روزهای اولی که تصمیم گرفته بودیم کاری راه بندازیم و به مدرسه فکر می‌کردیم، خیلی همه چیز را بالا و پایین کردیم؛ از کارهای اجرایی و پیگیری گرفته تا پیداکردن ملک و نیروی انسانی که سخت پیدا می‌شد و سخت‌تر در اینچنین کاری ماندگار می‌شد. هرروز با شنیدن نکته‌ای به جلو رفتن در مسیر امیدوار می‌شدیم و روز بعد، با حرفی دیگر می‌فهمیدیم مدرسه‌داری جزو سخت‌ترین کارهاست و ناامید می‌شدیم‌. دوستی داشتیم که تقریبا فقط همان زمان‌ها با ما همکاری می‌کرد ولی در همان مدت کوتاه حرفی زد که باعث شد ما بیشتر فکر کنیم، بیشتر امیدوار شویم و انتخاب کنیم با تمام سختی‌ها، مسیر زندگی‌مان و جریان جوانی‌مان را در این راه عجیب و غریب و پرفراز و نشیب بگذاریم و در ادامه مسیر هر وقت ناامید شدیم، این نکته را برای خودمان مرور کنیم. و آن حرف این بود: «فکر کنیم ما بالاخره مدرسه بزنیم. بچه‌ها بیان درس بخونن و خلاصه زندگی جدیدی رو تجربه کنن. قبوله که سختی‌های زیادی داره ولی فکر کنیم یک روز امام زمان با دیدن بچه‌ها یه لبخند بزنن و یکی از این بچه‌ها، فقط یکی از اون‌ها سرباز امام زمان بشن اون وقت واقعا همین برای ما بس نیست؟ برای کل زندگی ما و عمری که برای همه این بچه‌ها گذاشتیم؟» امام زمان‌مان! امشب شب تولد شماست. می‌شود امشب یا فردا به مدرسه ما سری بزنید. البته الان خالی است... ‌ ‌ اگر شما آنجا بروید نور حضورتان در قلب تک تک بچه‌های چمرانی روشن می‌شود و مطمئنم تا آخر عمرشان خاموش نمیشود. آدرسمان را که بلدید؟ میدان خراسان..... ‌ .‌ ‌ ‌ #چمرانی_ها #نیمه_شعبان

🏴 ✍🏼 شنیدید که خیلی از روضه‌خون‌ها و مداح‌ها میگن که مادرمون ما رو با اشک روضه شیر داده و ما با صدای گریه‌های مادرمون در روضه رشد کردیم و از این‌جور شعرها؟ راستش منم همیشه تصورم از وجه مذهبی و آرمانی مادرانگی‌کردن‌هام این بود که با چنین شرایطی بچه‌هام بزرگ میشن و یه‌جورهایی برام خوشایند بود. پسرم شش ماهه بود و روضه‌ علی‌اصغر گوش می‌کردم. خب طبیعتا گریه امانم نمیداد و پسرم هم کنارم بود. یک لحظه ترس و وحشت رو از چشم‌هاش گرفتم. پسرک من با اون روحیه حساس و لطیفش هنوز هم که هنوزه طاقت گریه‌ منو نداره و از هرچی که بخواد منو ناراحت کنه، یه نفرتی در دلش پیدا می‌کنه. از همون موقع بود که شروع کردم به تغییر آرمان‌هام. از سال بعد، مربی یکی از مهدکودک‌های هیات شدم و تمام دهه محرم را می‌دویدیم و شعر می‌خوندیم و نقاشی می‌کردیم. نه بچه‌ها تو فضای تاریک هیات و وسط روضه‌های قتلگاهی بودند و نه ترس و ناراحتی از محرم و امام حسین تو دلشون اومد. ما شرایط هیات رفتن و روضه‌خوانی‌هامونو براساس معیارها و الگوهای تربیتی خونه‌مون تنظیم کردیم و حالا خیلی راضی‌تریم. و مهم‌تر از ما، رضایت بچه‌هاست که دیشب وقتی لباس‌های مشکی‌شونو دیدند برقی به چشماشون اومد که آخ‌جون بازم هیات! ‌ @hzeinabb شما هم از این خاطرات ناب حسینی دارید؟ #دلنوشته_مادرانه #سرباز_حسینم #محرم #کودک #هیئت

محمدعلی پیش دبستانی ما پر کشید...🖤 . به بچه های هم کلاسی اش چه بگویم؟ به همبازی هایش چه بگویم؟ به خودم چه بگویم؟😭 . مگر باور نداریم بهشت جای قشنگیست؟! مگر باور نداریم این دنیا پل است و محل عبور؟! پس چرا اینقدر از آن می ترسیم؟! راستش را بخواهید، ما خودمان از مرگ می ترسیم و هنوز معاد را نپذیرفته ایم.😔 اما بچه ها مرگ را زیباتر می بینند و راحت تر می پذیرند. . محمدعلی به جایی رفت که قوی باشد و دیگر مریضی نباشد. به راحتی پرواز کند و هیچ وقت درد نکشد. او همه ی ما را می بیند. ما هم می توانیم او را ببینیم. فقط کافیست چشمانمان را ببندیم و صدایش کنیم. . خدایا به همه ی ما صبر بده، به خصوص به پدر و مادرش که عید سختی را گذراندند و سال سختی را در پیش دارند. . صلوات و فاتحه ای تقدیم به روح بزرگ شهید چمران، مادر حسین کوچولو، مادربزرگ ها و پدربزرگ ها و ... که به تازگی از دست دادیم. و محمد علی کوچولو که اعضای کوچکش را به دوستان کوچکش تقدیم کرد. . پ.ن: درفیلم صدای محمدعلی کوچک ما را میشنوید، پسر چمرانی که طی یک سانحه از بین ما رفت و اعضای بدنش برای زندگی دوستان دیگرش، اهداشد💔 . #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #چمرانی_ها #پسران_چمرانی #بهشت#مرگ#پیش_دبستانی

دنیای سه ساله ها چه شکلیه⁉️ . اگه بخوام از نگاه یه خاله براتون بگم... دنیا و حال و هوای سالگی یه کوچولو متفاوته، متفاوته چون بچه ها باید بین موندن تو آغوش امن مامان و رفتن و جستجو کردن یکی رو انتخاب کنند و گاهی ما میشیم یه نقطه امن دیگه، میون جست و جوهاشون😇 . سه ساله های جستجوگر عاشق تجربه کردن کارهای جدید هستند، فقط دوست دارند همینطوری که چیزهای جدید کشف میکنند، دست مامان شون هم توی دستشون باشه، آخه هنوز خیلی کوچیکن برای کامل مستقل شدن! 🙃 . بچه های سه ساله، قوه ی تخیل فوق العاده ای دارند؛ یعنی میتونند با یه مار خمیری ساعت ها صحبت کنند و چشماشون از ذوق ستاره بارون بشه‌.(البته ستاره ها رو فقط چشم های تیزبین خاله ها می بینند😉) . راستش رو بخواید... سرزمین سه ساله ها، پر از حس و حال خوب و تجربه های جدیده. پر از بازی هایی که قدم قدم باهم کشف می کنیم و ازشون لذت می بریم‌.😎 . راستی تو این سرزمین، قصه گفتن و قصه شنیدن اهمیت زیادی داره چون؛ بچه های سه ساله با قصه ها پرواز میکنند و وارد شهر قصه ها میشن و داستان جدید خودشون رو می سازند. و اما سه سالگی شروع دوستی های قشنگ بین بچه هاست چون قبل از اون مامان تنها دوست سه ساله هاست!! . وقتایی که به آرومی دست همدیگه رو میگیرند و شعر میخونند با خودم میگم: درسته طول کشید که با هم دوست بشن ولی من مطمئنم طعم شیرین اولین دوستی هاشون، تا همیشه تو قلبشون میمونه♥😊 . ✅پست رو ذخیره کنید و برای مربی هایی که میشناسید بفرستید تا این احساس ناب رو باهاشون سهیم بشید🤗 . #حسینیه_کودک_شهید_چمران #مهد_کودک #مادر_و_کودک #سه_سالگی_کودک_بازی #سه_سالگی #کودک#مربی_مهد

اجتماعی چهارم دبستان رو متفاوت آموزش بده😎📚 . وقتی درس اجتماعی به بخش جغرافیا میرسه و مفاهیم قله و جویبار و... مطرح میشه، اصولا ممکنه کلاس برای خیلی از بچه ها کسل کننده بشه و حفظ کردن تعاریف براشون سخت باشه! 🤕😓 . حالا چیکار کنیم اینجوری نشه⁉️👇🏻 . ✅خیلی ساده ست! فقط کافیه یکم هنر چاشنی کلاس و درس کنید😊 . مثلا تو این فیلم؛ دخترهای کلاس چهارمی چمران با گل و آب رنگ، قله و جویبار و جلگه و...  درست کردند و همین موضوع باعث شد که این مفاهیم تو ذهنشون عینی و تثبیت بشه🧐 . ⁉️شما چه روش های دیگه ای برای آموزش و تثبیت این مدل مباحث درسی میشناسید؟ برامون کامنت کنید👇🏻 . ☘️این پست رو ذخیره کنید و برای معلم های دبستان بفرستید که خیلی به کارشون میاد🤗 . #ادبستان_دخترانه_شهید_چمران #جغرافیا #اجتماعی_چهارم_دبستان #درس#هنر#آموزش_پروژه_محور #چمران_فقط_یک_مدرسه_نیست

🧱 آموزش سنتی به ما می گوید پشت نیمکت بشین، درس بخوان، مشق بنویس، تا بزرگ شوی و در کنکور قبول شوی. افتخار آموزش سنتی، خوراندن یک سری آموزش و تئوری در ذهن کودک است. کودکی که دوست نداشته باشد بشیند، بخواهد تجربه کند، آزمون و خطا کند و به دنبال مهارتی غیر از آنچه در کتاب های درسی گفته شده باشد، کودک مطلوبی نیست! ‌ خروجی این مدل آموزشی می شود کودکی پر از اطلاعات که با زور نمره و رقابت یاد گرفته، بدون هیچگونه مهارت و انگیزه و اعتماد به نفس... ‌ #پرورش در چمران، مهم تر از #آموزش است. لزومی ندارد همه ی کودکان دکتر و مهندس شوند تا ما افتخار کنیم، کودک می تواند یک نقاش باشد، نانوا باشد، معلم باشد اما انسان باشد!! ‌ یکی از فعّالیت‌های اصلی کلاس چهارمی ها، پروژه‌ی چمیاری( شاگردی‌کردن ) بود. شاگردی‌کردن خوبی‌های زیادی دارد. یکی از فایده‌هایش این است: روحیه‌ی تواضع و افتادگی ایجاد می‌کند؛ یعنی باعث می‌شود نخواهیم از اوّل یک کار، رئیس باشیم؛ بلکه پلّه‌پلّه کارها را یاد بگیریم و بالا رویم. خوبی دیگرش هم مهارت‌آموزی و دانش‌آموزی است؛ مثلاً آقا سیّد محمّدحسین با چیدن کاهوها روی هم، نسبت به شکل هندسی کره( کاهوها تقریباً کروی بودند. ) و ویژگی‌های آن دیدی پیدا کرد. ‌ آقا محمّدحسین با کار پشت دخل نانوایی، گرفتن اسکناس‌های گوناگون و پس دادن بقیه‌ی پول، در زمینه‌ای قرار گرفت، که مهارت‌های ریاضی‌اش تقویت شود‌‌ و بتواند خوب حساب‌کتاب کند. ‌ آقا متین و آقا هادی هم علاوه بر تقویت مسئولیت‌پذیری اجتماعی‌ و نظافت بخشی از شهر( قسمتی از پیاده‌رو ) مهارت نظافت‌کردن را تمرین کردند. فقط باید مواظب باشند آب هدر نرود.. ‌ #کلاس_چهارمی_ها #ادبستان_پسرانه_شهید_چمران #مجتمع_آموزشی_شهید_چمران #حمزه_دوران #چمرانی_ها #مهارت #رویکرد_آموزشی