- موقعیتی را برای شما تصویر می کنم. با توجه به 5 #راهکار سخن گفتن با کودکان، برای این موقعیت 5 راهکار بنویسید: "داخل اتاق خوابتان می شوید و می بینید کودکتان که تازه از حمام درآمده، #حوله خیسش را روی تخت شما انداخته و احتمالا این هزارمین بار است که این کار را می کند." الف) اول جملاتی را بنویسید که معمولا به کار می برید و احتمالا هیچ به درد بچه نمی خورد! ب) حالا با استفاده از 5 راهکاری که قبلا به شماگفته ایم، 5 جواب بنویسید: آنچه را که می بینید توصیف کنید. اطلاعات را در اختیار کودکتان قرار دهید. منظورتان را با کلمه ای بیان کنید. درباره احساساتتان صحبت کنید. برایش یادداشت بگذارید. حالا شما 5 مهارت را برای یک موقعیت واحد تمرین کرده اید.

ورق بزنید 😊 جملات ناخوشایند برای کودکان: ۱) مناسب سن خودت رفتار کن! بهتر است به جاي “مناسب سن خودت عمل کن” بگویید: “به نظر می رسد خیلی #عصبانی هستی”، “می دانم وقتی چنین اتفاقی برایت افتاده بسیار ناراحت شده ای” این جملات به کودک #آرامش می دهد و شرایط را قابل تحمل خواهد کرد. ۲) شوخی کردم: دست انداختن #کودک اگر چه ظاهراً شرایط را #شاد می کند ولی در واقع به شدت مخرب است. شما به عنوان والدین کودک وظیفه دارید او را حمایت کنید نه اینکه باعث اذیت و آزار او شوید. اگر چنین منظوری ندارید هنگامی که کودک ناراحت است شاد نباشید. ۳) چـرا مثل … نیستی؟ زمانی که کودک خود را پایین تر از دیگری احساس کند، روحیه خود را می بازد و دست از فعالیت خواهد کشید. شما باید #ضعف و #قوت کودکان را بپذیرید و آنها را بر اصلاح #رفتار خودشان تشویق کنید. ۴) ندو و گرنه می افتی! به کار بردن این نوع جملات باعث می شود کودک بیفتد، زیرا به او القا می کنید منتظرید که او به زمین بخورد و این برای کودکی که تلاش می کند #مستقل باشد بسیار مضر است. بهتر است در این موارد بگویید: “قبل از دویدن از محکم بودن بند #کفش هایت مطمئن باش.” در این صورت شما در مورد اشکال کفش صحبت کرده اید نه ناتوانی کودک. ۵) چی بهت گفتم؟ چرا سوالی را می‌پرسید که خودتان جواب را می دانید؟ انتظار دارید کودک چه پاسخی بدهد؟ وقتی می پرسید: لباست را کجا پرتاب کردی؟ لبخندی موذیانه می زند و می گذرد. اگر از رفتار او رنجیده اید بگویید: “من متاسفم که مجبورم برای بار سوم تکرار کنم که لباست را روی چوب لباسی آویزان کن.” ۶) به تو قول می دهم که … به کودکان باید نه #وعده داد و نه وعده از آن ها گرفت. روابط ما با فرزندانمان باید بر اساس اعتماد و #اطمینان باشد. وقتی #پدر و یا #مادر برای تأیید گفته خود مجبور است وعده بدهد، یعنی دارد اقرار می کند که “وعده داده نشده اش” اعتبار ندارد و قابل #اعتماد نیست. ۷) آخر چند بار باید یک چیز را تکرار کنم؟ پدر یا مادری که در استفاده از سخنان #نیشدار و #طعنه_آمیز #استعداد ذاتی دارد، خطر و تهدیدی جدی برای #سلامت_روانی کودک به حساب می آید. این پدر و یا مادر آگاه نیست که با این اظهار نظرهای #توهین_آمیز، کودک را #تحریک کرده و ذهن او را از نقشه های خیالی انتقام، پر می سازد و در نتیجه باعث مسدود شدن راه ارتباطی بین خود او و کودکش می شود. منبع: مجله پزشكي #دكتر_سلام

آيا فکر مي کنيد اينکه #فرزند شما چندمین فرزند #خانواده باشد، مي تواند بر شکل گيري شخصيت او تاثير گذار باشد؟ در ادامه شما را با ویژگی های فرزندان وسط خانواده آشنا می کنیم. " فرزندان وسط خانواده " نقاط مثبت: #فرزندان_وسط، افرادي خانواده دوست هستند که ديگران از بودن با آن ها لذت مي برند. مهم ترين نياز آنها، آرام نگاه داشتن اقيانوس پر تلاطم زندگي است و شعار آنها " آرامش به هر قيمتي " است. افرادي بسيار آرام و بي سر و صدا، شيرين و دوست داشتني هستند و شنوندگان خوبي به شمار مي روند. مهارت زيادي در حل مشکلات دارند چون هميشه هر دو جنبه ي يک مشکل را بررسي مي کنند و دوست دارند همه را خوشحال کنند. همين مسئله باعث مي شود که مشاوران و ميانجي‌ گران خوبي باشند. نقاط منفي: نسبت به فرزندان اول خانواده، احساس سلطه گري کمتري دارند، اما دوست دارند همه آن ها را ستايش کرده و دوست بدارند يا حداقل با آن ها احساس شادي و خوشبختي کنند. از آنجا که سعي در راضي نگاه داشتن همه دارند، ممکن است به افرادي وابسته تبديل شوند. نمي توانند خوب تصميم بگيرند تا جايي که باعث رنجاندن ديگران مي شود. همچنين براي شکست و اشتباهات ديگران، خود را سرزنش مي کنند.

شما هم قطعا دوست ندارید فرزندتان #دروغگویی را یاد بگیرد! پس حواستان به نکات زیر باشد: 👇🏻 1. به #وعده هایی که می دهید عمل کنید! وعده های غیرعملی به او ندهید! (اینو بخوری فردا قدت بلند میشه!) 2. از #شوخی های #دروغ گانه بپرهیزید! (تمام شکلاتای دنیا مال پسر منه! ) 3. در مقابل دروغ هایش برخورد قاطع و کدورت آمیز داشته باشید. (وقتی حرفی میزنی که واقعا #حقیقت نداره جدا منو دلخور میکنی) 4. کاستن از رمز و رازهای #بزرگسالانه (جلوی #خاله و #عمه نگو این هفته داریم میریم #مسافرت بگو به خاطر بابام ماهم جایی نمیریم) (کارگاه تربیت پیش از دبستان دکتر #محمدعلی_فیاض_بخش)

باید اعتراف کرد وقت هایی بوده که دلمان خواسته فقط با هر بهانه ای بچه را از سر خود باز کنیم و کاری کنیم که گوشه ای #ساکت بنشیند و ما نفس راحتی بکشیم! البته درست است که همه ما، وقت هایی را برای استراحت و اختصاص دادن به خودمان نیاز داریم، اما برای داشتن این زمان باید تدبیر دیگری اندیشید به جای بار آوردن بچه های صامتی با نگاه های #یخ زده! #خانه های ساکتی که در آن ها هرکس کار خودش را می کند و کسی حرفی با دیگری ندارد، بچه ها را وادار می کند به فضاهای #مجازی و دنیای #عروسک ها پناه ببرند و این بزرگترین لطمه به رشد کودک زیر 5 سال است. سنین پیش از دبستان، دوره ای #طلایی برای رشد بچه ها در جهات مختلف محسوب می شود و تقویت کلامی و بروز هیجانی متناسب، نقش عمده ای را در جنبه های رشدی کودکان در سنین آتی به همراه دارد. نبود #خواهر و #برادر در خانه ها، مزید بر علت می شود که بچه ها کسی را نداشته باشند تا هم صحبتشان شود و توی سر و کله هم بزنند و به این ترتیب مهارت های #ارتباطی و #اجتماعی خود را رشد دهند. شما باید حواستان باشد زمان هایی که بچه ها خودشان تمایل به حرف زدن دارند، طوری از آن ها استقبال کنید و شنوای خوبی برای حرف هایشان باشید که تشویق شوند و باز هم سراغتان بیایند. همچنین اینکه در این زمینه، آن ها تا حد زیادی از شما #الگوبرداری می کنند؛ پس لازم است به تعاملات خود نیز دقت کنید.

*چگونه در شرایط بحرانی از روان کودکانمان مراقبت کنیم؟* ۱. لطفا آرامش خودتان را حفظ کنید و زبان بدن و حالت چهره خودتان را در مقابل فرزندانتان تنظیم کنید. ۲. سعی کنید اوضاع خانه و خانواده رو به حالت قبل و آرام و عادی برگردانید و به کارهای روزمره خود بپردازید. ۳. اخبار و گفتگو درباره این مسائل را تا آن جا که میشود جلوی فرزندان انجام ندهید. و خودتان نیز به جای پیگیری دائم اخبار و یا تماسهای تلفنی مکرر در منزل، با نماز و دعا و ارتباط با خدا خودتان را حفظ و آرام نمایید. ۴. یادمان باشد بچه ها اضطراب ما را همچون اسفنج کاملا جذب می‌کنند، پس خیلی مهم است که جلوی فرزندان خودمان را کنترل کنیم، به ویژه حالت چهره ما عادی و آرامش داشته باشد و حتی القائات پریشان و نگران نداشته باشید. ۵. *اصلا نیازی به شرح همه رخدادها برای کودک نیست* و این اشتباه است که ما میخواهیم تا انتهای موضوع را برای کودکان این سنین تعریف کنیم. 👈اگر فرزندمان در جریان قرار گرفت، با طمأنینه و لحنی شجاعانه به او اطمینان خاطر دهید و القا کنید که همه چیز تحت کنترل است ۶. درباره مفاهیم انتزاعی مثل شهادت برای بچه های کوچک تا آنجا که می شود صحبت نکنیم. ۷. در نیمه اول ۷ سال دوم که کودکان هنوز به بلوغ عقلی نرسیده‌اند، صحبت در مورد شهادت بزرگان مشکلی ندارد. ولی همچنان نباید اخبار و شرح حادثه به تفصیل باز شود. بلکه تاکید باید بر جریان خوب و بد و بر انتخاب‌های درست و بهتر [توسط خود ما] متمرکز باشد. 👈 اینکه کودک نسبت به چه کسانی [علاقه و] ارادت بیشتری دارد؟ اینکه کدام رفتارها را می‌پسندد و انتخاب میکند؟ درمورد اینکه چرا ما افرادی را بیشتر دوست داریم می توان سخن گفت و تفکر را فعال کرد. ۸. در سنین نزدیک به بلوغ می توان در مورد دلیل ناراحتی و دلیل اظهار ارادت با فرزندان گفتگو کرد، ویژگی‌های مطلوب را بیان کرد در عین حال در مورد شهادت توضیح داد که به چه معناست. اینکه فردی که شهید است در واقع زنده است و ما را می بیند و همه وقتی می‌میرند، روحشان آزاد می‌شود و افراد مؤمن خوشحال ترند... و مانند این حقایق. 👈هر قدر گفتگو شود و سوالات نوجوان در این دوره در حد خودش جواب داده شود بهتر است. ۹. خوب است کودکان ببینند که والدین و اطرافیان‌ صرفا منفعل نیستند، و مثلا نذری پخش می‌کنند سر سجاده دعا می‌کنند، از خدا می‌خواهند صفات خوب مردمان خوب را داشته باشند، یا قرآن می‌خوانند یا اقدام و فعالیتی در آن رابطه انجام می‌ دهند. [این شیوه، راهکارهای مقابله‌ای سازگارانه و فعال را به کودک می‌آموزاند.] 👈 یک نکته در این جا اهمیت دارد که در مورد کودکانی که در ۷ سال دوم دچار ترس‌های خاصی مثل از دست دادن والدین هستند و از نظر شاکله‌ای دچار حساسیت‌هایی هستند در این زمینه باید با احتیاط بیشتری برخورد کرد. ۱۰. انتقال ترس از آینده یا مقایسه با بچه های غزه ترس و اضطرب بچه ها را بیشتر می کند و قابل فهم و مطابق ساختار فکری کودکان بجهت آمادگی لازم در آینده نخواهد بود و مخرب است ۱۱. سعی کنید بازی های جنبشی و غیر مجازی با بچه ها را بیشتر کنید تا کمتر سراغ گوشی بروند و دسترسی به فضای مجازی را کنترل و کم و تا جای ممکن قطع کنید تا اخبار را از آنجا رصد نکنند. ۱۲. اگر فرزندمان ترسیده و در این باره صحبت می کند، *سریع گذر نکنید،اجازه دهید درباره احساساتش و ترس هایش با شما گفتگو کند و شما بیشتر شنونده باشید و اما لحن و حالات بدن و القا شما مطمئن و آرام باشد.* 🌸 نگران جواب نباشید گاهی یک آغوش گرفتن و گفتن اینکه همه چیز تحت کنترل است مؤثرتر از جوابهای منطقی است عباراتی مثل ما خیلی شجاع و قوی هستیم 💪 برای بچه ها می تونه آرامش بخش باشه😊