*چگونه در شرایط بحرانی از روان کودکانمان مراقبت کنیم؟* ۱. لطفا آرامش خودتان را حفظ کنید و زبان بدن و حالت چهره خودتان را در مقابل فرزندانتان تنظیم کنید. ۲. سعی کنید اوضاع خانه و خانواده رو به حالت قبل و آرام و عادی برگردانید و به کارهای روزمره خود بپردازید. ۳. اخبار و گفتگو درباره این مسائل را تا آن جا که میشود جلوی فرزندان انجام ندهید. و خودتان نیز به جای پیگیری دائم اخبار و یا تماسهای تلفنی مکرر در منزل، با نماز و دعا و ارتباط با خدا خودتان را حفظ و آرام نمایید. ۴. یادمان باشد بچه ها اضطراب ما را همچون اسفنج کاملا جذب می‌کنند، پس خیلی مهم است که جلوی فرزندان خودمان را کنترل کنیم، به ویژه حالت چهره ما عادی و آرامش داشته باشد و حتی القائات پریشان و نگران نداشته باشید. ۵. *اصلا نیازی به شرح همه رخدادها برای کودک نیست* و این اشتباه است که ما میخواهیم تا انتهای موضوع را برای کودکان این سنین تعریف کنیم. 👈اگر فرزندمان در جریان قرار گرفت، با طمأنینه و لحنی شجاعانه به او اطمینان خاطر دهید و القا کنید که همه چیز تحت کنترل است ۶. درباره مفاهیم انتزاعی مثل شهادت برای بچه های کوچک تا آنجا که می شود صحبت نکنیم. ۷. در نیمه اول ۷ سال دوم که کودکان هنوز به بلوغ عقلی نرسیده‌اند، صحبت در مورد شهادت بزرگان مشکلی ندارد. ولی همچنان نباید اخبار و شرح حادثه به تفصیل باز شود. بلکه تاکید باید بر جریان خوب و بد و بر انتخاب‌های درست و بهتر [توسط خود ما] متمرکز باشد. 👈 اینکه کودک نسبت به چه کسانی [علاقه و] ارادت بیشتری دارد؟ اینکه کدام رفتارها را می‌پسندد و انتخاب میکند؟ درمورد اینکه چرا ما افرادی را بیشتر دوست داریم می توان سخن گفت و تفکر را فعال کرد. ۸. در سنین نزدیک به بلوغ می توان در مورد دلیل ناراحتی و دلیل اظهار ارادت با فرزندان گفتگو کرد، ویژگی‌های مطلوب را بیان کرد در عین حال در مورد شهادت توضیح داد که به چه معناست. اینکه فردی که شهید است در واقع زنده است و ما را می بیند و همه وقتی می‌میرند، روحشان آزاد می‌شود و افراد مؤمن خوشحال ترند... و مانند این حقایق. 👈هر قدر گفتگو شود و سوالات نوجوان در این دوره در حد خودش جواب داده شود بهتر است. ۹. خوب است کودکان ببینند که والدین و اطرافیان‌ صرفا منفعل نیستند، و مثلا نذری پخش می‌کنند سر سجاده دعا می‌کنند، از خدا می‌خواهند صفات خوب مردمان خوب را داشته باشند، یا قرآن می‌خوانند یا اقدام و فعالیتی در آن رابطه انجام می‌ دهند. [این شیوه، راهکارهای مقابله‌ای سازگارانه و فعال را به کودک می‌آموزاند.] 👈 یک نکته در این جا اهمیت دارد که در مورد کودکانی که در ۷ سال دوم دچار ترس‌های خاصی مثل از دست دادن والدین هستند و از نظر شاکله‌ای دچار حساسیت‌هایی هستند در این زمینه باید با احتیاط بیشتری برخورد کرد. ۱۰. انتقال ترس از آینده یا مقایسه با بچه های غزه ترس و اضطرب بچه ها را بیشتر می کند و قابل فهم و مطابق ساختار فکری کودکان بجهت آمادگی لازم در آینده نخواهد بود و مخرب است ۱۱. سعی کنید بازی های جنبشی و غیر مجازی با بچه ها را بیشتر کنید تا کمتر سراغ گوشی بروند و دسترسی به فضای مجازی را کنترل و کم و تا جای ممکن قطع کنید تا اخبار را از آنجا رصد نکنند. ۱۲. اگر فرزندمان ترسیده و در این باره صحبت می کند، *سریع گذر نکنید،اجازه دهید درباره احساساتش و ترس هایش با شما گفتگو کند و شما بیشتر شنونده باشید و اما لحن و حالات بدن و القا شما مطمئن و آرام باشد.* 🌸 نگران جواب نباشید گاهی یک آغوش گرفتن و گفتن اینکه همه چیز تحت کنترل است مؤثرتر از جوابهای منطقی است عباراتی مثل ما خیلی شجاع و قوی هستیم 💪 برای بچه ها می تونه آرامش بخش باشه😊

وقتی از دستش کفری می شوید، او را #تهدید می کنید : " - یه بار دیگه دستتو توی ظرف غذا بکن تا یه کشیده توی گوشت بزنم! - اگه همین الان اون #آدامس و تف نکنی بیرون خودم دهنتو باز می کنم می کشمش بیرون! - اگه تا سه شماره لباستو نپوشیدی دیگه از بیرون رفتن خبری نیست! " و احساسی که به فرزندتان دست می دهد به گفته خود بچه ها از این قبیل است: " - وقتی حواسش نباشه این کار و میکنم! - دلم میخواد #گریه کنم! - میترسم ... - ازش بدم میاد و میخوام تنهام بذاره! " مهارت سخن گفتن با کودک، به شما کمک می کند از این مخمصه بیرون بیایید !

آيا فکر مي کنيد اينکه #فرزند شما چندمین فرزند #خانواده باشد، مي تواند بر شکل گيري شخصيت او تاثير گذار باشد؟ در ادامه شما را با ویژگی های فرزندان وسط خانواده آشنا می کنیم. " فرزندان وسط خانواده " نقاط مثبت: #فرزندان_وسط، افرادي خانواده دوست هستند که ديگران از بودن با آن ها لذت مي برند. مهم ترين نياز آنها، آرام نگاه داشتن اقيانوس پر تلاطم زندگي است و شعار آنها " آرامش به هر قيمتي " است. افرادي بسيار آرام و بي سر و صدا، شيرين و دوست داشتني هستند و شنوندگان خوبي به شمار مي روند. مهارت زيادي در حل مشکلات دارند چون هميشه هر دو جنبه ي يک مشکل را بررسي مي کنند و دوست دارند همه را خوشحال کنند. همين مسئله باعث مي شود که مشاوران و ميانجي‌ گران خوبي باشند. نقاط منفي: نسبت به فرزندان اول خانواده، احساس سلطه گري کمتري دارند، اما دوست دارند همه آن ها را ستايش کرده و دوست بدارند يا حداقل با آن ها احساس شادي و خوشبختي کنند. از آنجا که سعي در راضي نگاه داشتن همه دارند، ممکن است به افرادي وابسته تبديل شوند. نمي توانند خوب تصميم بگيرند تا جايي که باعث رنجاندن ديگران مي شود. همچنين براي شکست و اشتباهات ديگران، خود را سرزنش مي کنند.

باید اعتراف کرد وقت هایی بوده که دلمان خواسته فقط با هر بهانه ای بچه را از سر خود باز کنیم و کاری کنیم که گوشه ای #ساکت بنشیند و ما نفس راحتی بکشیم! البته درست است که همه ما، وقت هایی را برای استراحت و اختصاص دادن به خودمان نیاز داریم، اما برای داشتن این زمان باید تدبیر دیگری اندیشید به جای بار آوردن بچه های صامتی با نگاه های #یخ زده! #خانه های ساکتی که در آن ها هرکس کار خودش را می کند و کسی حرفی با دیگری ندارد، بچه ها را وادار می کند به فضاهای #مجازی و دنیای #عروسک ها پناه ببرند و این بزرگترین لطمه به رشد کودک زیر 5 سال است. سنین پیش از دبستان، دوره ای #طلایی برای رشد بچه ها در جهات مختلف محسوب می شود و تقویت کلامی و بروز هیجانی متناسب، نقش عمده ای را در جنبه های رشدی کودکان در سنین آتی به همراه دارد. نبود #خواهر و #برادر در خانه ها، مزید بر علت می شود که بچه ها کسی را نداشته باشند تا هم صحبتشان شود و توی سر و کله هم بزنند و به این ترتیب مهارت های #ارتباطی و #اجتماعی خود را رشد دهند. شما باید حواستان باشد زمان هایی که بچه ها خودشان تمایل به حرف زدن دارند، طوری از آن ها استقبال کنید و شنوای خوبی برای حرف هایشان باشید که تشویق شوند و باز هم سراغتان بیایند. همچنین اینکه در این زمینه، آن ها تا حد زیادی از شما #الگوبرداری می کنند؛ پس لازم است به تعاملات خود نیز دقت کنید.

آنچه #كودكان را بيش از #تنبيه بدني آزار مي‌دهد، تنبيه_رواني است. به كار بردن كلماتي كه به سرعت از دهان خارج مي‌شود، چنان اثر مخربي در #شخصيت كودك به جا مي‌گذارد كه آثار آن به صورت صدمات عاطفي و عدم اعتماد به نفس در كودك بروز مي‌كنند. روانشناسان معتقدند : جملات گزنده به عزت نفس كودك آسيب مي‌رساند و موجب تخريب #رشد شخصيتي او مي‌شود. به كار بردن الفاظ منفي همچون : «بد، شلوغ، كثيف، لوس، خراب كار، بي ادب»، نه تنها اعتماد به نفس كودك را كاهش مي‌دهد، بلكه او را به سمتي كه او را با آن نام يا #لقب خوانده‌ايم مي‌كشاند. يكي از نيازهاي اساسي انسان، مورد توجه قرار گرفتن است. كودكان نيز نياز به توجه دارند و تمايل دارند اين نياز از سوي #والدين برطرف شود، اما گهگاه ديده مي‌شود كه برخي از والدين، با روش هاي مختلف، نه تنها اين نياز را در جهت مثبت برطرف نمي‌كنند، بلكه با روش هاي غلط و توجه به موارد منفي موجب بروز رفتارهاي منفي در كودك شده، او را به سوي ايجاد عدم اعتماد به نفس، بروز رفتارهاي منفي سوق مي‌دهند. از جمله اين رفتارها و روش هاي غلط مي‌توان به روش ها و تنبيه‌هاي رواني اشاره كرد. تنبيه‌هاي رواني مثل : #مقايسه كودك با فرزندان خانواده يا ديگران، سپر بلا قرار دادن كودك بابت مشكلات رفتاري والدين، (تو من را عصباني مي‌كني، تو من را مريض كردي ) عدم پذيرش (كاش هيچ وقت به دنيا نمي‌آمدي ) ، منفي‌گرایی يا پيش‌داوري منفي (تو هيچ وقت به هيچ كجا نمي رسي! ). با اين تنبيه‌هاي رواني، توانايي ها و نقاط مثبت كودك به فراموشي سپرده مي‌شود و كم كم نقاط منفي جايگزين شده، به صورت پر رنگ تر خود را نشان مي‌دهد. بنابراين ضروري است جهت ارتباط صحيح با آنان ارتباط عاطفي برقرار كنيم و با توقعي در حد توان و سن آنان، تنبيه رواني براي آنان ايجاد نكنيم و آن ها را به اين وسيله نيازاريم. كودكان كاملاً متكي به واكنش والدين هستند كه بفهمند آيا خوبند يا بد؟ باهوش هستند يا كم هوش؟ دوست داشتني هستند يا غير قابل تحمل؟ كودك به واكنش ها پاسخ مي‌دهد و سعي مي‌كند مطابق آنچه ديده، رفتار كند. الفاظ والدين كودك را به سمت آنچه از زبان آن ها بيان شده مي‌كشاند، به اين ترتيب در بسياري از موارد اعتماد به نفس خود را از دست داده و شخصيت شان تخريب مي‌شود. والدين بايد بدانند كه كودكان نيازمند #توجه و #عشق بدون قيد و شرط هستند. والدين با توجه به موقعيت، ابراز #محبت كلامي و غيركلامي، #نوازش كودك، در #آغوش كشيدن او، تلقين‌هاي مثبت، توجه به موارد مثبت رفتاري و شخصيتي و دوري از #انتقاد هاي منفي و عيب جويي، بايد آنان را در شكل گيري يك شخصيت #سالم ياري دهند.

- باز دوباره نمره ریاضیت کم شده؟ از همین الان می تونم #آینده تورو ببینم! تو آخرشم هیچی نمیشی! - تو فقط بلدی غر بزنی و هیچ وقت مشکلاتتو حل نمیکنی! 10 سال دیگه هم همینی! یه آدم غرغرو که از پس کاری برنمیاد! - خب با این وضعی که تو داری پیش میری تا چند وقت دیگه هیچ دوستی نداری! یه آدم تنها که باید خودش با خودش خوش بگذرونه! " و حالا فکر می کنید اگر شما هم جای او بودید نسبت به این پیش بینی ها چه احساسی داشتید؟ " - آره اون راست میگه! من به درد هیچی نخواهم خورد! - خب حالا بعدا می بینه که از خودش خیلی آدم بهتری می شم! - من تنها می شم و این فاجعه ست. " و شما تمام #اعتماد_به_نفس فرزندتان را به این ترتیب گرفته اید و او را با #آینده مخوفی که متصور شدید رها کردید!