داشتیم، تعداد زیادی خانم در راهروها و کلاسهای یک مدرسه ساکن شده بودیم. روزی دو نوبت صبح و عصر، اعزام داشتیم. کلمه اعزام واقعا برازنده اردوهای جهادی است. صبح خیلی زود باید بلند میشدیم، آماده میشدیم، وسایلمان را جمع و جور می کردیم. و سوار مینی بوسهای قدیمی میشدیم. کلی روستا را رد می کردیم تا به روستایی که ما را برای آنجا در نظر گرفته بودند میرسیدیم. دو ساعتی آنجا بودیم و دوباره بر میگشتیم و عصر همین ماجرا تکرار میشد. حضور در جمع اهالی روستا برای ما فضایی در ذهنمان میساخت. مدل زندگی و روابطشان، مشکلات منطقه ای که زندگی می کردند و خلاصه تمام جزئیات زندگیشان ما را به فکر فرو می برد. در واقع من خیلی به آنها چیزی یاد نمیدادم و بیشتر از حرفهایشان سوالهای جدیدی در ذهنم ایجاد میشد. به خصوص که با خانمهای متاهل سر و کار داشتم. وقتی شغل همسرانشان را می پرسیدم و قریب به اتفاق می گفتند: قاچاق سوخت، من واقعا فکر می کردم زندگی چه مدلها که جریان ندارد و چه بازیهای متفاوتی که با هر آدمی دارد. به نظرم حضورحتی موقت در جاهایی غیر از تهران، و به خصوص روستاها، برای خود من دستاوردهای زیادی داشت و چراغهای متفاوتی را در ذهنم روشن کرد. چراغهای قدیمی ولی پرنور، نه از آن چراغهایی که در خانه ما شهریها روشن میشود.... قبل از رفتن به سفرهای جهادی، ما فصلهایی معمولی در هر سال را تجربه میکردیم. ولی با تجربه این اردوها انگار یک فصل جدید به زندگی ما باز شد. بعد از همان چهار فصل معمولی که در سال تجربه می کردیم یا حتی بین فصلهای معمولی... " فصل پنجم" #سفر_جهادی #اعزام #روستا #خاطرات_شیرین #اردوهای_جهادی #تاریخچه_چمران