. هیچ چیز بدتر از این نیست که دیگران به شما خیانت کنند، اما بدتر این است که آدم خودش به خودش خیانت بکند. ما گاهی زندگیمان را روی پایه و مبنایی قرار می دهیم که به ما تعلق ندارند، اصرار در انتخاب کسانی می کنیم که اهلش نیستند و به اصطلاح دلمان کسی را می خواهد که دلش با ما نیست، راهی را در پیش می گیریم که راه ما نبوده. اگر درست رفته بودیم که الان به اینجا به این همه درد و پریشانی نرسیده بودیم. ما روی چیزی اصرار ورزیدیم که سهم ما نبوده. به ما تعلق نداشته. ما نباید راهی که تا دیروز می رفتیم را برویم، چرا که آن راه، راه ما نبوده بیراهه بود. ما گرفتار خشمی شدیم که سزاوار آن نبودیم. ما راه را گم کرده بودیم که سر از اینجا در آوردیم. سر از جایی در آوردیم که مدام می گوییم" این اتفاق نباید برای من میفتاد" " این حق من نبود نباید اینجوری میشد" اما اگر این اتفاق برایمان نیفتاده بود که چنین وضعی نداشتیم! بهتر است واقع بین باشیم. اتفاق افتاده است. ما همیشه فکر می کنیم این اتفاق برای دیگران می افتد ولی برای ما نه. اما حالا این حس را از دست داده ایم که به ما این اطمینان را می داد که این اتفاق برای ما رخ نمی دهد؛ ولی رخ داد، بعد به نقطه ای می رسیم که به خودمان میگوییم " من میخواهم از این وضعیت بیرون بیایم. ولی می ترسم، بنابراین به خودم دروغ می گویم" آنوقت به دروغ میگوییم ما حالمان خوب است و از این جور حرف های دهن پر کن میزنیم. شروع می کنیم به وقت گذرانی با آدم های رهگذر و کار های دل خوش کنک کن مقطعی انجام می دهیم. ما آدم ها با این دروغ ها در حقیقت به هر چیزی که در قلبمان هست خیانت می کنیم. به همه چیز خیانت می کنیم وقتی رو می آوریم به روابط موازی به بها دادن به آدم های خاکستری! و فکر میکنیم داریم زندگیمان را مدیریت می کنیم! یادمان نرود که یادمان بماند بدترین نوع خیانت آن است که آدم به خودش خیانت بکند! #خیانت #روابط #دروغ #زندگی #آدمهای_خاکستری #روانشناسی_رابطه #عالیه_هیبتی #بیرجند #بیرجند_شهر_من